-
19 กันยายน 2008 ประสบการณ์เป้ท่องเที่ยวของซูโหย่วเผิง
(http://i287.photobucket.com/albums/ll148/moon_002/00e04c5162ea0a3d293221.jpg)
คุณเคยไปที่ หม่าเอ๋อทา ไหม ? นี่นั่นมีทะเลสีคราม ยังอุดมไปด้วยแสงอาทิตย์ พึ่งได้รับตำแหน่งทูตท่องเที่ยวหม่าเอ๋อทา ขณะที่ซูโหย่วเผิงได้เผชิญกับการสัมภาษณ์ของเรานั้นตื่นเต้นไม่คลาย ได้โฆษณาเชิญชวนท่องเที่ยวเส้นทางหม่าเอ๋อทา
สีหน้าของเขาให้ความทรงจำที่ลึกมาก ข้างตัวคุณมีนักทัศนาจรที่กระตือรือร้นในการท่องเที่ยว ขณะที่พวกเขาได้เริ่มเดินทาง ตอนจับคุณไปฟังแผนที่ทัศนาจรนั้น เป็นลักษณะท่าทางอย่างนี้แหละ หรือว่าสามารถย้อนหวนคิดถึงครั้งแรกที่เขาได้ออกไปทัศนาจร
“นั่นเป็นช่วงที่อยู่ในมหาลัยปีที่ 1 ไปที่ญี่ปุ่น ตอนนั้นผมยังอยู่กับ “เสี่ยวหู่ตุ้ย” การดำเนินงานของทางบริษัทก็ไม่เลว ฉะนั้นก็เลยได้จัดคณะทัวร์ให้กับพวกเราที่เป็นพนักงาน ผมจำได้ว่าข้างกายผมมีเพื่อน “เสี่ยวหู่ตุ้ย”สองคนของผม ยังมีวงอื่นด้วย “หงไหเอ๋อ” และยังมีผู้ร่วมงานในบริษัทอีกมากมาย ครั้งนั้น ที่เที่ยวก็เที่ยวมาหมดแล้ว เมืองเก่า น้ำพุร้อน แดนหิมะ หาดทราย ช็อปปิ้ง รู้สึกดีมากๆ
อย่างไรก็ตามสำหรับเขาที่ดังในช่วงเยาว์วัยนั้น ความรู้สึกที่ประทับใจที่สุดคือวัฒนธรรมและภาษาที่แตกต่างที่นำมาซึ่งความรู้สึกใหม่ๆ เคยถูกเพ่งจ้องมากเกินไปจนทำให้ความรู้สึกที่อิสระได้หายไป ในตอนนั้นสิ่งนี้ก็ได้เข้ามาในตัวเขาอีก น่าจะเป็นเพราะสาเหตุนี้ ในช่วงหลังของชีวิตทางด้านอาชีพของเขา รู้สึกซีเรียสและไม่ทราบว่าจะคล้อยตามใครดีทุกวัน ทำให้เขาอยากจะไปทัวร์ต่างประเทศเป็นอย่างยิ่ง ใช้ชีวิตของตัวเองไปอีกรูปแบบหนึ่ง ทุกอย่างก็จะกลายเป็นไม่มีอะไรที่หนักเกินไป
21 ปี ซูโหย่วเผิงได้กลายเป็นนักทัศนาจรไปปริยาย
ในช่วงวัยนี้ คนในวัยรุ่นเขานั้นส่วนมากก็จะจบมหาลัยกันแล้ว ในนั้นมีหลายคนมีการเตรียมการไปท่องเที่ยวสักครั้งก่อนจะเข้าสู่การงาน เปิดตาดูโลกว่าเป็นอย่างไร และตอนโน้นที่เขาได้แบกกระเป๋านั้น อารมณ์นั้นหนักหน่วงมาก เสี่ยวหู่ตุ้ยที่เคยเป็นบ้านที่เข้าใจเขานั้น พึ่งต่างคนต่างแยกกัน เขาที่อยู่ในเยาว์วัยนั้นต้องเผชิญกับความตกต่ำของอาชีพ
“รู้สึกว่ามืดแปดด้าน ไม่รู้ว่าทางข้างหน้าจะเดินอย่างไร” เขากล่าว “คิดไปคิดมาผมตัดสินใจไปปล่อยตัวให้สบายต่างแดน ไปเรียนที่อังกฤษ”
ในตอนนั้นเขาก็เข้าเรียนโรงเรียนสอนภาษา จะใช้เวลาปิดเทอมทั้งหมดในการท่องเที่ยว ไปดูทุกที่ พยายามจะหาที่แผนที่ไม่มีบอก กลางวันนั่งรถประจำทาง กลางคืนก็นอนพักในโรงแรมวัยรุ่นที่มีคนหลายคนนอนด้วยกัน เขารู้สึกว่าฟ้ากว้างแผ่นดินใหญ่ ตัวเองเพียงคนเดียวเต็มไปด้วยความอาจหาญ เหมือนกับนักผจญภัยอะไรอย่างนั้น
-
(http://i878.photobucket.com/albums/ab349/partana_001/alec-2.jpg)
ถามตอบ (เวลาทัศนาจร)
1. อุปกรณ์เครื่องใช้ทัศนาจรของคุณ?
