https://imgbb.com/

https://www.facebook.com/suyoupengthaifan/posts/pfbid02Qzcnjc7v5HpkmhoYYg6NS6kcpw6qLYKe78YtaFsMU9XZmjKsAWSQyPUZY8bsN7p7l

https://www.weibo.com/1292808363/Lt6kZqK01#repost
https://www.weibo.com/1292808363/Lt6x8g5UI#repost



#苏有朋想飞大片# #苏有朋北京青年周刊封面# 在内地工作的时候，@蘇有朋 是圈内公认的“工作狂”。歌手、演员、制片人、导演……他有着很多身份，也全身心地把自己投入到这些他热爱的事业中。当终于有了片刻喘息的机会时，他选择回归慢节奏，让有些疲惫的自己真正放松下来。

#苏有朋想飞大片# #苏有朋北京青年周刊封面# @蘇有朋 不认为现在的自己处在人生的“成熟期”：“可能还要更成熟，如果从未来的角度往回看，我现在还在成长期，因为没有哪一个阶段的我是感到轻松的。

[15.05.65 นิตยสาร Beijing Youth Weekly] ซูโหย่วเผิง ไม่คิดว่าตอนนี้เขาอยู่ใน "วัยผู้ใหญ่" ของชีวิตแล้ว: "อาจจะเป็นผู้ใหญ่มากกว่านี้ ถ้าฉันมองย้อนกลับไปในมุมของอนาคต ฉันยังคงเป็นผู้ใหญ่ ในระยะยาว เพราะไม่มีเวทีไหนที่ฉันรู้สึกผ่อนคลาย
.
ซูโหย่วเผิงอยากโบยบิน เมื่อทำงานในแผ่นดินใหญ่ ซูโหย่วเผิง ได้รับการยอมรับว่าเป็น "คนบ้างาน" ในแวดวง นักร้อง นักแสดง โปรดิวเซอร์ ผู้กำกับ... เขามีบทบาทมากมาย และเขาอุทิศตนอย่างเต็มที่เพื่ออาชีพที่เขารัก เมื่อเขามีโอกาสได้ทำหน้าที่ต่างๆที่เข้ามา เขาก็เลือกที่จะกลับเดินจังหวะช้าๆ และปล่อยให้ตัวเองที่เหนื่อยล้าได้ผ่อนคลายจริงๆ

เต้นน่ารักเกินห้ามใจ
《红晴蜓》 แมงปอสีแดง 
วงบอยแบนด์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในไต้หวัน
เสี่ยวหู่ตุ้ย(小虎队: The Little Tiger)
อู๋ ฉีหลง, เฉิน จื้อเผิง และ ซู โหย่วเผิง
.

อู๋ฉีหลง เป็นคนที่มีบุคลิกคล่องแคล่วว่องไว จึงได้ฉายา ผีลี่หู่ หรือ เสือสายฟ้า
.
เฉินจื้อเผิง เป็นคนที่รักสวยรักงาม และบางกระแสยังบอกอีกว่าเขาหน้าเหมือน เลสลี่ จาง จึงได้ฉายา เสี่ยวซร่วยหู่ หรือ เสือหล่อ
.
ซูโหย่วเผิง ซึ่งก่อนหน้าที่เขาจะทำเลสิกสายตา เขามีสายตาที่สั้นระดับ 1000 ไปแล้ว กอปรกับบุคลิกเด็กเรียน ทำให้ได้ฉายา ไกวไกวหู่ หรือ เสือเชื่อฟัง

ไอ้ : รัก" เพลงรักภาษามือที่เคยโด่งดังในยุค 90s
บอยแบนด์ เสี่ยวหู่ตุ้ย(小虎队: The Little Tiger) ที่มีสามชิกคือ อู๋ ฉีหลง, เฉิน จื้อเผิง และ ซู โหย่วเผิง

เพลง


"ไอ้(爱)" เป็นเพลงฮิตทั่วไต้หวันเมื่อปี ค.ศ.1991 แต่งโดย เฉิน ต้าลี่ และหลี่ จื่อเหิง และขับร้องโดยวง บอยแบนด์ที่ดังที่สุดในไต้หวัน ณ เวลานั้น อย่างวง "เสี่ยวหู่ตุ้ย(小虎队: The Little Tiger)" ที่มีสามชิกคือ อู๋ ฉีหลง, เฉิน จื้อเผิง และ ซู โหย่วเผิง ต่อมาเพราะ เฉิน จื้อเผิง สมาชิกในวงจำเป็นต้องเกณฑ์ทหาร เสี่ยวหู่ตุ้ย จึงปิดตำนานลง

ความพิเศษหนึ่งของเพลง "ไอ้" คือมิวสิควีดีโอของนักร้องทั้งสามคนนั้นร้องโดยใช้ภาษามือประกอบ เพราะเดิมทีเพลงนี้แต่งขึ้นในกิจกรรมการกุศลเพื่อคนหูหนวกและเป็นใบ้ แต่ด้วยท่วงทำร้องที่ฟังสบายหูรวมทั้งเนื้อหาอันไพเราะตรงไปตรงมา ทำให้เพลงนี้ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว ได้รับรางวัลด้านงานเพลง และเป็นที่รู้จักข้ามกาลเวลามากระทั่งปัจจุบัน

20 ปีผ่านไป ปี ค.ศ. 2010 วง เสี่ยวหู่ตุ้ย รวมกันเฉพาะกิจอีกครั้งบนเวทีในรายการพิเศษเฉลิงฉลองตรุษจีนของสถานีโทรทัศน์กลาง(ซีซีทีวี) โดยหยิบเพลงนี้กลับมาร้องใหม่ ซึ่งถูกผู้ชมลงคะแนนให้เป็นการแสดงที่โดดเด่นอันดับหนึ่งด้านร้องเพลงของค่ำคืนนั้นเลยทีเดียว

把你的心我的心串一串
ba3 ni3 de xin1 wo3 de xin1 chuan4 yi2 chuan4
ป่าหนี่เตอซินหวั่วเตอซินช่วนอี๋ช่วน
นำหัวใจเธอฉันร้อยเรียงไว้

