4261
Magazine Interviews-China / Re: 2007 Beijing Youth Weekly
« เมื่อ: สิงหาคม 01, 2010, 05:09:58 AM »อยากจะแข็งแรงเป็นชายห้าวหาญ
เวลาพักผ่อน เวลาส่วนใหญ่ของโหย่วเผิงนั้นจะอยู่ที่บ้าน วันตรุษจีน บ้านก็ยิ่งจะเป็นที่แรกที่เขาต้องเลือกอยู่ เขารู้สึกแปลกมากกับการไม่ได้กลับบ้านของปีนี้ สะท้อนให้เห็นถึงมีเรื่องหนึ่งที่ยังทำให้เสร็จในตลอดปีนี้ อารมณ์ความรู้สึกที่ประหลาดใจของโหย่วเผิง เวลาไม่ทำงานนั้นไปทำอะไร? วิถีชีวิตของศิลปินนั้นเป็นที่สนใจของผู้คนทั่วไป
โหย่วเผิงก็ยังยิ้มก่อนพูดเหมือนเดิม... พูดไปแล้วคุณอาจไม่เชื่อ ผมอยากจะฝึกร่างกายให้แข็งแกร่งเป็นชายห้าวหาญ ดูอารมณ์ที่ประหลาดของผม โหย่วเผิงได้หัวเราะจนเกือบจะพูดไม่ออก แต่ว่าจนแล้วจนเล่าก็ยังไม่สำเร็จ บางครั้งเนื่องจากต้องถ่ายหนังก็เลยยากที่จะทำมันต่อไป การฝึกร่างกายแกร่งของผมนั้นก็เพื่อจะให้มีกล้ามขึ้น
หลายปีก่อน โหย่วเผิงไปถ่ายที่กรีกแล้วเขียนความนั้น ก็เคยโชว์ให้เราเห็นรูปร่างที่มีกล้ามแล้ว ดูแล้วแข็งแกร่งจริงๆ ตอนนั้นได้อดทนฝึกฝนเป็นเดือน ระหว่างนั้นมันทุกข์ทรมานมากๆ การเพาะกายมีหลายแบบ หากอยากให้มีกล้ามขึ้นนั้นต้องฝึกท่าของมัน ในตอนนั้นรู้สึกถึงความสำเร็จก็ต่อเมื่อตอนอาบน้ำแล้วถอดเสื้อเห็นกล้ามในเวลานั้น ผมคิดว่า ไม่ว่ามันจะเพาะฝึกอย่างไร ก็คงจะเป็นแบบห้าวหาญไม่ได้หรอก
ปีที่ผ่านมา โหย่วเผิงก็ได้เพิ่มรายการที่จะทำให้ตัวเองผ่อนคลายอีกกิจกรรมหนึ่ง ก็ค่อยเว็ปไซด์ สำหรับเขาแล้ว เว็ปไซส์ตัวเองนั้นตัวเองเป็นคนเขียนแต่ง เพราะอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองใครจะรู้ได้ ความรู้สึกของตัวเองใครจะยิบมาเขียนให้ถูกได้ เขียนเว็ปด้วยตัวเอง ความรู้สึกที่เขียนได้เยอะคือเวลาความรู้สึกโดดเดี่ยวกับอารมณ์เศร้าของเขา แต่เวลาที่อารมณ์ดีนั้นกลับไม่อยากเขียน เหมือนกับว่าไม่มีอะไรที่จะเขียน
แสงตะวัน ความรู้สึกที่มีความสุขนั้นอยากจะแสดงออกให้เห็น โหย่วเผิงถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า ก็เหมือนกับสองสามวันนี้ผมมีความสุขมากๆ แต่ก็อย่างว่ายากจะให้ปากกาสื่อออกมาให้รู้ ฉะนั้น เว็ปของผมกี่วันแล้วที่ไม่มีการปรับปรุง(อัฟเดรท) ถ้าดูตามอย่างนี้แล้ว ทุกคนสามารถจะรับรู้ถึงอารมณ์ความรู้สึกของเขาผ่านทางเว็ปของเขา หากว่าเขาไม่ได้เขียนอะไรลงเว็ปหลายวัน ก็แสดงว่าอารมณ์เขาดี ทุกคนก็อย่าไปคิดอะไรมาก
คุณสนใจให้ความสำคัญกับเว็ปข้อความของคุณไหม?
มีให้ความใส่ใจนะ ทุกวันก่อนเที่ยงก็จะเข้าไปดูข้อความของผม อยากจะรู้ถึงการตอบสนองของทุกคน
หากว่ามีข้อความที่ไม่ดี หรือแง่ลบ คุณถือสาไหม?
