https://youtube.com/shorts/amJs5sRsN10?si=PvCP8EHB92D4CROH

https://www.douyin.com/search/%E4%B9%94%E6%8C%AF%E5%AE%87%E6%99%AE%E9%80%9A%E7%94%B7%E5%AD%A9%E4%BF%B1%E4%B9%90%E9%83%A82?aid=bcfd9432-6737-496c-b570-140dfd85f010&modal_id=7487599667555929359&type=general

0:06 อืม อืม อืม
         เฉียวเจิ้นอวี่ (อักษรจีน)
0:09 รายการคลับลูกผู้ชายแสนธรรมดา ซีซั่น 2
0:11 ผมแล้วนะครับ
0:13 ได้ยินว่าซีซั่นนี้
0:14 เหล่าพ่อลูกอ่อนจะได้มาสนุกผ่อนคลายกัน
0:17 ผมจะดูสิว่า
0:18 พวกเขาจะสนุกเฮฮากันขนาดไหน
0:20 รายการคลับลูกผู้ชายแสนธรรมดา เริ่ม 31 มีนาคม เป็นต้นไป เวลาหนึ่งทุ่มตรง

 父亲节快乐 泰国的父亲节 ： 父爱如山，母爱如海 “ ความรักของพ่อเปรียบดั่งขุนเขา ความรักของแม่เปรียบดังผืนน้ำในมหาสมุทร”

“父爱如山” “รักของพ่อยิ่งใหญ่ดุจขุนเขา”

综艺名称：《普通男孩俱乐部2》

类型：真人秀

播出日期：2025年3月31日起每周一19点

播出平台：腾讯视频

主理人：符龙飞

奶爸天团：乔振宇、庆怜、杜海涛、黄皓、田凯夫、王金星

节目简介：强势集结奶爸天团！谁说带娃的男人不能做永不打烊的追光少年？

ชื่อรายการวาไรตี้ : “คลับลูกผู้ชายแสนธรรมดา 2 Ordinary Boys Club 2”
ประเภท: เรียลลิตีโชว์
วันที่ออกอากาศ : ทุกวันจันทร์ เวลา 19.00 น. ตั้งแต่วันที่ 31 มีนาคม 2568
แพลตฟอร์มการออกอากาศ: คลิปรายการเถิงซุ่น Tencent Video
พิธีกร: ฟู่ หลงเฟย
ทีมคุณพ่อลูกอ่อน: เฉียวเจิ้นอวี่, ชิงเหลียน, ตู้ไห่เทา, หวงห่าว, เทียนไคฟู่, หวังจินซิง
แนะนำรายการ : รวมตัวคุณพ่อสุดแกร่ง! ใครบอกว่าผู้ชายมีลูกแล้วถึงยังไงก็ไม่สามารถหวนกลับคืนเป็นหนุ่มวัยรุ่นที่ได้อีกครั้ง?
.
แขกรับเชิญ "เฉียวเจิ้นอวี่" ในบรรดาคุณพ่อธรรมดาที่ทำงานหนักและฝ่าฟันอุปสรรคเพื่อครอบครัว บทสนทนาเกี่ยวกับความรับผิดชอบและความหลงใหล(ทาสลูก)คงจะต้องให้คำจำกัดความใหม่แบบสมกับคำที่ว่า “รักของพ่อยิ่งใหญ่ดุจขุนเขา”ในวันที่ 31 มีนาคม เวลา 19:00 น. ติดตามได้ทาง Tencent Video และ Aurora TV มาดูเหล่าคุณพ่อลูกอ่อนว่าจะ “ฝ่าด่าน” เรียนรู้และเติบโตกันอย่างไร !