串一株幸运草串一个同心圆
chuan4 yi1 zhu1 xing4 yun4 cao3 chuan4 yi1 ge4 tong2 xin1 yuan2
ช่วนอี้จูซิ่งอวิ้นเฉ่าช่วนอี๋เก้อถงซินหยวน
ร้อยเป็นต้นไม้นำโชค ร้อยใจให้เป็นหนึ่งเดียว

让所有期待未来的呼唤
rang4 suo3 you3 qi1 dai4 wei4 lai2 de hu1 huan4
รั่งสัวโหย่วชีไต้เว่ยไหลเตอฮูฮ่วน
ให้ทุกเสียงกู่ก้องถึงความหวังในวันหน้า

趁青春做个伴
chen4 qing1 chun1 zuo4 ge4 ban4
เชิ่นชิงชุนจั้วเก้อปั้น
เป็นเพื่อนร่วมทางไปตั้งแต่ยังเป็นวัยหนุ่มสาว

*别让年轻愈长大愈孤单
bie2 rang4 nian2 qing1 yu4 zhang3 da4 yu4 gu1 dan1
เปี๋ยรั่งเหนียนชิงอี้ว์จั่งต้าอี้ว์กูตาน
อย่าปล่อยให้เมื่อแรกรุ่นยิ่งเติบโตยิ่งเดียวดาย

把我的幸运草种在你的梦田
ba3 wo3 de xing4 yun4 cao3 zhong3 zai4 ni3 de meng4 tian2
ป่าหวั่วเตอซิ่งอวิ้นเฉ่าจ่งไจ้หนี่เตอเมิ่งเถียน
จงนำต้นไม้นำโชคของฉัน ปลูกลงไปบนลานฝันของเธอ

让地球随我们的同心圆永远的不停转
rang4 di4 qiu2 sui2 wo3 men de tong2 xin1 yuan2 yong3 yuan3 de bu4 ting2 zhuan3
รั่งตี้ฉิวสุยหวั่วเมินเตอถงซินหยวนหย่งหย่วนเตอปู้ถิงจ่วน
ให้โลกหมุนไปไม่มีหยุดตามวงใจอันเป็นหนึ่งเดียวของเรา

向天空大声的呼唤说声我爱你
xiang4 tian1 kong1 da4 sheng1 de hu1 huan4 shuo1 sheng1 wo3 ai4 ni3
เซี่ยงเทียนคงต้าเซิงเตอฮูฮ่วนซัวเซิงหวั่วไอ้หนี่
ตะโกนก้องบอกฟ้าดังๆ สักครั้งว่าฉันรักเธอ

向那流浪的白云说声我想你
xiang4 na4 liu2 lang4 de bai2 yun2 shuo1 sheng1 wo3 xiang3 ni3
เซี่ยงน่าหลิวลั่งเตอไป๋อวิ๋นซัวเซิงหวั่วเสี่ยงหนี่
บอกต่อเมฆขาวที่ลอยล่องอีกหนว่าฉันคิดถึงเธอ

让那天空听得见　让那白云看得见
rang4 na4 tian1 kong1 ting1 de jian4 rang4 na4 bai2 yun2 kan4 de jian4
รั่งน่าเทียนคงทิงเตอเจี้ยน รั่งน่าไป๋อวิ๋นคั่นเตอเจี้ยน
ให้ท้องฟ้าได้ยิน ให้เมฆขาวได้เห็น

谁也擦不掉　我们许下的诺言
shei2 ye3 ca1 bu2 diao4 wo3 men xu3 xia4 de nuo4 yan2
เสยเหยี่ยชาปู๋เตี้ยว หวั่วเมินสี่ว์ซย่าเตอนั่วเหยียน
ไม่มีใครลบล้างคำมั่นสัญญาที่พวกเราลั่นไว้ได้

想带你一起看大海说声我爱你
xiang3 dai4 ni3 yi4 qi3 kan4 da4 hai3 shuo1 sheng1 wo3 ai4 ni3
เสี่ยงไต้หนี่อี้ฉี่คั่นต้าไห่ซัวเซิงหวั่วไอ้หนี่
อยากพาเธอไปดูมหาสมุทรด้วยกัน และบอกว่าฉันรักเธอ

给你最亮的星星说声我想你
gei3 ni3 zui4 liang4 de xing1 xing1 shuo1 sheng1 wo3 xiang3 ni3
เก่ยหนี่จุ้ยเลี่ยงเตอซิงซิงซัวเซิงหวั่วเสี่ยงหนี่
มอบดวงดาวที่สุกสกาวที่สุดให้เธอและบอกว่า คิดถึงเธอ

听听大海的誓言看看执著的蓝天
ting1 ting1 da4 hai3 de shi4 yan2 kan4 kan4 zhi2 zhuo2 de lan2 tian1
ทิงทิงต้าไห่เตอซื่อเหยียนคั่นคั่นจื๋อจั๋วเตอหลันเทียน
ฟังคำสัญญาจากมหามสุทร มองดูฟ้าสีฟ้าไม่สุดสิ้น

让我们自由自在的恋爱**
rang4 wo3 men zi4 you2 zi4 zai4 de lian4 ai4
รั่งหวั่วเมินจื้อโหยวจื้อไจ้เตอเลี่ยนไอ้
ให้พวกเราได้รักอย่างอิสรเสรี

ซ้ำทั้งหมด 1 รอบ
ซ้ำ * - ** 1 รอบ



วง เสี่ยวหู่ตุ้ย รวมกันเฉพาะกิจ ร้องเพลง 爱 ในรายการพิเศษคืนตรุษจีนของซีซีทีวี ปี 2010


https://mgronline.com/china/detail/9610000023343

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1110326285672530&id=260376864000814

