0.01 ช่วง 2 ปีมานี้ ภาพยนตร์ที่ได้รับการตอบรับที่ดีคือภาพยนตร์ที่เกี่ยวกับเรื่องวัยรุ่น
0.06 ตอนนี้ ก็มีเรื่องใหม่ ที่เอาโครงเรื่องมาจากนวนิยาย
0.12 เรื่องนี้ หลักๆ ก็พูดถึงวัยรุ่น ในขณะเดียวกันก็พูดถึงเรื่องราวในยุค 80 อีกด้วย
0.15 แต่ว่าสิ่งที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้แตกต่างจากเรื่องอื่นก็คือผู้กำกับ ซูโหย่วเผิง
0.21 วันนี้เรามีสัมภาษณ์ ซูโหย่วเผิงในฐานะผู้กำกับ เกี่ยวกับภาพยนตร์เรื่องนี้
0.27 ยินดีต้อนรับคุณซูโหน่วเผิง สำหรับการเป็นแขกรับเชิญในวันนี้นะคะ
0.31 ครับ สวัสดีครับ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ
0.33 ผมหลบอยู่เบื้องหลังมานานแล้วนะครับเนี่ย
0.35 สำหรับการแนะนำตัวครั้งนี้ ต้องมีการแก้ไขนิดหน่อยแล้วล่ะ
0.39 ต้องเรียกว่า ผู้กำกับซูโหย่วเผิง สินะคะ
0.40 การแนะนำตัวไม่สำคัญแล้วครับ
0.41 ที่จริงแล้ว สิ่งที่เอาด้วยในครั้งนี้กับครั้งก่อนไม่ค่อยเหมือนกัน
0.44 (ภาพจากภาพยนตร์เรื่อง โจ่วเอ่อ)
0.54 ความกดดันครั้งใหญ่ของการเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ครั้งแรกของซูโหย่วเผิง
1.00 สำหรับการกำกับภาพยนตร์ครั้งแรกนั้น ซูโหย่วเผิงก็เริ่มที่จะชินกับมันแล้ว
1.07 ที่จริงแล้วบทบาทองค์ชายจากเรื่อง องค์หญิงกำมะลอ นั้น
1.09 ยังไม่กดดันเท่ากับการเป็นผู้กำกับเลย
1.12 ตอนนี้ ถ้าจะใช้ประโยคหนึ่ง มาอธิบายความรู้สึกของการเป็นผู้กำกับในครั้งนี้
1.17 มันควรจะเป็นอะไรคะ
1.19 เหนือความคาดหมาย
1.21 ความลำบากที่เหนือความคาดหมาย
1.22 ที่แท้ ผู้กำกับและพวกที่ทำงานเบื้องหลังเหนื่อยกว่าเยอะเลยครับ
1.29 เพราะฉะนั้นผมรู้สึกว่าพวกเขาค่อนข้างยิ่งใหญ่
1.30 ครั้งที่แล้ว ผมใช้เวลา1ปีเต็มๆไปกับการทำเรื่องๆหนึ่ง
1.36 นั่นก็คือเรื่อง เฟิงเซิน （风声）
1.38 ผมใช้เวลา 1 ปีเต็มๆ สำหรับการเตรียมบทๆหนึ่ง
1.40 ครั้งนี้ก็เช่นกัน
1.41 แต่ครั้งนี้ มันค่อนข้างจะชัดเจนมาก
1.42 ผมว่าน่าจะเกิน 1 ปีแหละ
1.43 แล้วผมก็ค่อยๆเคลียคิวงานแสดงทั้งหมดของปีนี้
1.46 เพราะว่าผมชอบด่าคน
1.47 ถ้าผมไม่สามารถเป็นแบบอย่างได้
1.48 ผมก็ไม่มีความสามารถที่จะให้ทุกคนทำตามที่ผมต้องการได้
1.51 (ภาพจากภาพยนตร์เรื่อง โจ่วเอ่อ)
1.53 คัท คัท คัท ไม่ได้ๆ
2.01 เรื่องนี้ได้ดัดแปลงโครงเรื่องมาจากนวนิยาย
2.06 เกี่ยวกับเรื่องราวมิตรภาพของวัยรุ่น
2.11 นักแสดงเรื่องนี้ นอกจากโอวหยางแล้ว
2.13 ที่เหลือ ล้วนแต่เป็นนักแสดงใหม่ทั้งนั้น
2.14 เฉินตูหลิงเป็นนักแสดงที่เก่งมาก
2.18 จากผู้มาออดิชั่นหลายคน
2.21 ในที่สุด เฉินตูหลิงก็สามารถเอาชนะผู้อื่นมาได้
2.24 พูดแล้วก็น่าขำ
2.26 โอกาสที่ผมจะโมโหมีค่อนข้างเยอะ
2.29 เพราะว่าผมหวังว่าจะไม่เกินเวลา
2.33 ผู้อำนวยการผลิตให้ความรู้สึกนี้กับผมตลอด
