ALL About Alec SU YOU PENG | รวบรวมผลงานของ ซูโหย่วเผิง > How Well do You Know Alec Su?

คอนเสิร์ต ปี 2023 เริ่ม 16 ธ.ค.66(เริ่มที่เซินเจิ้น)

<< < (2/5) > >>

Alec Love Me:
#苏有朋青春趴踢揭秘局# PART3 唱一唱我们的回忆
#苏有朋在多重宇宙中遇见你演唱会# 朋友哥最新播报:青春趴踢新站点——1月20日成都站!
#ซูโหย่วเผิงงานคอนเสิร์ตฉีกอารมณ์ข้ามยุคข้ามรุ่น #PART3 ร่วมกันร้องแด่ความทรงจำของเรา
#โหย่วเผิงผู้ผ่านภพจักวาลมาพบคุณในคอนเสิร์ต # ป่าวประกาศล่าสุดจพี่ชายเผิง :สถานีใหม่ย้อนวันวาน-----20 มกราคม พิกัดเมืองเฉิงตู!

0:02      สวัสดีครูทุกท่านนะครับ
0:06      จริงๆแล้วมีเพลงมากมายเลย
0:07      ที่ตั้งใจใส่ใจร้องมันก็ค่อนข้างที่จะเสี่ยงนะครับ
0:11      สำหรับผมนะครับ
0:12      ที่ง่ายๆแล้วคุณก็จะ
0:14      บิ้วท์อารมณ์ตั้งมากมาย
0:18      แต่ผมก็ไม่ค่อยได้เตรียมใจตั้งรับหากมันจะล้มเหลว
0:26      เอาสิ่งที่ได้เรียนรู้มาทั้งชีวิตใส่มันลงไป
0:28      ทำไงให้เหมือนกับเป็นนักแสดงคนหนึ่ง
0:30      ว่าจะพัฒนาตนเองอย่างไรในบทที่คุณได้รับ
0:32      ผมคิดว่าในทุกๆช่วงเวลาของผม
0:34      เพียงพอกับการซ้อมในตลอดหลายปีที่ผ่านมาครับ
0:39      ขอบคุณมากๆกับโอกาสในครั้งนี้
0:41      ที่ทำให้ผมนั้น
0:42      ได้ใช้ประสบการณ์และสิ่งที่เรียนรู้มาทั้งหมดบนเวที
0:45      และก็หวังว่า
0:46      จะเป็นคอนเสิร์ตแห่งความทรงจำที่ยากจะลืมในวันวานให้กับทุกคน
0:49      16 ธันวาคม ย้อนวันวานไปด้วยกัน  (อักษรจีน)



Alec Love Me:
​​​[23.12.11]ซูโหย่วเผิงงานคอนเสิร์ตฉีกอารมณ์ข้ามยุคข้ามรุ่น PART3 ร่วมกันร้องแด่ความทรงจำของเรา
โหย่วเผิงผู้ผ่านภพจักวาลมาพบคุณในคอนเสิร์ต  ป่าวประกาศล่าสุดจพี่ชายเผิง :สถานีใหม่ย้อนวันวาน-----20 มกราคม พิกัดเมืองเฉิงตู!
.
สวัสดีครูทุกท่านนะครับ
จริงๆแล้วมีเพลงมากมายเลย
ที่ตั้งใจใส่ใจร้องมันก็ค่อนข้างที่จะเสี่ยงนะครับ
สำหรับผมนะครับ
ที่ง่ายๆแล้วคุณก็จะ
บิ้วท์อารมณ์ตั้งมากมาย
แต่ผมก็ไม่ค่อยได้เตรียมใจตั้งรับหากมันจะล้มเหลว
เอาสิ่งที่ได้เรียนรู้มาทั้งชีวิตใส่มันลงไป
ทำไงให้เหมือนกับเป็นนักแสดงคนหนึ่ง
ว่าจะพัฒนาตนเองอย่างไรในบทที่คุณได้รับ
ผมคิดว่าในทุกๆช่วงเวลาของผม
เพียงพอกับการซ้อมในตลอดหลายปีที่ผ่านมาครับ
ขอบคุณมากๆกับโอกาสในครั้งนี้
ที่ทำให้ผมนั้น
ได้ใช้ประสบการณ์และสิ่งที่เรียนรู้มาทั้งหมดบนเวที
และก็หวังว่า
จะเป็นคอนเสิร์ตแห่งความทรงจำที่ยากจะลืมในวันวานให้กับทุกคน
16 ธันวาคม ย้อนวันวานไปด้วยกัน