รองเท้าคู่หนึ่งที่เดินไม่ขาด ใส่แล้วไม่เจ็บ แผนที่ (ผมเป็นคนประเภทแม่นทิศทาง) กล้องแบบมืออาชีพ (ผมชอบถ่ายรูปวิวทัศ)(ไม่ไม่สามารถจะทนโลกที่ไม่มีเสียงดนตรีได้) บัตรวีซ่า (ไม่เอาสำภาระเยอะ ไปซื้อที่นั่นดีที่สุด)
2. จนถึงวันที่สถานที่ที่ใฝ่ฝันมากที่สุด?
อินเดีย กำแพงเล็กๆที่อยู่ข้างๆสถานศักดิ์สิทธิ์ ทำให้ผมมีความตื่นเต้นที่อยากจะอยู่ที่นั่น
3. ถึงเป้าหมายแล้วที่แรกที่จะไปคือที่ไหน?
หาที่พัก หลังจากนั้นวิ่งออกไปสำรวจบริเวณต่างๆ หาร้านสะดวกซื้อ หลังจากนั้นหาสถานที่นั่งลงวางแผนการเดินทางและกินให้อิ่ม หลังจากนั้นก็ผจญไปเรื่อยๆ
4. อยากจะมีเพื่อนร่วมทางกี่คน? ลักษณะของเพื่อนร่วมทาง?
เมื่อก่อนรู้สึกว่าตัวคนเดี่ยวก็พอแล้ว ตอนนี้รู้สึกว่าสามสี่คนก็น่าจะดี โบกรถก็นั่งได้เต็มพอดี(หัวเราะ) สิ่งที่สำคัญคือความชอบของเราและนาฬิกาชีวิตของเรานั้นให้มันคล้ายๆกัน ไม่งั้นมีปัญหาแน่ๆ
5. คุณคิดว่าในชีวิตนี้ที่จะต้องไปให้ได้คือที่ไหน?
เป็นสถานทีที่เกี่ยวข้องกับศาสนาพุธที่ผมเชื่อ อินเดียหรือไม่ก็เนปาล
6. สถานที่ท่องเที่ยวจะซื้อของที่ระลึกอะไร?
ไปรษณียบัตรของท้องถิ่นนั้น เขียนความรู้สึกในตอนนั้นเวลานั้นลงไป เขียนวันเวลาให้ชัดเจน แล้วส่งไปให้ตัวเองที่บ้าน อีกหน่อยก็จะเป็นอะไรที่น่าจะหวนคิดถึง
7. การทัศนาจรในสายตาคุณนั้นมีความหมายแสดงถึงอะไร?
การหลุดพ้น นำผมหลุดพ้นภาระชีวิต
8. ทัศนาจรได้เปลี่ยนคุณอะไรบ้าง?
มันได้ให้ทัศนะวิสัยที่แตกต่างมากมายกับผม
9. อะไรที่ดึงดูดให้คนอยากจะอยู่ที่นั่นต่อ?
ความรักข้ามแดน
-
(http://i192.photobucket.com/albums/z11/alec_005/561ab05160051e08367abe4b.jpg)
-
(http://image.ohozaa.com/i/279/V2RX2d.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xU1PCVOUgxlRqqSg) (http://image.ohozaa.com/i/2b9/P91Xsw.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xU1PElJDoRJ31kUv) (http://image.ohozaa.com/i/17c/6iXL3B.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/xU1PG7D2OHhdFfXu)