38.12   พวกเธอไม่ได้ใส่ใจน่ะครับ
38.13   ผมคิดว่าประเด็นคือ
38.13   เหมือนพวกเธอจะไม่ได้โฟกัสที่ช่วงล่างหรอก
38.15   เธอไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่า
38.15   คุณกำลังทำเรื่องที่น่าอายอยู่ซึ่งก็ดีแล้วแหละ
38.17   คือได้เจอคุณก็ดีใจแล้ว
38.18   เธอเห็นคุณตัวจริงก็เลยดีใจ
38.19   ก็น่าจะเป็นอย่างงั้น
38.20   ดังนั้นหลังจากที่คุณเดินออกไป
38.21   พวกเธอก็ยังเป็นปกติดี
38.22   แล้วก็ขอลายเซ็นคุณอะไรแบบนี้ไหม
38.23   ครับ แล้วผมก็เป็นรู้สึกดีจริงๆ
38.25   ที่ได้จบเรื่องนี้ไป
38.26   คุณดูผมสิ เหมือนเป็นพวกไม่ปกติ
38.27   เพราะว่าคุณเองก็ไม่สามารถที่จะพูดว่า
38.29   หลังจากแฟนคลับได้ดูศิลปินไอดอลห้องน้ำแล้ว
38.30   ก็จะรู้สึกไม่ชอบเขาขึ้นมา
38.31   ประมาณว่าแบบนี้ก็เกินไปน่ะนะ แบบ
38.33   ผมรู้สึกว่าเรื่องแบบนี้
38.34   ถ้าหากเรื่องนี้เกิดขึ้นกับหลางจูอวิ๋น
38.35   เธอน่าจะเรียกเขา
38.36   มายืนข้างๆแล้วจับมาอบรมสั่งสอน   อะไรแบบนี้นะ
38.38    คุณจะเรียกให้พวกเขาหยุดแล้วบอกว่าอย่าทำแบบนี้เหรอ
38.42   ตัดสินยากอยู่นะ
38.44   เพราะว่าถ้าเขาเหมือนกับที่เขาพูดมา
38.45   ถ้าจุดสำคัญไม่ได้อยู่ที่การแอบมอง
38.46   ใช่
38.47   แต่เพราะว่าเขาเห็นคุณเลยดีใจ
38.48   ดังนั้นเขามองดูคุณทำเรื่องอะไรอยู่ก็แล้วแต่
38.49   ใช่
38.50   ฉันคิดว่าแบบนี้สามารถพูดคุยกันได้
38.51   ก็พูดว่า เธอพูดกับฉันตรงๆได้ใช่ไหม
38.54   ว่าจะขอฉันถ่ายรูปหรือว่าขอลายเซ็น
38.56   แต่ว่าเป็นเพราะเขากำลังเข้าห้องน้ำอยู่
38.57   คุณก็ไม่ควรที่จะ
38.59   ดังนั้นตอนที่กางเกงเขาค้างอยู่ครึ่งนึงนั่นน่ะ
39.00   แล้วถ้าเขาบอกว่าอยากจะขอถ่ายรูปกับคุณ คุณก็จะตกลงเหรอ
39.02   หลังจากนั้นค่ะ ต้องคุยกับเขาว่า
39.03   ถ้าหากเป็นเรื่องส่วนตัวแบบนี้ใช่ไหม ก็ไม่ควรที่จะ
39.05   เข้ามาใกล้อย่างนี้นะ
 39.06   สรุปแล้ว คุณได้พูดว่า
39.08   คุณเข้าห้องน้ำ ต้องมีคนเฝ้าประตู
39.10    เพื่อไม่ให้คนอื่นมาดูคุณใช่ไหม
39.12   ไม่ต้องถึงกับมาเฝ้าประตูหรอก
39.14   แต่ว่าเรื่องแบบนี้มันก็
39.15   คือผมก็รู้สึกไม่ค่อยแฮปปี้นะ
39.17    แน่นนอนสิ
39.18    (ตัวหนังสือสีฟ้า) ถ้าดีใจก็คงแปลกเกินแล้วล่ะ
39.20    (ตัวหนังสือสีฟ้า) ว้าย ว้าย ว้าย

39.22    (สีส้มบรรทัดบน) เสี่ยว S ถามถึงเรื่องที่ไม่ควรบอกเกี่ยวกับอู๋ฉีหลง
39.22   (สีฟ้าบรรทัดล่าง) ซูโหย่วเผิงถอยหายใจตอบไปว่า “มันพูดยาก”
39.25   (ตัวหนังสือสีขาวขอบดำตัวใหญ่ๆ) อู่จี๋หลงจะแต่งงานแล้วจริงๆเหรอ
39.25   (ตัวหนังสือสีขาวขอบแดง) ช็อตเด็ดช่วงหน้า
39.28    (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) น่าจะยังมั้งนะ
39.29 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ)  ยังเหรอ
39.29 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) น่าจะยังนะ
39.30 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) ผมก็ร้อนใจแทนเขาอยู่นะ
39.32(ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) ทำไมล่ะ
39.33 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ)  อายุมากแล้วไงล่ะ
39.34(ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) งั้นตัวคุณเองก็ใช่นะ
39.35 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) ผมอายุน้อยกว่าเขาเยอะนะ
39.38 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) ใช่เหรอ
39.38 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ)  ใช่ ใช่ ใช่ ใช่
39.38 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ)  ในนั้นเขาอายุมากที่สุดแล้ว
39.40 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) จะเป็นไปได้ยังไง
39.42 (ตัวหนังสือสีแดงในกรอบดำ) หมดคำพูด
39.43 (ตัวหนังสือสีฟ้า) ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อแล้วจริงๆ
39.46 (ตัวหนังสือสีชมพู) พวกคุณสองคนพูดมาแบบนี้
39.46 (ตัวหนังสือสีส้มบรรทัดบนกับล่างรวมกัน) พวกคุณสองคนเนี่ยพูดถึงคนที่ไม่ได้อยู่ในสตูแบบนี้จะดีเหรอ
39.48 (ตัวหนังสือตัวใหญ่ๆ) พวกคุณนี่ไม่มีมารยาทเอาซะเลย