Alec Love Me:
[23.12.05]สถานีแรกต้อนรับปีใหม่ 2024 ! สถานีเซี่ยงไฮ้ร่วมจองบัตรได้แล้ว ! ไมโครโฟนตัวนี้รอพวกคุณอยู่นะครับ ,วันแล้ววันเล่า ,  วันแล้ววันเล่า ..... ทำยังไงถึงจะพาทุกคนออกจากความซับซ้อนว้าวุ่นนี้ไปได้ , มองย้อนกลับไปช่วงวัยเยาว์ , ให้คอนเสิร์ตนี้เป็นดั่งการย้อนวันวานของเรา? “เหนือกาลเวลา ดั่งเส้นคู่ขนาน”  ช่วงเวลาไออุ่นของใบไม้ผลิ , เจอกันข้างทะเล.

#ซูโหย่วเผิง
#suyoupeng
#苏有朋
#蘇有朋
#alecsu
#苏有朋在多重宇宙中遇见你演唱会

Alec Love Me:
[23.12.12]#苏有朋青春趴踢揭秘局# PART4 每一个赛道都全力以赴
#苏有朋在多重宇宙中遇见你演唱会# 4天后 再次奔赴青春🏃
#ซูโหย่วเผิงงานคอนเสิร์ตฉีกอารมณ์ข้ามยุคข้ามรุ่น #PART4 เต็มที่ในทุกๆสนามแข่งขัน
#โหย่วเผิงผู้ผ่านภพจักวาลมาพบคุณในคอนเสิร์ต #4วันนับจากนี้ ย้อนสู่วันวานอีกครั้ง🏃
0:00      การแชร์เรื่องสนุกที่ประทับใจของการได้ถ่ายหนัง
0:04      ซึ่งในยุคนั้น
0:05      พวกเราต่างก็ถือได้ว่าเป็นนักแสดงหน้าใหม่
0:07      เพราะประสบการณ์เรายังน้อย
0:09      ยิ่งถ้าหากว่าผลงานไม่ดีด้วยแล้วก็จะโดนคนอื่นหัวเราะเยาะเอาได้
0:11      มันก็ยิ่งเป็นเหมือนแรงผลักดันให้กับตัวเองด้วย
0:14      แล้วเรื่องสนุกแน่นอนล่ะครับมันมีแน่
0:16      ยกตัวอย่างเช่น « ดาบมังกรหยก »
0:17      ซึ่งในนวนิยาย
0:18      จางอู๋จี้กับจางซานเฟิงต้องการที่จะ
0:21      เรียนรู้ฝึกร่ายรำไทเก๊ก
0:22      แล้วไปรับมือกับศัตรู
0:23      ผมจึงจำได้ว่าตอนที่เราอยู่ที่กองถ่าย
0:26      เราถ่ายทำกันหน้าผ้าฉาก
0:28      ผมกับอู่หางที่กำลังเรียนฝึกซ้อมการร่ายรำไทเก๊กอยู่
0:32      แล้วหลังจากที่เรียนกันจนเสร็จแล้ว
0:33      ก็ต้องออกไปแสดงกันหน้ากล้องกันเดี๋ยวนั้นเลย
0:34      เหมือนในนวนิยายยังไงยังงั้นเลย
0:36      อยากจะให้พูดกันถึงบทบาทที่คุณเล่นแล้วรู้สึกประทับใจเป็นที่สุด
0:38      ไม่ก็บทที่ใกล้เคียงกับความเป็นคุณมากที่สุด
0:40      บทบาทที่ประทับใจที่สุด
0:41      จริงๆแล้วทุกบทบาทก็จริงจังแล้วตั้งใจกับมันมากๆนะครับ
0:45      พูดยากนะครับถ้าหากจะให้บอกว่าบทไหนประทับใจที่สุด
0:47      สิ่งที่ยากที่สุด
0:48      ก็น่าจะเป็นบทไป๋เสี่ยวเหนียน « ถอดรหัสล่า...ฆ่าไม่เลี้ยง »
0:50      เพราะว่าผมไม่เคยเป็นงิ้วมาก่อนเลย
0:52      ดังนั้นแล้วผมจึงต้องเรียนและฝึกซ้อมก่อนที่จะทำการเปิดกล้องอยู่หลายเดือน
0:54      ซึ่งประสบการณ์ตรงนี้
0:56      เป็นศิลปะด้านการแสดงที่ผมสามารถต่อยอด
0:59      ประสบการณ์ของผมต่อไปได้อีกไกลเลย
1:00      ผมจึงรู้สึกขอบคุณกับความคุ้มค่านี้มาโดยตลอด
1:02      แล้วบทที่มีความประทับใจมากที่สุด
1:04       ถ้าจะให้พูดก็คงจะเป็นบทองค์ชาย5 « องค์หญิงกำมะลอ »
1:07      เพราะว่าผมไม่ได้จบด้านการแสดงมาโดยตรง
1:08      ดังนั้น
1:09      นี่ก็ถือได้ว่าเป็นซีรีย์ยาวเรื่องแรกที่ผมนั้นได้เล่น
1:13      ผมได้เพียงแต่บอกตัวเองว่า
1:14      ผมจะต้องสลัดคราบของนักร้องเสี่ยวหู่ตุ้ยเมื่อสิบปีก่อนนั้นให้ได้