21.11 รู้จักกันสี่เดือน
21.17 ไปเดทกันโดยไม่ตั้งใจ
21.22 一次浪漫的牵手 จับมือกันอย่างโรแมนติกเพียงครั้งเดียว
21.28 便是一生相互的守候   ก็เคียงข้างกันตลอดไป
21.41 一支代表着爱情的玫瑰   ดอกกุหลาบแทนความรัก
21.43 一段誓言下的为爱相随   คำสัญญาที่จะอยู่เคียงข้างกันด้วยความรัก
21.45 从短暂的相识到如今的缘定终身   จากการรู้จักกันเพียงช่วงสั้นๆ สู่ความสัมพันธ์ตราบชั่วชีวิต
21.48 乔振宇和王倩一    เฉียวเจิ้นอวี่ และ หวังเชี่ยนอี
21.50 都在彼此珍惜着对方 爱护着对方  ต่างก็รักและทนุถนอมซึ่งกันและกัน
21.55 เมื่อเดือนกันยายนปีนี้
21.56 两人更是迎来了他们的宝贝儿子  ทั้งสองคนก็ได้ต้อนรับลูกชายหัวแก้วหัวแหวน
21.57 顺顺 ซุ่นซุ่น shùnshùn
21.59 儿子的到来     การมาของลูกชาย
22.00 让这个原本就幸福的家  ทำให้ครอบครัวที่เปี่ยมล้นด้วยความสุขอยู่แล้ว 
22.02 又多了一份温馨  ยิ่งอบอุ่นมากขึ้น
22.07 再次感谢专业化妆品网站  ขอขอบคุณ Lefeng.com เว็บไซต์เครื่องสำอางมืออาชีพอีกครั้ง
22.08 乐峰网对本栏目的大力支持  สำหรับการสนับสนุนที่แข็งแกร่ง
22.11 ลูกชายคลอดเดือนไหนนะคะ
22.12 เดือนกันยายนค่ะ
22.15 เดือนกันยา ลูกชายราศีกันย์สินะคะ
22.17 ใช่ค่ะ
22.18 อยู่ในราศีกันย์
22.19 ตอนที่ฉันรู้ว่าตั้งท้อง
22.20 ฉันตื่นเต้นมากเลยค่ะ
22.20 ฉันคำนวณว่าจะคลอดตรงกับราศีอะไร
22.24 ขอแค่อย่าคลอดตรงกับราศีพิจิกก็พอ ใช่ไหมล่ะ
22.27 ราศีพิจิกก็ดีนะ
22.28 ตอนนั้นฉันก็ลองคำนวณดูค่ะ ถ้าคลอดเร็วหน่อย
22.30 ก็ตรงกับราศีกันย์
22.31 ถ้าคลอดช้าหน่อยก็เป็นราศีตุลย์
22.34 ฉันกับราศีตุลย์ เหมือนจะ
22.37 ถูกโฉลกกันอยู่
22.38 เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงนะ
22.40 ผู้ชายค่ะ
22.41 เหมือนใครคะ
22.42 เหมือนเราทั้งคู่ครับ
22.45 ก็รวม ๆ กันค่ะ
22.46 ที่สำคัญคือเขาเปลี่ยนไปทุกวัน
22.48 ใช่ ๆ คุณได้เข้าไปในห้องคลอดด้วยไหม
22.49 ได้เข้าไปครับ
22.51 รู้สึกยังไงบ้างคะ
22.53 ความรู้สึกนั้นคือ
22.55 เป็นความรู้สึกที่คิดไม่ถึงมาก่อนเลยครับ
22.57 เมื่อก่อนคุณไม่เคยแสดงบทที่ต้องเข้าห้องคลอดใช่ไหม
23.00 ไม่เคยครับ
23.01 ก็เคยเห็นในทีวีนะครับ
23.04 เคยได้ยินคนอื่นพูดถึงด้วย
23.05 แต่ยังไงนี่ก็เป็นเรื่องใหญ่
23.09   ไม่ได้เกิดขึ้นเดี๋ยวเดียว
23.12  หลังจากที่ได้เข้าไปข้างในด้วยตัวเอง
23.13 ความรู้สึกก็ไม่เหมือนเดิมแล้วครับ
23.17 ถึงแม้จะอยู่ข้างในไม่นาน
23.18 แต่ก็ยากลำบากมากครับ
23.20 ตอนที่อยู่ในห้องนั้นคุณให้กำลังใจเธอไหมคะ
23.21 แน่นอนครับ พยาบาลผดุงครรภ์
23.23 เธอบอกว่าคุณพ่อนับด้วยกันนะคะ
23.27 ได้ครับ นับก็นับ
23.29 ผมก็ส่งเสียงนับหนึ่งถึงสิบอยู่ข้างเตียง
23.33 คุณร้องตะโกนไหมคะ
23.34 ฉันไม่ได้ร้องค่ะ
23.35 เธอไม่ได้ร้องนะ แต่เธอออกแรงเบ่งอยู่ตลอด
23.37   ฉันรู้สึกว่าเป็นภาพที่ตลกมาก
23.40 คุณร้องตะโกนอยู่ตรงนั้น
23.42 ใช่ครับ เพราะพวกเขามีผ้ากั้นเอาไว้
23.45 ผมทำได้แค่ยืนอยู่ใกล้กับศีรษะของเธอ
23.46 ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณมาก ๆ
23.47 ช่วยอะไรไม่ได้ แต่ก็ต้องร้องตะโกน
23.50 เป็นความรู้สึกที่แย่มาก
23.52 ใช่ครับ ผมจับมือเธอเอาไว้
23.54 แต่เธอไม่ยอมจับมือผม
23.56 เธอเอาแต่จับ เอ่อ จับเตียงเอาไว้
23.59 ผมอยู่ข้าง ๆ บอกว่าอดทนไว้นะ
24.02 ฉันรู้สึกว่าเธอใจเย็นมาก ๆ ในขณะที่คุณตื่นตระหนก
24.04 ผมก็ไม่รู้ครับ
24.05 รู้สึกแค่ว่าในตอนนั้น
24.07 ผมอยากช่วยเธอมาก ๆ
24.08 แต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง
24.10 ต้องเห็นเธอมีสภาพอย่างนั้น แล้วก็เจ็บปวดมากด้วย
24.14 สรุปก็คือ...เอ่อ รู้สึกแบบนั้นล่ะครับ
24.17 ครั้งหน้าคุณต้องแสดงได้ดีแน่
24.18 เพราะมีประสบการณ์ด้วยตัวเองแล้ว
24.21 ผมรู้สึกร้อนใจมากครับ
24.23 แต่ฉันคลอดลูกแล้ว
24.24 รู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งขึ้น
24.26 ตอนนั้น ฉันปวดท้อง
24.29 ปวดอยู่ 26 ชั่วโมง
24.31 จาก 7 โมงเช้าของวันแรก
24.34 จนถึงวันที่สองค่ะ
24.37 จนถึง 10 โมงเช้าของวันที่สองถึงจะคลอดค่ะ
24.41 เขาคอยอยู่ข้าง ๆ ตลอด
24.42 ไม่ค่ะ ตอนนั้นเขามีถ่ายละครที่โรงถ่ายเหิงเตี้ยน Héngdiàn
24.45 วันนั้นผมก็กำลังถ่ายละครอยู่ครับ
24.47 แล้วเธอก็บอกว่า
24.49 หนึ่งวันก่อนที่เธอจะมีอาการ
24.52 เพิ่งจะตรวจสุขภาพก่อนคลอดเสร็จ
24.54 คุณหมอยังบอกว่ายังไม่คลอดหรอกครับ
24.58 ใช่ค่ะ คุณหมอบอกว่าอาจจะ
24.59 ไม่ เขาบอกว่าอาจจะต้องผ่าคลอด
25.01 เขาบอกว่าลูกของฉันอาจจะโตเร็วเกินไป
25.03 เขาบอกว่าอาจจะต้องผ่าคลอดออกมาก่อน
25.06 จากนั้นก็
25.08 ตอนนั้นฉันรู้สึกหดหู่อยู่นานมาก
25.10 เพราะฉันคิดจะคลอดแบบธรรมชาติ
25.13 เลยเป็นที่มาของชื่อเล่นลูกชายของฉันค่ะ
25.15 ชื่ออะไรคะ
25.16 ซุ่นซุ่นShùn shùn (ขอให้ราบรื่น)
25.18   ก็เท่ากับว่าหนึ่งวันก่อนหน้านั้น
25.20  เธอยังไม่มีอาการมากนัก
25.21 ดังนั้นในวันที่สอง
25.22 ผมยังทำงานอยู่
25.23 จากนั้นวันต่อมาเธอก็โทรหาผมแล้วบอกว่า
25.25 วันนี้จู่ ๆ ฉันก็มีอาการแล้ว
25.27 ตอนนี้ฉันกำลังเดินทางไปโรงพยาบาล
25.29 ผมได้ยินก็ร้อนใจขึ้นมา
25.30 ผมก็รีบบอกกับทีมงานว่า
25.32 ผมต้องรีบกลับไป
25.33 ผมบอกว่าภรรยาของผมกำลังจะคลอดแล้ว
25.37 จากนั้นผมก็บอกกับเธอว่า
25.39 เธอต้องให้ลูกรอฉันก่อนนะ
25.40 ฉันเลยตอบว่า ได้ ฉันจะให้ลูกรอคุณ
25.42 รอฉันกลับไป
25.43 จากนั้นผมก็รีบทำเรื่องลากับทีมงาน
25.44 วันนั้นผมก็นั่งไฟล์ทดึกกลับมา
25.48 ที่จริงแล้วตอนที่ผมกลับมาถึงปักกิ่ง
25.49 ก็เป็นเวลาเกือบห้าทุ่มแล้ว
25.51 ผมก็รีบตรงไปที่โรงพยาบาลทันที
25.56 เมื่อไปถึงเธอก็บอกผมว่าตอนนี้ไม่มีอาการแล้ว
25.58 เธอบอกว่า ตอนนี้ฉันไม่ปวดท้องแล้ว
26.04 ผมก็บอกว่าอย่าทำอย่างนี้สิ เพราะว่า
26.07 ผมก็มีวันลาคลอดใช่ไหมล่ะครับ
26.07 ลาคลอดมีเวลาจำกัด
26.12 ผมบอกอย่าทำให้เสียเปล่าสิ
26.13 คุณกำลังถ่ายละครใช่ไหมคะ
26.15 ใช่ครับ ผมก็บอกอย่างให้เสียเปล่าสิ
26.16 จากนั้นก็ให้
26.18 ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย พ่อกับแม่กลับไปก่อน
26.20 ผมบอกว่าพ่อแม่กลับไปนอนก่อนเถอะ พวกเขาก็กลับไป
26.22 ผมบอกว่า เอ่อ
26.23 ผมจะอยู่ดูแลเธอเอง
26.25 จนกระทั่งตีสองคืนนั้น
26.26 เธอบอกผมว่าเธอเริ่มมีอาการอีกแล้ว
26.28 จากนั้นเธอก็เริ่มมีอาการมากขึ้นเรื่อย ๆ
26.31 ผมก็รีบตามหมอกมาเตรียม
26.35 เครื่องตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ อะไรพวกนั้นให้เธอ
26.36 ก็คือทุกสิบนาทีหรือยี่สิบนาที
26.39  หมอก็จะเข้ามาดูหนึ่งครั้ง
26.42 ผมก็สบตามองเจ้าสิ่งนั้นอยู่ตลอดครับ
26.43 เขาตื่นเต้นกว่าฉันอีกค่ะ
26.44 ผมถามหมอว่ามีอาการพอหรือยัง
26.46 จะคลอดได้หรือยัง
26.48 เขาบอกว่ายังไม่ต้องรีบ
26.49 เขามีเครื่องที่เรียกว่าอะไรนะ
26.51 เครื่องนั้นน่ะ
26.53  เครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจทารกในครรภ์
26.55   เป็นการวัดความถี่ในการหดตัวของมดลูก
26.57  ความถี่จะต้องถึง...