39.56    งั้นอู่จี๋หลงจะแต่งงานแล้งจริงๆเหรอ
39.59    น่าจะยังนะครับ
40.00    ยังเหรอ
40.01    น่าจะยังนะ
40.02    ผมองก็ร้อนใจแทนเขาอยู่เหมือนกัน
40.03    ทำไมล่ะ
40.05   อายุมากแล้วไงล่ะ
40.06     งั้นตัวคุณเองก็ใช่นะ
40.07    ผมอายุน้อยกว่าเขาตั้งเยอะ โอเคมั้ย
40.08    ใช่เหรอ
40.09    ใช่...ในนั้นเขาอายุมากที่สุดแล้ว
40.12    (ตัวหนังสือใหญ่) จะเป็นไปได้ยังไง
40.15    (ตัวหนังสือสีแดงในกรอบดำ) หมดคำพูด
40.16    พวกคุณสองคนเนี่ย
40.17    ผมพูดต่อไม่ถูกเลยจริงๆ
40.18   พวกคุณสองคนเนี่ยพูดถึงคนที่ไม่ได้อยู่ในสตูแบบนี้จะดีเหรอ
40.21    พวกคุณนี่ไม่มีมารยาทเลยนะ
40.24    อืม ถึงแม้ว่า
40.24   คุณบอกว่าตอนนี้อู๋ฉีหลงมีคู่แล้วไม่ใช่เหรอ
40.26   งั้นคุณก็ไม่ได้ทุ่มเทเหมือนเมื่อก่อนแล้วสิ
40.28    (ตัวหนังสือสีฟ้า) หัวใจสลายไปแล้วไง
40.31    ไม่อย่างงั้นล่ะ ที่ผ่านมาใจคุณยังไม่สลายหรือไง
40.33    คุณเองก็แต่งงานแล้วนะ
40.34   แต่ว่าอย่างน้อยเขากับ
40.36   นักแสดงหญิงในละครคนนั้น
40.38   ไม่งั้นจะยังไง      อยู่ด้วยกัน
40.39    อะไรที่เรียกว่าอย่างน้อย
40.40   ไม่อย่างนั้นคุณคิดจะยังไง
40.40   เพราะว่าตอนที่ดูละครอยู่น่ะ
40.41    คุณก็จะหวังที่จะให้เขาทั้งสองคนได้อยู่ด้วยกัน
40.42    แล้วสุดท้ายพวกเขาก็อยู่ด้วยกันในชีวิตจริง
40.44   แบบนี้คุณก็จะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่วิเศษเรื่องหนึ่งขึ้นมาเลยไง
40.46    โอเค แต่ก็เป็นเรื่องที่คุณไม่ต้องเข้าไปยุ่งมาก
40.48    มันเกี่ยวกับคุณซะที่ไหนกัน
40.49    เพราะฉะนั้น หลินอีเฉิน
40.50   คุณจะกลับไปเรียนหนังสือต่อเหรอ
40.52    ใช่ค่ะ
40.53    ความรู้สึกหลังจากกลับไป
40.54    คนส่วนใหญ่พอวันหยุดหมดก็จะรู้สึกอารมณ์ไม่ค่อยดี
40.55    คุณเป็นไหมครับ
40.56    ก็กดดันนิดหน่อยค่ะ
40.57    แต่ก็เป็นเรื่องที่คุณหามาเองนะ
40.58    ใช่ค่ะ หาเรื่องเอง
41.00    ก็ต้องยอมรับเอง
41.01    บางทีก่อนกลับไปก็จะต้องเขียนรายงานให้เสร็จ
41.03    แต่ว่าคนพวกนั้นก็ยังไม่รู้ว่า
41.05    คุณเป็นดาราเหรอ
41.06   พวกเขาก็เสิร์จหาข้อมูลของฉันในกูเกิลนะ
41.08    ใช่ไหมล่ะ
41.08    สืบหาข้อมูลของคุณแล้วเหรอ
41.10    ใช่ค่ะ
41.10    หลังจากสืบหาแล้วมีอะไรเกิดขึ้นไหม
41.12    ก็รู้สึกว่าตอนอยู่ต่อหน้าพวกเราเนี่ยก็คือคนคนนึงน่ะนะ
41.15    เหมือนกับเด็กสาวทั่วๆไป     ใช่
41.17   (ตัวหนังสือสีขาวขอบฟ้าในกรอบ) หลินอีเฉินออกไปเรียนที่ประเทศอังกฤษเพียงคนเดียว เพื่อนร่วมชั้นของเธอค่อยๆสืบรู้ทีละนิดแล้วว่าเธอคือศิลปิน?
41.17    แต่สิ่งที่ทำให้ฉันประทับใจมากก็คือ
41.19    มีชาวแคริเบียนคนหนึ่ง
41.20    เพราะว่า
41.21    วันนั้นฉันบังเอิญเห็น
41.23    ฟันเรียงเป็นอยู่แถบเลยกำลังยิ้มให้กับฉัน
41.24    เพราะว่าฉันมองไม่เห็นเธอเลย เธอผิวคล้ำเกินไป
41.26    จากนั้นเธอก็พูดว่า...พูดว่า
41.29    ฉันเคยดูละครที่คุณเล่นด้วยนะ
41.30    เพราะว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นชาวแคริเบียน
41.32    เป็นชนผิวดำ
41.34    ก็เลยกลายเป็นว่าตัวเธอเองเนี่ย
41.36    โดยส่วนตัวแล้วก็จะชอบดูละครแถบเอเชีย
41.37    เธอบอกว่า ถ้าเป็นดาราเกาหลีเธอชอบยุนอึนฮเย
41.39    ส่วนไต้หวันก็ชอบเธอมากที่สุด
41.40    จริงเหรอเนี่ย
41.41    ใช่ค่ะ นั้นเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดมาก่อน
41.43    งั้นก็ถือว่าเป็นแฟนคลับน่ะสิ
41.43    ใช่ค่ะ...เธออยู่ในมหาวิทยาลัยของพวกเราด้วย
41.45    แล้วคุณครูเนี่ยมีแบบว่าเพราะคุณเป็น
41.47    นักแสดงหญิงที่ประสบความสำเร็จแล้ว
41.49    เวลาไปเรียนก็เลย
41.51    ก็ไม่ได้เข้มงวดอะไรกับคุณมากแบบนี้บ้างไหมครับ
41.53    ไม่มีนะคะ เพียงแค่เขา
41.55    เขาพูดประโยคหนึ่งที่ค่อนข้างตลกว่า
41.57    เขาเป็นคนดูแลวิชาเกี่ยวกับการแสดงของพวกเรา
41.59    แล้วเขาก็บอกว่า
42.03    จริงๆแล้วในตอนแรกที่เธอเข้ามา
42.04    ก็ไม่รู้จริงๆว่าคุณจะแสดงได้ดีขนาดนั้น
42.05    แต่ว่าคุณก็แสดง...แสดงได้มีเอกลักษณ์ดี
42.09    นั่นเป็นเพราะว่าฉันไม่ได้แต่งหน้า
42.11    อยู่ที่นั่นมันขี้เกียจแต่งหน้าจริงๆ