1:17      ตอนนี้ผมจะต้องเปลี่ยนลู่วิ่งของตัวเองแล้ว
1:19      ซึ่งในตอนนั้นความเข้าใจของผมกับการแสดง
1:21      เพราะว่าไม่มีทักษะเลย
1:22      ดังนั้นผมจึงรู้แค่ว่าต้องเตือนตัวเองด้วยความจริงใจอยู่เสมอ
1:25      แล้วต่อมากับบทฮัวอู๋เชีย « Handsome Siblings »
1:28      ผมต้องฝึกซ้อมอะไรที่เรียกว่าเก็บซ่อน
1:30      ต้องพยายามไม่ใช้ทั้งสีหน้าและท่าทางแสดงออกของอารมณ์คนคนหนึ่ง
1:34      มันก็เป็นอะไรที่ค่อนข้างยาก
1:36      แล้วผมกับบทตู้เฟิย « Romance in the Rain » 
1:38      ตู้เฟิยเป็นคนที่มีบุคลิกกระตือรือร้น กล้าแสดงออก เป็นคนตรงๆ
1:43      สำหรับผมมันก็เป็นอะไรที่ต้องฝึกซ้อมใหม่
1:45      แล้วในบทบาทเหล่านี้
1:47      เพราะว่าผมก็ไม่มีเทคนิคด้านการแสดงไม่ค่อยมาก
1:51      ดังนั้นวิธีของผมนั้นก็คือต้องพยายามทำความเข้าใจกับตัวเอง
1:53      ค้นตัวเองให้เจอ
1:55      เอาสิ่งที่ติดตัว
1:57      ที่แต่เดิมก็ไม่ได้เป็นคนที่มีคุณสมบัติพิเศษอะไร
1:59      แล้วหลักจากที่คุณนั้นพบตัวตนของคุณ
      ผู้กำกับ : ซูโหย่วเผิง  (อักษรจีน)
2:00      คุณก็ทำมันให้เติบโตยิ่งขึ้น
2:02      ให้มันเข้าถึงบทบาทนั้นให้ได้
2:03      จาก 「ผู้กำกับ」จนกลับมาสู่ 「นักร้อง」
2:05      เป็นอาจารย์โค้ชคัดลเอกในรายการ
2:07      ก็ได้กลับมายืนบนเวทีอีกครั้ง
2:08      มาถึงตรงนี้คุณต้องปรับตัวกับมันอย่างไร
2:11      คุณต้องทำอย่างไรที่จะให้สิ่งที่คุณอยากทำและทำมันได้ดี
2:13      เพราะว่าตอนที่เพิ่งเข้าวงการนั้นผ่านการฝึกฝนมาก็ไม่น้อย
2:16      ผมก็แค่ปลุกความทรงจำเหล่านั้นให้กลับมาก็เท่านั้น
2:18      ผมจำได้ว่าตอนที่พี่ชายออกเวทีแรก
2:21      ตอนแสดง « รัก »
2:22      ที่ประเดี๋ยวก็ใส่ใจอะไรไม่ได้มาก
2:24      แล้วต้องมานั่งจำเต้นภาษามือ
2:25      ทั้งต้องร้องเพลงให้ดี
2:27      แล้วก็ยังต้องอาศัยความสามารถด้านการแสดงออก
2:28      แล้วต้องอย่าลืมความมีส่วนร่วมกับผู้ชม
2:31      โชคดีที่ตอนเด็กๆเป็นคนที่ทำอะไรจริงจัง
2:33      ดังนั้นพอกลับมาเป็นนักร้องมีจุดที่ยาก
2:36      แต่ทำมันได้
2:37      ขอบคุณทุกคนที่ให้ผมได้กลับมาร้องเล่นเต้นบทเวทีอีกครั้ง
2:40      ให้ผมมั่นใจ
2:41      จริงๆมันก็แค่เริ่มต้นนะครับ
2:43      ตอนที่ผมรู้ว่างานคอนเสิร์ตนั้นมีโอกาสที่จะเป็นรูปเป็นร่างได้
2:46      จนกระทั่งถึงวันที่พวกเรานั้นเริ่มซ้อมเตรียมงาน
2:48      ผมคิดไม่ถึงเลยครับว่าจะมาถึงวันนี้ได้
2:51      ผมรู้สึกว่าผมนั้นโชคดีในเรื่องของประสบการณ์ด้านการแสดง
2:55      ผ่านช่วงเวลาที่คลาสสิคมามากมาย
2:57      และในงานคอนเสิร์ตจะได้โชว์ให้เห็นถึงความคลาสสิคนี้
3:01      ผมคิดว่าผมควรที่จะตอบแทนอะไรให้กับพวกเขา
3:02      ผมจึงพร้อมเต็มที่ที่จะทำมันให้ดี
เชื่อมั่นในแรงกายแรงใจแห่งวันวาน (อักษรจีน)
3:04      16 ธันวาคม ย้อนวันวานไปด้วยกัน  (อักษรจีน)