26.58  ต้องถึงระดับที่กำหนดก่อน
27.02 ถึงจะ...
27.04  ถึงจะเริ่มทำคลอดได้
27.09 ผมรู้สึกร้อนใจมาก
27.10  คิดว่าเมื่อไหร่จะคลอด
27.11 ต้องรอถึงเมื่อไหร่
27.12 คืนนั้นทั้งคืนไม่ได้นอนเลยครับ
27.13 จนกระทั่งตีสี่
27.15 ตอนที่มีอาการได้สองชั่วโมง
27.18 จากนั้นตั้งแต่ตีสี่เป็นต้นไปอาการก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น
27.21 ตอนนั้นหมอก็บอกว่าเข้าห้องคลอดได้แล้ว
27.25 จากนั้นก็เข็นเธอขึ้นไปชั้นบน
27.26 คุณก็ไปด้วยเหรอ
27.27 ผมก็ไปด้วยครับ
27.28 ผมก็คอยอยู่ข้าง ๆ ตลอด
27.29 พริบตาแรกที่ได้เห็นลูกรู้สึกอย่างไร
27.32 ก็ตัวเล็กนิดเดียวเองเนอะ
27.38 ตอนแรกเขากลัวไม่กล้าอุ้ม
27.40 ตอนที่ลูกเพิ่งคลอดออกมา
27.42 ก็เป็นเหมือนทารกทั่วไป
27.43  คุณรู้ไหมคะ ตอนนั้นเขากลัวมาก
27.44 หมอบอกว่าให้เขาตัดสายสะดือ
27.45 เขาก็ไม่กล้าตัดค่ะ
27.46 ฉันเลยบอกว่างั้นให้ฉันทำเอง
27.48 เปิ่นจริง ๆ เลย
27.49 ไม่ใช่ครับ ตอนที่เธอคลอด
27.51 หมอบอกว่า
27.54 ตอนนี้เห็นศีรษะของทารกแล้ว
27.55 คุณมาดูสักหน่อยไหม
27.57 ไม่ครับ ไม่
27.58 ไม่กล้าครับ
28.00 ไม่กล้าดู ผมมีท่าทีแบบนั้น
28.01 ตอนหลัง เอ่อ ผมก็
28.01 สุดท้ายก็เป็นผมที่ตัดสายสะดือครับ
28.07 ตอนนั้นคุณมองแล้วรู้สึกยังไงคะ
28.09 ผมรู้สึกว่าถ้าตัดจะต้องเจ็บแน่ ๆ
28.11 ผมก็ไม่รู้ว่าทำไม
28.12 แต่ยังไงผมก็รู้สึกว่ามันน่าจะเจ็บครับ
28.16 ผมคิดว่ายังไงนั่นก็เป็นเนื้อนะครับ
28.17 ผม เอ่อ
28.18 หลายคนเห็นลูกครั้งแรกก็จะร้องไห้
28.20 คุณไม่ได้ร้องหรือแอบร้องอยู่เงียบ ๆ
28.22 ที่จริงในช่วงเวลานั้น
28.23 ก็รู้สึกอยากร้องไห้เหมือนกันครับ
28.25 แค่กลั้นเอาไว้
28.27 แล้วคุณล่ะ ได้เห็นลูกครั้งแรกรู้สึกยังไง
28.30 รู้สึกว่า ฉันมีลูกเป็นของตัวเองแล้ว
28.35 ยังรู้สึกมึนงงอยู่ค่ะ
28.38 ผ่านไปวันที่สองฉันถึงดึงสติกลับมาได้
28.40 ตอนนั้นรู้สึกเหมือนกำลังฝันไปค่ะ
28.43 คุณได้มีการตรวจอะไรไหมคะ
28.45 มีครับ หลังจากที่คลอดออกมาแล้ว
28.46 พวกเขาต้องนำทารก
28.49 ไปทำความสะอาดด้านข้าง
28.51 จากนั้นเธอก็ เอ่อ ต้องได้รับการพยาบาลเหมือนกัน
28.55 แล้วผมก็ยืนอยู่ตรงกลาง
28.56 แล้วเธอก็ถามว่าลูกเป็นยังไงบ้างแล้ว
28.59 ผมก็ชะเง้อมองแล้วตอบว่าโอเคดี
29.00 หมอกำลังดูแลอยู่
29.01 แล้วก็ถามกลับไปว่า เธอเป็นยังไงบ้าง
29.02 ฉันไม่เป็นไร ลูกล่ะ
29.02 สรุปคือ เธอบอกว่าเธออยากเห็นลูก
29.04 ผมอยู่ตรงกลางเป็นเหมือนกับไมค์โครโฟน
29.07 เพราะว่าห้องคลอด
29.08 กับส่วนที่ดูแลทารก
29.10 มีระยะห่างอยู่ประมาณหนึ่ง
29.12 ลูกของเราจะอยู่บนเตียงสำหรับทารก
29.14 ผิวดำไหมคะ
29.16 ผิวดำอยู่ครับ แต่ก็ดีกว่าหน่อย