2.36 เป็นเงื่อนไขข้อสำคัญที่สุด ในการเป็นผู้กำกับในครั้งนี้ของผมเลยครับ
2.37 เพราะว่าไม่สามารถเลยเวลาได้
2.30 ถ้าเกินไป 1 วัน นั่นหมายความว่าจะต้องเสียเงินเพิ่ม
2.41 ยิ่งคุณเอาคนที่แสดงไม่ค่อยเป็นมาให้ผมกลุ่มหนึ่ง
2.43 แล้วให้ผมจัดการดูแลอีก
2.46 ถือว่าหนักเกินไปแล้ว
2.48 คุณลุงผู้กำกับน่ากลัวมากเลยค่ะ
2.50 หลังจากนี้จะแสดงยังไงเนี่ย
2.51 แต่ว่า เขาก็เป็นองค์ชาย 5 ของพวกเรานี่นา
2.56 คุณรู้มั๊ย ฉากนั้น
3.00 ไม่รู้ว่าเขากำลังเติมหน้าอยู่หรือกำลังดูว่าตัวเองสวยอยู่รึเปล่าไม่รู้
3.03 ผมนี่ขึ้นเลย
3.05 ผมรู้สึกว่า นี่ผมปากเปียกปากแฉะขนาดนี้แล้ว
3.07 หวังขนาดนี้ว่าเธอจะทำมันออกมาดี
3.09 อุตส่าห์แบกรับความรับผิดชอบอันหนักหน่วงนี้
3.10 เพื่อหวังว่าจะปั้นเธอออกมาให้ได้ดี
3.14 เวลาว่างของเธอ
3.15 ยังจะมาร่าเริง ไม่เตรียมอารมณ์สำหรับการเข้าฉาก
3.18 มาถามผมว่ารูปนี้สวยมั๊ย
3.19 ดีนะ ที่ผมจับไต๋ได้
3.21 ผมนี่โมโหเลย
3.23 พูดไม่ออกเลยครับ
3.25 วิ่งไปที่หน้าต่าง แล้วพูดว่า เฉินตูหลิง นี่เธอกำลังทำอะไรอยู่
3.28 เธอก็สะดุ้งเลย
3.30 สำหรับเรื่องนี้ ซูโหย่วเผิงไม่ได้นำเสนอเรื่องของใครหรอก
3.35 ล้วนแต่เป็นเรื่องราวตอนวัยรุ่นของเขาทั้งนั้น
3.39 (ภาพยนตร์เรื่อง องค์หญิงกำมะลอ)
3.54 บทเยอะมาก
3.55 แล้วตอนนั้น อาจเพราะว่าพวกเรายังเด็กอยู่
3.57 ไม่ได้ตกลงเรื่องชั่วโมงทำงานในสัญญา
4.01 ก็เลยถ่ายกันทั้งวันทั้งคืน
4.04 ตอนนั้นพวกเราเป็นวัยรุ่นกันหมด
4.08 รับไม่ไหวแล้ว
4.09 พูดไม่ออกจริงๆ
4.11 ทำแบบนั้นทุกวัน
4.13 ตอนนั้น งานก็สำคัญนะ โอกาสก็สำคัญเหมือนกัน
4.19 แต่ว่าไม่ให้พวกเราออกไปเที่ยวเล่นบ้าง ดื่มกันบ้าง ทุกคนก็ไม่สนุก
4.22 ตอนเลิกงาน ก็เริ่มหาเหล้าดื่มกัน
4.24 ไม่สนว่าจะไม่ค่อยดื่มกัน
4.25 ถ้าไม่ดื่มเหล้าก็ดื่มเบียร์
4.26 ดื่มไปเยอะมาก
4.28 แล้วทุกคนก็จะมึนๆ อยู่บนสะพานลอยส่งเสียงดังกัน
4.35 (ภาพยนตร์เรื่อง องค์หญิงกำมะลอ)
4.40 ช่วงวัยรุ่น ทุกคนจะใช้เงินเป็นเบี้ย
4.43 เหนื่อยมาก
4.47 (ซูโหย่วเผิงเป็นผู้กำกับครั้งแรกขอให้จ้าวเหว่ยช่วยสอน)
4.50 ถึงแม้ว่า เรื่ององค์หญิงกำมะลอจะจบไปนานแล้ว
4.53 ทุกคนมีทางของตัวเอง
4.57 จ้าวเหว่ย: หนทางวัยรุ่นไม่มีที่สิ้นสุด, รออยู่นะ #โจ่วเอ่อ#
5.00 ซูโหย่วเผิง: หนทางวันรุ่นไม่มีที่สิ้นสุด, สุดท้ายแล้วมีมั๊ย
5.02 ตะกี๊บอกว่า ก่อนที่จะมาเป็นผู้กำกับ
5.04 คุณก็ไปขอคำแนะนำจากผู้อาวุโสมาก่อน
5.08 ผู้อาวุโสและพวกในวงการนี้ รวมจ้าวเหว่ยมั๊ยคะ
5.11 เพราะว่าเธอก็เพิ่งเป็นผู้กำกับเหมือนกัน
5.12 ที่จริงแล้ว ผมก็เคยคุยกับเขานะ
5.14 จริงหรอคะ
5.15 ครับ ตอนนั้นผมอยู่ที่เซี่ยงไฮ้
5.17 พวกเราเป็นกรรมการรายการหนึ่ง