Alec Love Me:
[23.12.12] ซูโหย่วเผิงงานคอนเสิร์ตฉีกอารมณ์ข้ามยุคข้ามรุ่น PART4 เต็มที่ในทุกๆสนามแข่งขัน
โหย่วเผิงผู้ผ่านภพจักวาลมาพบคุณในคอนเสิร์ต ย้อนสู่วันวานอีกครั้ง🏃
.
การแชร์เรื่องสนุกที่ประทับใจของการได้ถ่ายหนัง,ซึ่งในยุคนั้น,พวกเราต่างก็ถือได้ว่าเป็นนักแสดงหน้าใหม่,เพราะประสบการณ์เรายังน้อย
ยิ่งถ้าหากว่าผลงานไม่ดีด้วยแล้วก็จะโดนคนอื่นหัวเราะเยาะเอาได้,มันก็ยิ่งเป็นเหมือนแรงผลักดันให้กับตัวเองด้วย,แล้วเรื่องสนุกแน่นอนล่ะครับมันมีแน่
.
ยกตัวอย่างเช่น « ดาบมังกรหยก »,ซึ่งในนวนิยาย,เตียบ่อกี้กับจางซานฟงต้องการที่จะ,เรียนรู้ฝึกร่ายรำไทเก๊กแล้วไปรับมือกับศัตรู
ผมจึงจำได้ว่าตอนที่เราอยู่ที่กองถ่าย,เราถ่ายทำกันหน้าผาฉากผมกับอู่หางที่กำลังเรียนฝึกซ้อมการร่ายรำไทเก๊กอยู่,แล้วหลังจากที่เรียนกันจนเสร็จแล้วก็ต้องออกไปแสดงกันหน้ากล้องกันเดี๋ยวนั้นเลย เหมือนในนวนิยายยังไงยังงั้นเลย
.
อยากจะให้พูดกันถึงบทบาทที่คุณเล่นแล้วรู้สึกประทับใจเป็นที่สุด ไม่ก็บทที่ใกล้เคียงกับความเป็นคุณมากที่สุด บทบาทที่ประทับใจที่สุด
จริงๆแล้วทุกบทบาทก็จริงจังแล้วตั้งใจกับมันมากๆนะครับ พูดยากนะครับถ้าหากจะให้บอกว่าบทไหนประทับใจที่สุด สิ่งที่ยากที่สุด
ก็น่าจะเป็นบทไป๋เสี่ยวเหนียน «The Message» เพราะว่าผมไม่เคยเป็นงิ้วมาก่อนเลย ดังนั้นแล้วผมจึงต้องเรียนและฝึกซ้อมก่อนที่จะทำการเปิดกล้องอยู่หลายเดือน ซึ่งประสบการณ์ตรงนี้ เป็นศิลปะด้านการแสดงที่ผมสามารถต่อยอด ประสบการณ์ของผมต่อไปได้อีกไกลเลย
ผมจึงรู้สึกขอบคุณกับความคุ้มค่านี้มาโดยตลอด แล้วบทที่มีความประทับใจมากที่สุด
.
ถ้าจะให้พูดก็คงจะเป็นบทองค์ชาย5 « องค์หญิงกำมะลอ »เพราะว่าผมไม่ได้จบด้านการแสดงมาโดยตรง ดังนั้น นี่ก็ถือได้ว่าเป็นซีรีย์ยาวเรื่องแรกที่ผมนั้นได้เล่น ผมได้เพียงแต่บอกตัวเองว่า ผมจะต้องสลัดคราบของนักร้องเสี่ยวหู่ตุ้ยเมื่อสิบปีก่อนนั้นให้ได้ ตอนนี้ผมจะต้องเปลี่ยนลู่วิ่งของตัวเองแล้ว ซึ่งในตอนนั้นความเข้าใจของผมกับการแสดง เพราะว่าไม่มีทักษะเลย ดังนั้นผมจึงรู้แค่ว่าต้องเตือนตัวเองด้วยความจริงใจอยู่เสมอ
.   