27.00   ก็ได้นะครับ มันไม่ได้มีกฎตายตัวขนาดนั้น
27.01   ว่าจะต้องนั่งขัดสมาธิชั้นเดียวหรือสองชั้น
27.02   ขอแค่คุณประคองลักษณะนี้เอาไว้
27.04   คุณไม่เผลอหลับไม่ฟุ้งซ่านก็
27.05   ขัดสมาธิชั้นเดียวกับสองชั้นแยกยังไงครับ
27.07   อันนี้เรียกว่าขัดสมาธิชั้นเดียว   ใช่ครับ
27.08   อันนี้เรียกว่าขัดสมาธิสองชั้น
27.09   อันนี้คือชั้นเดียว ขาสองข้างยกขึ้นมาเรียกว่าขัดสมาธิสองชั้น
27.12   ขาสองข้างยกขึ้นมาเรียกขัดสมาธิสองชั้น
27.15   ได้ละครับ   หวังเหว่ยจง...
27.17   อย่าล้อเล่นสิ
27.17   (ตัวหนังสือสีเหลืองกับส้มขอบดำตรงมุมกรอบสีฟ้า) สถานปฏิบัติธรรมคังซี
27.17   (ตัวหนังสือสีดำกับสีฟ้าในกรอบสีฟ้า) สาธิตการนั่งขัดสมาธิโดยเฉินฮั่นเตี่ยน
27.18   อาจารย์หลางกำลังพูดจริงจังกับคุณอยู่นะ
27.19   แบบนี้คือขัดสมาธิกี่ชั้น
27.21   แบบนี้คือแบบธรรมดา
27.22   ไม่ค่ะ คุณต้องยกขาข้างนึงขึ้นมา
27.24   แบบนี้เรียกขัดสมาธิชั้นเดียว
27.25   แบบนี้ขัดสมาธิชั้นเดียว
27.27   ใช่ค่ะ จากนั้นคุณยกขาข้างนี้ขึ้นมาด้านบนจะเรียกว่าขัดสมาธิสองชั้น
27.29   อันนี้ทำลำบากจัง แบบนี้จะปวดได้
27.30   แต่ว่าทำได้นะคะ
27.30   ทำได้ค่ะ
27.31   หลินอีเฉินบอกว่าทำได้นี่นา
27.33   แบบนี้
27.34   ใช่ค่ะ แล้วก็นั่งอยู่แบบนี้ นั่งตัวตรง
27.35   แล้วคุณก็ต้องนั่งตัวตรง หลังต้องตรง
27.38   (ตัวหนังสือสีเหลืองกับส้มขอบดำตรงมุมกรอบสีฟ้า) สถานปฏิบัติธรรมคังซี
27.38   (ตัวหนังสือสีดำกับสีฟ้าในกรอบสีฟ้า) สาธิตการนั่งขัดสมาธิโดยเฉินฮั่นเตี่ยน
27.39   เพราะว่าขาผมวางราบเสมอพื้นแล้ว
27.40   ตรงนั้นไม่เกี่ยวค่ะ
27.41   สรุปแล้วแบบนี้คือขัดสมาธิสองชั้นเหรอครับ
27.42   แบบนี้ขัดสมาธิสองชั้นค่ะ   ใช่
27.43   แล้วมือก็ห้ามจับไว้ใช่ไหมครับ
27.44   ก็คือให้ขามันวางอยู่ตรงนั้นของมันเองไงคะ
27.46   มือคุณห้ามไปจับสิ
27.47   เพราะว่าตอนนี้ผมไม่ไหวจริงๆ
27.48   เปล่าหรอกค่ะ ถุงเท้าของคุณน่ะ
27.49   ทำให้แรงเสียดทานมันค่อนข้างน้อย
27.50   เพราะว่าผม...โอเคดี   แบบนี้ดี
27.51   ตอนนี้คุณกำลังคิดว่าตัวเองเก่งจนไม่เห็นหัวคนอื่นเลยใช่ไหม
27.52   ไม่ใช่ครับ
27.56   พวกเรากำลังร่วมกัน
27.58   แชร์สิ่งที่ดีมากๆอยู่
27.58   ทำไมคุณถึงไม่ตั้งใจทำให้มันดีๆ
28.00   เมื่อกี๊นี้ผมพยายามเต็มที่แล้วครับ
28.03   แล้วเขาก็ไม่สนว่าคุณทำอาชีพอะไรเลย
28.05   ไม่สนครับ ไม่สนแน่นอน
28.06   แล้วคุณ...
28.07   มีนะ ต่อมาพวกเขามีแบบ
28.08   เพราะว่าจริงๆแล้วมีคนอินเดียน้อยมาก
28.09   พวกเขาชอบเฮฮามาก
28.10   แถมยังชอบกลุ่มคนผิวเหลืองเป็นพิเศษด้วยนะ   ใช่
28.13   ไม่ใช่ว่าห้ามพูดหรอกเหรอครับ
28.14   ถ้าหลังจากสิบวันไปก็พูดได้แล้วครับ
28.16   หลังจากลาศีล วันสุดท้ายสามารถแชร์กันได้
28.18   เพราะฉะนั้นพอลาศีลปุ๊บคนอินเดียก็
28.21   กลั้นไม่ไหวแล้ว
28.23   จริงๆนะ กลั้นไว้ทั้งหมด...
28.24   ไม่หรอก พวกเขาก็แค่ชอบถามเท่านั้นเอง
28.25   ก็บอกว่าโอเค คุณอายุเท่าไหร่
28.26   มาจากไหน อะไรแบบนี้น่ะครับ
28.27   แล้วก็ถามอายุผม
28.28   ซึ่งปกติผมเป็นคนไม่พูดโกหก
28.30   ผมก็เลยบอกเขาไปว่าผมเป็นศิลปิน
28.32   ศิลปิน
28.33   แล้วพวกเขาทุกคนก็สงสัยกันใหญ่
28.34   ผมก็บอกว่าคุณไปเสิร์จหาผมเอาเลยก็ได้ แบบนี้น่ะครับ
28.35   (ตัวหนังสือสีแดงในกรอบ) อวดมากเลย
28.35   ผมก็อวดใหญ่เลย
28.37   แฟ้มผลงานตลอดยี่สิบกว่าปี  ล้อเล่น
28.39   มีคนไปเสิร์จหาข้อมูลคุณจริงๆไหมครับ
28.40   มีคนเข้ากูเกิลหาคุณจริงๆไหม
28.42   น่าจะมีนะครับ
28.44   ถ้าเกิดเสิร์จกูเกิลแล้วเจอคุณเนี่ย พวกเขาคงจะตกใจนะ
28.46   ถ้าเกิดเสิร์จกูเกิลแล้วเจอคุณเนี่ย พวกเขาคงจะตกใจแน่เลย
28.48   ใช่ครับ มีคนที่
28.49   (ตัวหนังสือสีส้มขอบดำ) อ้อคุณเป็นเพื่อนสนิทกับอู๋ฉีหลงนี่
28.53   ข้อมูลแนะนำซูโหย่วเผิงนี่มีเขียนว่า
28.54   เขาเป็นเพื่อนสนิทกับอู๋ฉีหลง แบบนี้ด้วยเหรอ
28.58   เพราะฉะนั้นขอถามหน่อยว่า
28.59   ตารางฝึกฝนประจำวันเป็นยังไงครับ
29.01   ก็คือตื่นเช้ามากๆ
29.02   พอตีสี่มีปลุกตอนเช้า เขาก็จะตีระฆัง
29.04   ตอนตีสี่เนี่ยนะ
29.05   แล้วก็ เป็นเพราะผมเข้านอนตั้งแต่หัวค่ำไง
29.08   ก็เข้านอนเร็วนะ
29.09   ใช่ครับ เข้านอนเร็วมาก
29.09   สามทุ่มก็จบหมดละ
29.10   สามทุ่มครึ่งก็เข้านอน
29.12   ดื่มเหล้าซักนิดนึงได้ไหมคะ
29.14   เพราะว่าเผื่อมีคนที่นอนไม่หลับขึ้นมาจริงๆ
29.15   ตามกฎแล้ว ไม่ได้ครับ
29.17   วันนี้คุณนี่สองรอบแล้วนะ
29.18   ที่ถามถึงเรื่องเหล้าน่ะ
29.19   ก็เมื่อกี๊ที่พูดถึงไปถ่ายหนังที่ชิคาโก้