หากว่าพูดแล้วมีเหตุผลผมก็ฟัง หากไม่มีเหตุผลผมก็จะไม่ใส่ใจ (จะลบทิ้งไหม?) ผมขี้เกียจลบ หากว่าอยากจะโจมตีผมให้ร้ายผมก็ทำได้ ผมก็ไม่ได้กระทบกระทั่งอะไร เวลาหลายปีก็ทำให้ชินแล้ว เดินในทางของตัวเอง ให้เขาพูดไปเถิด คำพูดนี้ก็ไม่ได้มีความรู้สึกหรือเกี่ยวข้องกับผม ตอนนี้ผมจะเอามันฝังไว้ที่ใจ เพราะว่าผมไม่สามารถที่จะทำในสิ่งที่ทุกคนพูดและให้ทุกคนชื่นชอบหมดได้ และไม่สามารถที่จะเป็นที่รักของทุกคนได้ สิ่งเดียวที่ผมทำได้ก็คือทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ผมมักจะเป็นคนที่ปรับสภาพจิตใจของตัวเองได้ง่าย ก็จะมองปัญหาในอีกมุมมองหนึ่ง ก็จะไม่ไปจมอยู่กับที่
พูดถึงการเติบโต โหย่วเผิงอดที่คิดถึงไม่ได้กับสิบปีที่แล้วที่ได้แสดงละครหนังเรื่อง (องค์หญิงกำมะลอ) วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สิบปีหลัง ใบหน้าอันอ่อนวัยของศิลปินในสมัยนั้นวันนี้กลับกลายเป็นศิลปินดัง ก่อนหน้านี้ไม่นาน โหย่วเผิง หลินซินหยู กับ โจวเจีย ได้นัดพบกันแล้วงานที่บ้านจ้าวเวย ชื่องานว่า สมาคมศิษย์เก่าหนังละครองค์หญิงกำมะลอ ในงาน พวกเขาได้เอ่ยถึงเรื่องอดีตมากมายรวมทั้งยังได้แอบปล่อยข้อมูลลับด้วย ตามที่รู้ว่า ถ่ายหนังนั้นสามารถถ่ายภาคหนึ่งกับสองได้ โหย่วเผิงรู้สึกว่าจ้าวเวยในวันนี้นั้นผ่อมเยอะแล้ว ปล่อยวางแล้ว ซินหยูยิ่งอยู่ยิ่งมีกลิ่นไอของผู้หญิง พวกเขาบอกว่าสมัยนั้นผมจะเป็นคนชอบเบื่อเซ็ง กดดัน ตอนนี้นั้นได้แสดงตัวตนของตัวเองแล้ว ก็จะตลกขำหน่อย โหย่วเผิงกล่าว
สิ่งที่ให้โหย่วเผิงประทับใจคือ สิบกว่าปีมานี้มีผู้คนมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเด็กหรือผู้ใหญ่ ชายหรือหญิง ก็ล้วนได้ติดตามเขาตลอดมา ได้เคียงข้างเขาในการเดินผ่านวันเวลาแห่งการเติบโต โหย่วเผิง ผมนั้นได้เติบโตไปกับเสียงเพลงของคุณนะ เขามักจะได้ฟังเริ่องราวที่เหมือนกันในที่ที่ต่างกัน คนที่พูดเหล่านั้นล้วนเป็นคนมีอายุทั้งนั้น คำพูดอย่างนี้นั้นมักจะทำให้ผมประทับใจ ไม่ต้องไปเอ่ยถึงใคร แม้กระทั่งตัวเองได้ยินเสียงเพลงใน เคทีวี ก็ทำให้รู้สึกประทับใจแล้ว หวนให้คิดถึงช่วงเวลาช่วงนั้นที่ยากจะลืมมัน
เสี่ยวหู่ตุ้ยนั้นจะทำให้ผู้อื่นคิดถึงหลายๆเรื่องในอดีต มีคนเล่าเรื่องให้คุณฟังไหม?
มี มีพิธีกรรายการของเซี่ยงไฮ้คนหนึ่งได้บอกกับผมตอนนั้นเขาได้ตากลมตากฝนเพื่อไปซื้อม้วนเทป.. เรื่องราวอย่างนี้นั้นมีมากมาย ตัวโหย่วเผิงเองก็ยอมรับว่าตอนนั้นเขาเป็นขวัญใจนักร้องของคนสมัยนั้น