แล้วต่อมากับบทฮวยบ่อฮ่วย «เดชเซียวฮื้อยี้»ผมต้องฝึกซ้อมอะไรที่เรียกว่าเก็บซ่อน ต้องพยายามไม่ใช้ทั้งสีหน้าและท่าทางแสดงออกของอารมณ์คนคนหนึ่ง มันก็เป็นอะไรที่ค่อนข้างยาก
.
แล้วผมกับบทตู้เฝย «มนต์รักในสายฝน »  ตู้เฝยเป็นคนที่มีบุคลิกกระตือรือร้น กล้าแสดงออก เป็นคนตรงๆ สำหรับผมมันก็เป็นอะไรที่ต้องฝึกซ้อมใหม่ แล้วในบทบาทเหล่านี้ เพราะว่าผมก็ไม่มีเทคนิคด้านการแสดงไม่ค่อยมาก
.
ดังนั้นวิธีของผมนั้นก็คือต้องพยายามทำความเข้าใจกับตัวเอง ค้นตัวเองให้เจอ เอาสิ่งที่ติดตัว ที่แต่เดิมก็ไม่ได้เป็นคนที่มีคุณสมบัติพิเศษอะไร แล้วหลักจากที่คุณนั้นพบตัวตนของคุณ
.      
ผู้กำกับ : ซูโหย่วเผิง
คุณก็ทำมันให้เติบโตยิ่งขึ้นให้มันเข้าถึงบทบาทนั้นให้ได้ จาก 「ผู้กำกับ」จนกลับมาสู่ 「นักร้อง」เป็นอาจารย์โค้ชคัดลเอกในรายการ
ก็ได้กลับมายืนบนเวทีอีกครั้ง มาถึงตรงนี้คุณต้องปรับตัวกับมันอย่างไร คุณต้องทำอย่างไรที่จะให้สิ่งที่คุณอยากทำและทำมันได้ดี เพราะว่าตอนที่เพิ่งเข้าวงการนั้นผ่านการฝึกฝนมาก็ไม่น้อย ผมก็แค่ปลุกความทรงจำเหล่านั้นให้กลับมาก็เท่านั้น
ผมจำได้ว่าตอนที่พี่ชายออกเวทีแรก
.
ตอนแสดง « รัก » ที่ประเดี๋ยวก็ใส่ใจอะไรไม่ได้มาก แล้วต้องมานั่งจำเต้นภาษามือ ทั้งต้องร้องเพลงให้ดี แล้วก็ยังต้องอาศัยความสามารถด้านการแสดงออก แล้วต้องอย่าลืมความมีส่วนร่วมกับผู้ชม โชคดีที่ตอนเด็กๆเป็นคนที่ทำอะไรจริงจัง ดังนั้นพอกลับมาเป็นนักร้องมีจุดที่ยาก
แต่ทำมันได้ "ขอบคุณทุกคนที่ให้ผมได้กลับมาร้องเล่นเต้นบทเวทีอีกครั้ง"ให้ผมมั่นใจ
.
จริงๆมันก็แค่เริ่มต้นนะครับ ตอนที่ผมรู้ว่างานคอนเสิร์ตนั้นมีโอกาสที่จะเป็นรูปเป็นร่างได้ จนกระทั่งถึงวันที่พวกเรานั้นเริ่มซ้อมเตรียมงาน
ผมคิดไม่ถึงเลยครับว่าจะมาถึงวันนี้ได้ ผมรู้สึกว่าผมนั้นโชคดีในเรื่องของประสบการณ์ด้านการแสดง ผ่านช่วงเวลาที่คลาสสิคมามากมาย
และในงานคอนเสิร์ตจะได้โชว์ให้เห็นถึงความคลาสสิคนี้ ผมคิดว่าผมควรที่จะตอบแทนอะไรให้กับพวกเขา ผมจึงพร้อมเต็มที่ที่จะทำมันให้ดี
เชื่อมั่นในแรงกายแรงใจแห่งวันวาน 16 ธันวาคม ย้อนวันวานไปด้วยกัน 



นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

Go to full version