29.17 ตอนที่เพิ่งคลอดนั้นยังดีหน่อยค่ะ
29.18 ตอนนี้สีผิว
29.19 ค่อนข้างเหมือนเขามากขึ้นเรื่อย ๆ
29.22 ขาวกว่าผมครับ
29.24 วันนี้เป็นครั้งแรก
29.25 ที่พวกคุณให้สัมภาษณ์
29.28 ขอบคุณทั้งสองท่านมาก ๆ
29.30 ที่แบ่งปันคลิปวิดีโอของลูกให้เราได้ชมกัน
29.31 ให้พวกเราได้ร่วมแบ่งปันช่วงเวลาความสุขไปด้วยกัน
29.33 เพิ่งจะสามเดือนเท่านั้น เรามาชมไปพร้อมกันค่ะ
29.34 ล้ำค่าจริง ๆ ค่ะ
31.16 ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าคุณอุ้มลูกมากอดอยู่อย่างนั้น
31.16 ความรักของพ่อเอ่อล้นออกมา ใช่ไหมคะ
31.23 ใช่ครับ ยังไงก็รู้สึกว่า
31.24 ยังหอมเขาไม่พอ
31.25 ใช่ครับ มักจะรู้สึกว่าอยากใกล้ชิดเขามากขึ้นๆ
31.28 อยากอยู่ใกล้ ๆ แบบนั้นครับ
31.30 คุณน่าจะอยาก
31.31 สัมผัส อยากโอบอุ้มเข้าแบบนั้น
31.37 ผมคิดว่าถ้าทำได้ทั้งสองอย่างจะยิ่งดีครับ
31.40 ผมอยากจะทำแบบนี้ครับ
31.41 ก็คือผมจะต้องรับผิดชอบ
31.45 ครอบครัวของเรา
31.47 ขณะเดียวกันก็อยากมีเวลาให้กับเขา
31.48 แต่เพราะพวกเราเป็นนักแสดง
31.49 มีบางช่วงเวลาที่ต้องออกไปทำงานข้างนอก
31.50 ทำให้ไม่ได้พบหน้ากัน
31.52 เดือนแรกที่ต้องเผชิญช่วงเวลาแบบนี้
31.55 ผมคิดถึงเขามาก ๆ ครับ
31.56 ผมจะ
31.57 แค่ได้เห็นรูป ผมก็ยิ้มได้แล้ว
31.59 ทุกคืนเขาจะต้องวิดีโอคอลกับลูกชายของเขาค่ะ
32.03 แต่เขายังพูดไม่ได้นะคะ
32.04 คือผมอยากเห็นเขาครับ
32.06 ใช่ค่ะ
32.07 ก็คือคุณพูดอยู่คนเดียวใช่ไหม
32.09 เขาพูดคนเดียวค่ะ ใช่
32.11 ผมบอกว่าเธอรีบสลับกล้องเร็วๆ
32.12 ผมอยากเห็นเขา
32.13 คุณมองเขาแล้วก็คุย
32.15 ลูกรักสบายดีไหม
32.17 แล้วลูกก็ทำแบบนี้
32.19 วันนี้กินนมมีความสุขไหม
32.23 ก็คือทำแบบนี้ แต่ก็มีความสุขมากใช่ไหมคะ
32.26 ใช่ครับ มีความสุข
32.29 เมื่อก่อน ตอนกลางคืนหลังถ่ายงานเสร็จ
32.30 อาจจะอ่านบทที่ต้องแสดง
32.31 แล้วก็ดูหนัง
32.34 แต่ตอนนี้เวลากลับไปแล้วก็จะ
32.36 เขาตื่นอยู่รึเปล่า ตื่นรึยัง
32.38 ให้ฉันดูหน่อย รีบให้ฉันดูเร็ว
32.41 แต่ฉันรู้สึกว่าตัวเชี่ยนอีก็เปลี่ยนไปเหมือนกัน
32.45 ให้ความรู้สึกแบบคุณแม่ที่เพิ่งคลอดลูก
32.50 ออร่าคุณแม่ฟุ้งกระจาย
32.51 ความเป็นแม่
32.52 ก็คือพวกเขาบอกว่าผู้หญิงที่ให้กำเนิดลูก
32.53 จะให้ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
32.55 คุณรู้สึกว่าตัวเองมีอะไรเปลี่ยนไปไหม
32.57 เธอมีหลายครั้งที่ทำให้ผมรู้สึกซาบซึ้งมาก
32.59 อย่างนั้นเพิ่งจะคลอด
33.01 โดยเฉพาะช่วงสองวันแรก หมอบอกว่า
33.04 เพราะว่าลูกมักจะร้องบ่อยๆ
33.07 พวกเราก็กลัวว่าเขาหิวหรือว่าไม่สบายตรงไหน