5.20 เธอเป็นคนที่ดีมาก หลังจากเสร็จงานนั้นครึ่งเดือน
5.23 เธอก็อ่านนิยายเรื่องนั้นจบ
5.25 แล้วพูดกับผมประโยคนึง
5.27 เรื่องนี้มันทำเป็นบทหนังยากนะ
5.31 เธอแนะนำวิธีเลือกคน
5.33 บอกเล่าประสบการณ์ตอนที่เธอกำกับหนัง
5.36 เธอบอกว่า การกำกับหนังนั้น
5.38 ปกติแล้วต้องลงทุนทั้งแรงกายและแรงใจ
5.40 เธอเริ่มจากศึกษาทุกด้าน
5.43 โดยการไปอยู่ร่วมกับทีมงาน
5.48 ผมรู้สึกว่าหนังของจ้าวเหว่ย เรื่อง จื้อหว่อเมินจงเจียงซื้อชวี่เตอชิงชุน
5.50 เป็นเรื่องที่ไม่สามารถแทนที่ได้ในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์จีน
5.53 ผมคิดว่า อาจเป็นตั้งแต่เรื่องนี้
5.56 เป็นการเริ่มยุคใหม่ของภาพยนตร์เกี่ยวกับวัยรุ่น
5.58 ผมคิดว่ามันควรจะถูกบูชาไว้บนหิ้ง
6.00 ไม่ใช่ว่าเอามาเปรียบเทียบนะ
6.03 มิตรภาพแบบนี้ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆ
6.07 ไม่มีอะไรจะพูด
6.10 ผมคิดว่าบางครั้ง เรื่องแบบนี้ก็ไม่มีอะไร
6.12 พวกเราไม่ใช่อะไรแบบนั้น รวมไปถึงความสัมพันธ์พิเศษด้วยครับ
6.15 พวกเราผ่านจุดนั้นมาแล้ว
6.20 แต่ว่า ถ้าเกิดว่าทุกคนมีเรื่องอะไร
6.23 หรือว่ามีข่าวของพวกเขา
6.25 ก็ต้องให้ความสนใจแน่นอน
6.29 ขอบคุณที่มาในวันนี้
6.30 ทั้งพิธีกร เพื่อนรักและอาจารย์
6.34 ถึงแม้ว่าในเรื่ององค์หญิงกำมะลอจะเป็นคู่กัน
6.38 แต่ว่าในความเป็นจริงแล้ว ซูโหย่วเผิงและหลินซินหรูล้วนไม่มีอะไรในกอไผ่
6.44 มันเป็นเพียงการเข้าใจผิด
6.47 พวกเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
6.49 ถึงแม้ว่าหลายปีมานี้ พวกเราจะไม่ค่อยได้เจอกัน
6.51 แต่พอเจอกันแล้ว
6.53 พวกเราก็สามารถพูดคุยกันได้อย่างจริงใจ
6.58 ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องอะไร
6.59 พวกเราก็สามารถเชื่อใจกันและกันได้
7.02 ผมคิดว่ามิตรภาพแบบนี้
7.04 อย่าไปทำลายมันเลยครับ
7.06 อายุ 46 ปี
7.07 ซูโหย่วเผิงขอหลินซินหรูแต่งงาน
7.08 ซูโหย่วเผิงกับหลินซินหรูตกลงแต่งงานกันในวัย 45ปี?
7.10 เรื่องนี้ไม่ได้มาจากเขาแน่นอน
7.11 เขาไม่ได้เผยแพร่ใช่มั๊ย
7.12 ค่ะ ไม่ใช่เขา
7.14 เพราะว่าเคยมีนักข่าวถามทั้งเขาและฉันแล้ว
7.16 ถ้าหากว่าเธอและเขาโสด
7.19 อายุ 40 ปีแล้วโสดกันทั้งคู่
7.21 พวกเราอยู่ด้วยกัน
7.23 ก็บอกว่าพวกเรามีสัญญาตอนอายุ 40 ปี กัน
7.24 ไม่รู้เอาข่าวมาจากไหน
7.26 ไม่รู้คิดกันได้ไง
7.28 หลายครั้ง
7.30 มีบางคนคิดว่าจะมีเนื้อคู่รออยู่ที่ไหนสักที่
7.36 ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานเท่าไหร่
7.38 แต่ในที่สุดก็ต้องเจอ ถูกมั๊ย
7.41 บางคน 2 ปีก็เจอละ
7.43 บางคนก็รอมา 10 ปี
7.44 บางทีก็เลิกหวังละ ว่าเธออยู่ไหน
7.47 เพราะฉะนั้น แค่ได้พบ ผมก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ดีมาก