29.20   คุณก็ถามถึงเรื่องเหล้า
29.22   เพราะเมื่อกี๊ฉันได้ยินใครนะ
29.23   โจวเจี๋ยหลุนพูดว่าบนรถมีเหล้าเต็มไปหมดเลย
29.26   เหล้าถือเป็นเรื่องปกตินี่นา จะทำไมล่ะ
29.28   ฉันไม่ได้ดื่มเยอะซะหน่อย
 29.29   ฉันก็แค่ถามมั่วๆไปแบบนั้นเอง
29.35   ปกติแล้วต้องนั่งนานแค่ไหนครับ
29.36   ปกติแล้วครั้งนึงพวกเราก็จะนั่งกันประมาณหนึ่ง...
29.39   ถ้าหากว่านั่งแบบไม่ขยับเลยแบบนั้นเนี่ย
29.41   เรียกว่าสมถกรรมฐาน
29.42   นานที่สุดก็จะอยู่ที่หนึ่งชั่วโมง
29.44   คุณก็จะห้ามขยับเลย
29.45   ปกติแล้วพอเลยครึ่งชั่วโมงไปก็จะเริ่มปวดแล้ว
29.47   ก็จะเจ็บร้าวทุกรูปแบบอยู่อย่างนี้
29.48   (ตัวหนังสือสีขาวขอบฟ้าในกรอบ) ตอนที่ซูโหย่วเผิงไปบำเพ็ญเพียรฝึกนั่งสมาธิ นานสุดหนึ่งชั่วโมงนี่ห้ามขยับตัวแม้แต่นิดเดียวเลยเหรอ?
29.49   แล้วคุณก็ฝึกทำความเข้าใจกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับตัวคุณ
29.52   ห้ามร้องโอดครวญใช่ไหม
29.53   ไม่ได้ครับ ไม่ได้...
29.55   แล้วก็ห้ามเลิกล้มไปก่อนด้วย
29.57   ก็พูดแบบว่า พอละ
29.57   ครับ แล้วคุณก็ห้ามเปลี่ยนอิริยาบท
29.58   ห้ามลืมตา
29.59   พอถึงตอนนี้คุณก็ทำความเข้าใจกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นกับคุณ
30.01   ฝึกจิตใจของคุณเอง
30.02   เพราะฉะนั้นคุณก็ได้รู้สึกได้ว่า
30.02   คนรอบข้างล้วนกำลังอดทนกันอย่างถึงที่สุด
30.04   มีนะครับ ตอนที่ผมฝึกครั้งแรกก็เป็น
30.06   เพราะว่าตอนที่ผมฝึกครั้งแรกเนี่ยมันปวดสุดๆไปเลย
30.07   สภาพผมเนี่ยดูแย่มากๆเลย
30.08   แล้วทุกคนต่างก็ร้องโอดโอยกันน่ะเหรอครับ หรือว่ายังไง
30.10   ไม่ได้ร้องโอดโอยครับ ก็คือมีแค่ผมคนเดียว
30.11   จริงๆแล้วครั้งแรกที่ผมฝึกเนี่ยมันแย่ที่สุดละ
30.12   ช่วงนั้นผมอดนอนด้วย
30.13   แล้วก็หลายๆครั้งที่ไปที่นั่นแล้วนอนได้ไม่เต็มที่
30.15   แล้วตอนกลางวันยังให้ผมนั่งสมาธิทั้งวันอีกเนี่ยนะจริงๆเลย
30.18   แล้วทีนี้ผมก็นั่งบิดไปบิดมา
30.19   เมื่อกี๊คุณกำลังพูดจาหยาบคายอยู่เหรอครับ
30.21   มีด้วยเหรอ
30.22   ครับ คือว่ามันทรมานมาก
30.24   เสร็จแล้วก็ถูกครูเรียก บอกว่าเธอนี่มันจริงๆเลย
30.26   ออกไปข้างนอกเถอะ ไม่เป็นไรหรอก
30.28   บอกว่าคุณออกไปพักซักแปปเถอะ ให้คุณออกไปรีแล็กซ์
30.29   ใช่ครับ
30.29   ออกไปพักได้ด้วยเหรอครับ
30.30   น่าจะมีแค่ผมที่ยกเป็นกณีพิเศษนะ
30.32   ทีแรกหนึ่งชั่วโมงนี่คือ
30.33   ภายในหนึ่งชั่วโมงนี่คือไม่ควรขยับ
30.35   แต่ตอนนั้นคือผมไม่ไหวแล้วจริงๆ
30.37   ทนไม่ไหวแล้ว
30.37   เขาก็บอกว่างั้นคุณออกไปเถอะ
30.39   แต่การที่คุณฝึกแบบนี้มันส่งผลช่วยต่อการแสดงหนังของคุณนะ
30.40   ก็คือถ้าหากจะต้องมีฉากแอคชั่นขึ้นมา
30.42   คุณก็จะไม่ค่อยรู้สึกกลัวเจ็บไงคะ
30.45   ใช่ครับ นั่นถือเป็นข้อนึง
30.46   นอกจากนี้เนี่ย จริงๆแล้ว
30.48   ตอนแรกๆเขาเป็นคนที่กลัวเจ็บมากๆเลยเหรอ
30.49   ตอนแรกเป็นเพราะถ้าแบบโดนต่อยขึ้นมา
30.50   ก็คงจะรู้สึกเจ็บแบบช่วยไม่ได้เลย
30.52   แต่ถ้าตอนนี้เขาถูกซัดขึ้นมาเนี่ย
30.53   ก็ฝึกทำความเข้าใจกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นไง
30.55   (บรรทัดบน) ผู้กำกับคงจะไม่เห็นด้วยกับคุณที่
30.56   (บรรทัดล่าง) เวลาโดนต่อยแล้วไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมาเลยหรือเปล่า
30.58   แบบนี้จะน่าดูได้ยังไงล่ะ
31.00   เจ๊หลางน่าจะเคยไปลองหลายครั้งแล้วใช่ไหมคะ
31.04   ฉันคิดว่าทุกๆคน
31.05   มีวิธีที่จะเรียนรู้ตนเองไม่ค่อยเหมือนกันนะคะ
31.06   เพราะฉันเป็นคนนึงที่
31.08   เป็นยังไงบ้าง เมื่อกี๊ตอนที่เธอพูดประโยคนี้
31.09   คุณกำลังคิดอะไรอยู่
31.11   เปล่านี่คะ ฉันก็แค่ตั้งใจฟังเฉยๆ
31.13   คือฉันจะเป็นคนที่
31.14   จินตนาการกว้างไกลมาตั้งแต่เด็ก
31.16   ฉันก็เลยจินตนาการว่าตัวเอง
31.17   ได้ไปยังที่ที่สงบ
31.19   หรือสถานที่ที่พิเศษ
31.21   เมื่อกี๊พวกเรา
31.22   ตอนที่พวกเราอัดเทปนี้กันอยู่
31.23   คุณไปที่ไหนมาบ้างแล้ว
31.24   อ๋อเปล่าค่ะ...
31.24   (ตัวหนังสือตัวใหญ่) ฉันอยู่ค่ะ
31.25   คุณอยู่ด้วยเหรอ
31.26   ฉันตั้งใจฟังทุกๆคนพูด
31.27   เมื่อกี๊ตอนที่เขาพูดถึงเรื่องมองภายในเนี่ยคุณอยู่ไหม
31.29   ฉันอยู่ค่ะ อยู่มากๆเลย
31.30   แล้วคุณได้ยินที่เธอพูดถึงตอนที่อยู่ไต้หวัน
31.32   มีคนที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมเจอ
31.34   เหลียงเฉาเหว่ย   ได้ยินค่ะ
31.36   ค่ะ ฉันได้ยินเธอพูดว่า
31.38   แอลกอฮอล
31.41   คริสต์มาส
31.43   ได้ยินหมดเลย