33.10 แต่ที่จริงหมอกบอกว่าสารอาหารที่เขาได้รับก่อนหน้านี้เพียงพอแล้ว
33.11 พวกเราไม่ต้องป้อนเขา
33.13 แต่ลูกก็ยังอยากจะกิน
33.16 แล้วก็ตอนนั้น เธอยังไม่มีน้ำนมด้วยครับ
33.19 ก็เลยรู้สึกร้อนใจ
33.21 จนร้องไห้ออกมา
33.23 เธอกลัวว่าลูกจะหิวครับ
33.26 ผมก็ปลอบเธอว่าไม่ต้องเครียด อย่าร้องไห้นะ
33.27 ผมบอกว่าตอนนี้เป็นช่วงอยู่ไฟ
33.28 เธออย่าร้องไห้นะ
33.30 จริงสิ เธอไปได้ยินจากไหนว่า
33.31 สมัยนี้ยังมีเด็กที่ถูกปล่อยให้หิวอีก
33.34 เธอไม่รู้ครับ
33.35 แล้วก็เรื่องน้ำนมแม่
33.38 ต้องมีขั้นตอนการเริ่มให้น้ำนม
33.42 ตอนนี้เรื่องอะไรคุณก็รู้หมดเลยนะ
33.44 ใช่ครับ พอมีประสบการณ์แล้วก็เลยรู้
33.47 แล้วก็จะปวดมาก
33.50 เธอบอกว่าตอนที่คลอดลูกเธอยังไม่ร้องเสียงดังขนาดนี้เลย
33.54 ใช่ค่ะ ตอนที่คลอดลูกฉันยังไม่ร้องไห้เลย
33.57 ใช่ครับ แต่ตอนนั้นเธอถึงกับร้องไห้ออกมา
33.58 ตอนที่เห็นผมก็รู้สึกว่า
34.04 มันคงเจ็บมากจริง ๆ
34.06 ตอนนั้นคุณคงอยากจะเจ็บแทนเธอใช่ไหม
34.10 ใช่ครับ ผมหมายถึงว่าผู้ชายอย่างเรา
34.12 คลอดลูกไม่ได้ ให้นมไม่ได้
34.13 ผมคิดว่าสิ่งอื่น ๆ ผมสามารถทำได้
34.15 แต่ช่วงเวลานั้นกลับทำได้แค่ร้อนรน
34.17 ไม่เป็นไร แค่คุณพูดสิ่งเหล่านี้ออกมาก็ดีมากแล้ว
34.20 ก็เพียงพอแล้ว ใช่ไหมล่ะ
34.25 คุณผู้ชายที่อยู่หน้าจอตอนนี้ก็เรียนรู้ไว้หน่อยนะคะ
34.28 คุณดูสิ วันนี้เขาอาศัยรายการ “The Peaceful Distance”
34.30 พูดความรู้สึกซาบซึ้งที่มีต่อคุณออกมาจนหมด
34.34 คิดว่าเวลาปกติก็คงไม่ได้พูดมากมายขนาดนี้
34.35 ไม่เคยพูดมาก่อนเลยค่ะ
34.37 ไม่เคยพูดอะไรกัน
34.40 วันนี้พวกเรายังได้สัมภาษอีกท่านหนึ่งด้วย
34.42  และเป็นบุคคลที่สำคัญมากเช่นกัน
34.44 ก็คือคุณพ่อของคุณ
34.46 เรามาฟังกันว่าคุณพ่อของคุณพูดอย่างไรบ้าง
34.50 พวกเราชอบลูกสะใภ้คนนี้มาก ๆ
34.51 เธอให้ความเคารพต่อพวกเรามาก ๆ
34.53 แล้วก็ดีกับเสี่ยวอวี่ด้วย
34.55 เรื่องความรู้สึกก็ดี
34.57 หรือสิ่งต่าง ๆ ในบ้านที่ควรทำ เธอก็ทำได้ดี
34.59 สิ่งที่ทำไม่ได้ พวกเราก็จะพยายามไม่ให้เธอทำ
35.01 เพราะเธออยู่ในช่วงอยู่ไฟ โดนน้ำเย็นไม่ได้
35.03 พวกเราเลยพยายามไม่ให้เธอโดนน้ำเย็น
35.05 เรื่องอื่นที่เธอควรทำก็จะให้ทำ
35.06  ลูกชายก็ฉลาดรู้ความ
35.08  ดูแลครอบครัวในทุกๆ ด้าน
35.10  นึกถึงครอบครัวอยู่เสมอ
35.12 ถ้าพวกเขาสองคนรักษาความสัมพันธ์ไปได้เรื่อย ๆ
35.14 ครอบครัวของเราก็ราบรื่นในทุกเรื่อง
35.15 เป็นเรื่องดีกับลูก
35.16 สิ่งที่พวกเราต้องการนั้นเรียบง่ายมาก
35.18 มีเพียงเท่านี้ครับ
35.21 ลูกสะใภ้ที่ดี
35.24 พอได้ยินบันทึกเสียงของพ่อของคุณ
35.26 ฉันนึกถึงครอบครัวของพวกคุณ