31.44    ทักษะการแสดงของซูโหย่วเผิงเป็นที่ยอมรับ สวีซีตี้ตีให้ตายยังไงก็ไม่ยอมรับ
31.47 (ตัวหนังสือสีแดง) ช็อตเด็ดช่วงหน้า
31.47    นี่คือคนที่ดีสุดที่เราเลือกมา
31.48   ความสามารถของเขาผมกล้ารับประกัน
31.50   ผู้ช่วยสืบสวนคนใหม่ เกายีผิงรายงานตัว
31.54   ฉันรู้สึกว่าก็ดูน่าหลงใหลมากๆเลยนะ
31.56   (บรรทัดบน) ถึงแม้ว่าจะดูเถื่อน
31.56   (บรรทัดล่าง) แต่ก็รู้สึกว่าน่ารักดีนะ
31.58   คือแลดูมีมาดเท่ห์ไง
32.01   ภาพยนตร์เรื่องนี้ ในที่สุดผมก็เลือกรับบทได้ถูกต้องกับเขาซะทีสินะ
32.02   และในที่สุดคุณก็มองเห็นผมแล้วใช่ไหม
32.04   ค่ะ เป็นบทที่ทำให้ผู้คนรู้สึกชื่นชอบน่ะนะ
32.05   (บรรทัดบนกับล่างรวมกัน) แต่ว่าในเรื่องก็มีนักแสดงชายคนนึงที่เตะตามากนะ
32.08   อู๋จงเทียน
32.10   (บรรทัดบน) ถ้าคุณจะชมซูเหยิวเผิงซักหน่อยเนี่ย
32.10   (บรรทัดล่าง) คุณจะตายหรือยังไงห๊ะ
32.11   เมื่อกี้ฉันก็ชมเขาไปแล้วไงล่ะ

32.19   ครับ สำหรับภาพยนตร์เรื่องใหม่เรื่องนี้เนี่ย
32.20   ตอนที่รวมตัวนักแสดงก็ได้พิจารณาคัดเลือกซูเหยิวเผิงเข้าไปด้วย
32.23   ซูเหยิวเผิงบอกว่านานแล้วที่เขาไม่ได้รับ
32.26   การเชิญชวนจากไต้หวันให้เข้าร่วมแสดง
32.28   ใช่ไหมครับ   ใช่ครับ...
32.29   ทุกคนคิดกันตลอดเลยว่าค่าตัวผมจะต้องแพงมากแน่ๆ
32.31   จริงๆแล้วค่าตัวผมถูกมากเลยนะ
32.32   เอ๋คุณจะบอกกับพวกเราไม่ใช่เหรอว่า
32.33   คุณเองก็มีคุยถูกคอกับนักแสดงหญิงอยู่ด้วยเหมือนกัน
32.36    หรือว่าจะมีขอเบอร์กันด้วย
32.38   ไม่มีครับ
32.38   ฉันเคยเห็นบทที่พวกเขาตอนซ้อม มีฉากหนึ่งที่
32.40   มีเรือนร่างของผู้หญิงนอนราบอยู่บน...ตัวของเขา
32.43   จริงเหรอ
32.44   ใช่ครับ เพราะว่าผมรับบทเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างเนิร์ทๆหน่อย
32.46   พวกเขาเลยมักที่จะเตรียมพวก
32.49   ผู้หญิงที่เซ็กซี่เร่าร้อนมากๆมา
32.50   ผู้หญิงที่เขาเรียกกันว่าสาวเซ็กซี่เนี่ยแหละ
32.53   แล้วก็จับมาแสดงคู่กับผม
32.53   (ตัวหนังสือสีขาวขอบฟ้าในกรอบ) ตอนที่หลินโป๋หงเข้าร่วมแสดงภาพยนตร์ฮอลิวูด ผู้กำกับยังจัดนักแสดงสาวหุ่นดีมาช่วยซ้อมการแสดงให้เขาด้วยเหรอ?
32.54   แล้วพวกเธอก็คิดหาวิธีที่จะมายั่วยวนผม
32.56   บทของเขามีแค่ประโยคเดียวคือเซอร์ไม่ใช่เหรอ   นั่นน่ะสิ
32.58   คุณดูสิ
33.00   ไม่ใช่ครับ ในช่วงระหว่างการแข่งขัน
33.01   ผู้ชายเนิร์ทๆมักจะได้คู่กับผู้หญิงสวยๆ
33.03   พวกเขาอยากจะดูว่าปฏิกิริยาของคุณจะเป็นยังไง
33.05   ใช่ไหมคะ   ใช่ครับ
33.06   สรุปคือเป็นบทลามก
33.09   แล้วหลังจากนั้นคุณได้ถ่ายหนังกี่วันครับ
33.14   สองวันครับ
33.16   ซูเหยิวเผิง เขาถ่ายไปแค่สองวันก็ปิดกองละ
33.18   คุณไม่ต้องไปใส่ใจมากหรอก
33.19   โอเคครับ......
33.20   คุยกับหลินโป๋หงกันเยอะๆหน่อยนะ
33.23   ตัวอย่างภาพยนตร์ของหนังใหม่เรื่องนี้
33.24   เราไปชมพร้อมๆกันเลยครับ
33.25   (ตัวหนังสือสีชมพู) ซูโหย่วเผิง&หลินอีเฉิน กับไตเติลภาพยนตร์มันๆต้อนรับปีใหม่
33.25   จะไปไหนอ่ะ
33.27   ผมไปห้องน้ำครับ
33.28   ลำไส้แกนี่มันล่วงรู้อนาคตได้นะ
33.30   ก่อนออกภารกิจทีไร
33.32   แกจะต้องท้องเสียทุกที
33.33    นี่คือคนที่ดีสุดที่เราเลือกมา
33.35   ความสามารถของเขาผมกล้ารับประกัน
33.36   ก่อนที่เราจะเริ่มปฏิบัติภารกิจทุกครั้ง
33.37   เขาจะต้องมีเรื่องตลอด
33.39   ผู้ช่วยสืบสวนคนใหม่ เกายีผิงรายงานตัว
33.40   จมูกของฉันนะไวมากเลยล่ะ
33.43   สามารถแยกแยะกลิ่นที่เบาบางมากๆได้
33.45   นายไม่มีแฟนนี่นา
33.46   ฉันเดาถูกใช่ไหมล่ะ
33.48   เป็นตำรวจมาทั้งชีวิต