35.27 ทั้งสองบ้านต่างชอบกินข้าว
35.29 ดีจริง ๆ
35.30 ดังนั้นฉันหวังว่าจากละครเรื่อง “The Elderly with Love” …
35.33 ไม่ว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นใหม่ในอาชีพการงานของคุณ
35.35 หรือจุดเริ่มต้นใหม่ของความรักและชีวิตแต่งงาน
35.40  พวกคุณจะประสบความสำเร็จที่สุดจาก
35.42  ละครเรื่อง “The Elderly with Love”
35.45 ใช่ไหมคะ
35.46 พวกเราช่วยปรบมืออวยพรให้พวกเขาอีกครั้งค่ะ
35.48 สุดท้ายนี้รายการ “The Peaceful Distance” ของเรา
35.49 ได้เตรียมของขวัญไว้
35.50 เพื่อมอบให้กับพวกเขาด้วยค่ะ
35.52 และหวังว่าพวกคุณจะชื่นชอบนะคะ
35.56 สวยมากค่ะ เป็นสีชมพู
35.57 ขอบคุณครับ
35.58 ขอบคุณค่ะพี่จิ้ง
35.59 ค่ะ
35.59 ขอบคุณมากครับ ดีมากเลย
36.01 อันนี้คือครีมทามือ
36.02 แล้วก็อันนี้คือยาสระผม
36.03 มาร์กหน้า คุณใช้ดูก็ได้นะ มันช่วยให้ขาวขึ้น

12.00 他说你们这没说不让你们那个 ไม่ได้ห้ามพวกเธอคบกันสักหน่อย
12.04 就是不影响工作的情况下   แค่ไม่กระทบเรื่องงานก็พอ
12.05 这是好事    นี่เป็นเรื่องน่ายินดีนะ
12.08 导演说不让乱来   ผู้กำกับบอกว่าไม่ให้มีความสัมพันธ์กันไปเรื่อย
12.08 但是真来他不反对   แต่ถ้าจะคบกันจริง ๆ เขาก็ไม่คัดค้าน
12.12 ใช่ครับ เขาก็ทำอะไรไม่ได้
12.15 所以那颗悬着的心落下了  หลังจากนั้นคุณก็รู้สึกโล่งใจสักที
12.16 对 一下踏实了   ใช่ครับ รู้สึกสบายใจ
12.17 ตอนแรกผมยังคิดว่าเขาจะตำหนิผมเสียอีก
12.20 会有一番的数落  คิดว่าจะต้องมีคำพูดติเตียน
12.22 ที่จริงเขารู้ตั้งนานแล้วใช่ไหมคะ
12.24 คิดว่าเขาน่าจะรู้อยู่ก่อนแล้วค่ะ
12.26 เพราะตอนที่พวกเรา
12.27 ไปดูหนังด้วยกันครั้งแรก
12.29 เหมือนเช้าวันนั้นจะพูดว่า
12.31  หนังเรื่องนั้นเป็นยังงั้นอย่างงี้
12.34  แล้วผู้กำกับก็ถามว่า ทำไมเหรอ
12.35 แล้วเขาก็ถามว่าล่าสุดฉันดูหนังเรื่องอะไรเหรอ
12.38   ฉันเลยตอบไปว่า ผู้กำกับคะ
12.39  วันนั้นพวกเราไปดูหนังด้วยกันในเมืองค่ะ
12.41 แล้วผู้กำกับก็พูดว่า มีพิรุธ
12.46 ฉันขอนับเวลาหน่อย
12.47 พวกคุณรู้จักกันในกองถ่าย
12.48 ถ่ายทำนานแค่ไหนคะ
12.50 สี่เดือนค่ะ
12.51 หลังจากถ่ายทำจบคุณก็ตั้งท้อง
12.53 แล้วหลังจากนั้นล่ะคะ
12.55 ที่จริงแล้วในระหว่างที่ถ่ายทำ
12.58 ก็รู้แล้วครับว่าเธอตั้งท้อง
12.59 แต่ก็เป็นช่วงหลังในการถ่ายทำแล้วครับ
13.00 ทราบช่วงหลังแล้วค่ะ
13.01 ค่ะ แล้วตอนที่รู้
13.02 พวกคุณตัดสินใจจะแต่งงานเลยไหมคะ
13.04 เกี่ยวกับเรื่องนี้
13.06 ในช่วงเวลานั้น
13.08 พวกคุณตัดสินใจได้ในทันทีหรือรู้สึกลังเล
13.12 ก็เคยรู้สึกลังเลครับ
13.13 จะพูดยังไงดีล่ะครับ
13.16 เพราะว่าสำหรับช่วงเวลานั้น
13.17 นี่เป็นเรื่องสำคัญมากที่ต้องตัดสินใจ
13.21 และก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยพบหน้าผู้ใหญ่ในครอบครัวมาก่อนด้วยค่ะ
13.25 ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างไม่ทราบเรื่อง
13.27 ใช่ค่ะ พวกท่านไม่ทราบเรื่องเลย
13.29 และฉันก็ไม่รู้ว่า
13.31 ในใจของเขาคิดยังไง
13.33  จากนั้นฉันก็เลยคุยกับเขา
13.36 สถานการณ์ในตอนนี้
13.38 ฉันถามเขาว่าคิดยังไง
13.40 ฉันจะไม่เอาเรื่องนี้มา
13.42   เรียกร้องให้ดูแล
13.44 เรียกร้องให้รับผิดชอบหรืออะไร
13.47  ฉันบอกว่านี่เป็นสิ่งที่ฉันคิดจริงๆ
13.50  คุณก็ลองบอกมาว่าในใจคิดยังไง
13.52 แล้วเขาก็ตอบว่า
13.53 เธอวางใจเถอะ ไม่ว่าเธอจะตัดสินใจยังไง
13.56 ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ
13.58 ไม่จากไปไหน
14.01 พวกคุณบอกเรื่องนี้กับผู้ใหญ่ตอนไหน
14.05 เขาบอกหลังจากที่พวกเราถ่ายละครเสร็จค่ะ
14.08 ใช่ครับๆ
14.09 พ่อแม่ของเขามาที่ปักกิ่ง
14.11 คุณบอกกับพ่อแม่ยังไงคะ
14.13 พ่อครับแม่ครับ ทั้งสองเรื่อง ผมทำสำเร็จรวดเดียวเลยครับ
14.18 ที่จริงแล้ว ตอนนั้นผมไม่กล้าบอกไปตรง ๆ ครับ
14.21 กลัวจะทำให้พวกเขาตกใจหรือคะ
14.22 ใช่ค่ะ เขานัดเพื่อนสนิทสามสี่คน
14.24 ไปทานข้าวที่บ้านเขาด้วยกัน
14.27 ใช่ครับ ตอนนั้นพ่อแม่ของผม
14.28 เอาของกินมาจากบ้านเกิด
14.29 เยอะมาก ๆ ครับ
14.31 ผมก็เลยนัดเพื่อนมาสามสี่คน
14.32 แล้วก็ชวนเธอมาด้วย
14.35 ที่จริงก็เพื่อให้พ่อได้พบหน้าเธอก่อน
14.37 เพื่อสร้างความประทับใจน่ะครับ
14.39 จากนั้นก็ค่อยๆ
14.40 บอกเรื่องของเราให้พวกท่านทราบครับ
14.42 พวกเขาดีใจไหมคะ
14.45 วันนั้น หลังจากทานข้าวเสร็จ เธอกับเพื่อน ๆ ก็กลับไป
14.47 พ่อก็ถามผมว่าลูกกับเด็กผู้หญิงคนนั้น...
14.51 ผมตอบว่าใช่ครับ
14.55 ท่านก็ไม่พูดอะไรอีกครับ
14.58 จากนั้นผมก็คิดว่าจะไม่ปิดบังแล้ว
15.00 ผมบอกไปว่า เธอท้องแล้วนะ
15.06 แล้วพ่อก็บอกว่า งั้นก็ดีสิ
15.14 ที่จริงพ่อก็พูดเรื่องพวกนี้มาหลายปีแล้ว
15.18 บอกว่า ลูกรีบมีได้แล้ว
15.19   เรื่องชีวิตครอบครัวของลูกรีบจัดการได้แล้ว
15.21   แล้วคุณก็จัดการในรวดเดียวเลย
15.22 ใช่ครับ
15.25 คุณพูดกับพ่อแม่ยังไงคะ
15.27 ฉันบอกกับแม่ไปตรง ๆ เลยค่ะ
15.30 พูดกันอย่างจริงจังเลยค่ะ
15.32 ฉันบอกว่า แม่ ฉันจะบอกเรื่องหนึ่งให้ฟัง
15.34 เป็นข่าวดีมาก ๆ เลย
15.35 แม่ก็ว่า ข่าวดีอะไร
15.36 ฉันก็ตอบไปว่า ฉันท้องแล้ว
15.38 แม่ก็ร้อง หะ
15.40 กับใครน่ะ
15.42 แล้วแม่ก็ว่า
15.46 ลูกมีความรักตั้งแต่เมื่อไหร่แล้ว
15.48 ทำไมแม่ไม่รู้เลย
15.51 แล้วฉันก็ตอบไปว่า
15.52 ก็ตอนที่แม่กลับต่างจังหวัดไง
15.56 เพราะว่าแม่ของฉัน
15.57 เพราะครอบครัวของเราอาศัยอยู่ด้วยกันมาตลอดค่ะ