Interviews [Thai Translation] | ทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณอยากจะรู้ ซึ่งไม่เคยอ่านที่ไหนมาก่อน > Interviews & Video Clips

2014.01.07康熙來了完整版　他們都是渾然天成的戲精？！

(1/3) > >>

Alec Love Me:
[2014.01.07]รายการ คังซีไหลเล่อ

2014.01.07康熙來了完整版　他們都是渾然天成的戲精？！
https://www.youtube.com/watch?v=rtujTTEu00c

2014.01.07康熙來了完整版　他們都是渾然天成的戲精？！
https://www.youtube.com/watch?v=rtujTTEu00c

Alec Love Me:
0.31   [ตัวอักษรสีน้ำตาล—ช่ายคังหย่ง   ตัวอักษรสีชมพู—สวีซีตี้]
0.31   จริงๆแล้วความลำบากที่คนในแวดวงบันเทิงได้สัมผัสจากการทำงานนั้น
0.33   จะมีความแตกต่างจากความลำบากของคนทั่วๆไป
0.35   แต่ที่ไม่อาจปฏิเสธได้ก็คือ คนในแวดวงบันเทิงนั้น
0.37   เมื่อพวกเขาทำงาน ก็จะได้ลิ้มลองความสนุกสนานที่แตกต่างกันไป
0.41   ผู้ที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานหลายๆคน
0.43   จึงมีโอกาสหาประสบการณ์ชีวิตในด้านที่แปลกใหม่ให้กับตนเอง
0.47   เพราะฉะนั้นวันนี้เราจึงได้เชิญแขกรับเชิญทั้ง 5 ท่านมายังรายการ
0.49   พวกเขาจะมาพูดถึงเรื่องราวสนุกสนานที่นอกเหนือจากการทำงานที่พวกเขาได้ลิ้มลอง
0.53   ยินดีต้อนรับแขกรับเชิญทั้ง 5 ท่าน สวัสดีครับ
0.55   ยินดีต้อนรับค่ะ
0.55   (ชื่อแขกรับเชิญ ตัวอักษรสีขาวขอบแดง-- 苏有朋ซูโหย่วเผิง / 林柏宏 หลินโป๋หง / 林依晨หลิน อีเฉิน / 郎祖筠หลางจูอวิ๋น/ 杜研 ตู้เหยียน)
0.58   ทั้ง 5 ท่านนี้ พวกเขาได้ร่วมกันทำงานในผลงานภาพยนตร์เรื่องใหม่
0.59   (ตัวหนังสือสีขาวขอบแดง) พวกเขาล้วนเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดีที่สุดแห่งวงการภาพยนตร์?!
1.00      และใน 5 ท่านนี้ มีอยู่ท่านหนึ่งที่พอเข้ามาก็ได้เน้นSของเราถึงฐานะของเขาด้วยนะครับ
1.05   ทำไมคุณถึงให้ความสนใจกับอู๋ฉีหลงมากขนาดนี้
1.07   แล้วกับผู้ชายคนนี้คุณกลับไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย
1.07   (ตัวหนังสืสีขาวขอบน้ำเงิน) อู๋ฉีหลง
1.10   เพราะในตอนนั้นฉันก็... ตอนนั้นฉันกำลัง...
1.11   นี่ซูโหย่วเผิงเลยนะ...  ใช่!
1.12    (ตัวหนังสือแทรกสีขาวขอบดำ) ฉันรู้...
1.14   คุณไม่ควรที่จะกล่าวต้อนรับซูโหย่วเผิงอย่างเป็นเกียรติหน่อยเลยหรือยังไง
1.15   ใช่
1.16   (ตัวหนังสือสีขาวตัวใหญ่ๆ) ไง... ช่วงนี้อู๋ฉีหลงสบายดีหรือเปล่า?
1.18   ก็เรื่อยๆนะ…
1.20   ช่วงนี้เขาคบหากับแฟน ฉันรู้สึกไม่แฮปปี้เอาซะเลย
1.23   ทำไมถึงไม่ไปเกลี้ยกล่อมเขาซะบ้าง
1.24   เขาก็ยังไม่มีแฟน คุณจะรุกเขาก็ได้นี่
1.26   ที่ฉันรักอู๋ฉีหลงก็เพราะซีรีย์เรื่องเจาะมิติพิชิตบัลลังก์น่ะสิ
1.29   คือคุณกำลังจะบอกว่าซูโหย่วเผิงไม่มีผลงานละครเป็นของตัวเองหรอ?
1.31   คือฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันหมายถึง
1.32   (ตัวหนังสือสีฟ้าในวงกลม) ว้าย ว้าย ว้าย
1.34   ภาพยนตร์เรื่อง The Message ของเขา   โอกาสมาแล้ว...
1.36   ผมให้โอกาสคุณมองผมใหม่อีกครั้ง
1.37   ภาพยนตร์เรื่องใหม่ของซูโหย่วเผิง
1.39   เขาโพสท่าโชว์รักแร้ใช่มั้ยเนี่ย
1.42   จั๊กกะแร้
1.43   นี่เป็นท่าที่ เสี่ยวS โพสอยู่บ่อยๆเลยนะเนี่ย
1.44   ขนาด เสี่ยวS ยังปิดไว้นิดส์นึง
1.46   ผมขอใช้ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงการคาราวะต่อ เสี่ยวS
1.47   ใช้รักแร้น่ะหรอ
1.49   ใช้จั๊กกะแร้มาแสดงการคารวะแฮะ
1.50   คุณไม่ใช่ตำรวจนี่
1.51   ทำไมคุณถึงโพสท่าโมเดลแบบนี้ล่ะ
1.53   ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
1.54   จริงๆแล้วผมเล่นเป็นตำรวจที่ขี้ขลาดมาก
1.56   พอเห็นแบบนี้แล้วก็เลยดูแปลกๆ
1.58   ใช่ รู้สึกไม่เหมาะเอาซะเลย
2.00   คุณอยากจะอาศัยภาพยนตร์เรื่องใหม่นี่เพื่อทำให้ S ตกหลุมรักคุณ
2.02   ครั้งต่อไปเวลาเจอคุณก็จะได้ตะโกนเรียกชื่อคุณ แบบนี้ใช่มั้ย
2.04   เอ่อ ผมก็หวังว่าจะได้รับโอกาสแบบนั้น
2.05   เพราะว่าในภาพยนตร์น่ะคุณไม่ได้แสดงเป็นพวกขี้ขลาดตาขาวไม่มีน้ำยาหรอกเหรอ
2.09   ถ้าหากฉันไม่ได้ดูข้อมูลมาผิดล่ะก็ จะให้ฉันแบบ...
2.11   จู่ๆก็รู้สึกตกหลุมรักพวกขี้ขลาดไร้น้ำยาได้ยังไง
2.13   ผมเดาว่าคุณจะต้องเป็นพวกที่เคยเจอหนุ่มหล่อประเภทที่ปกติๆมากจนเกินไป
2.15   ผมคิดว่าคนอีกประเภทก็มีโอกาสแบบนั้นได้นะ
2.17   เอ๋...ในตอนแรกที่เขาแสดงเรื่ององค์หญิงกำมะลอ
2.20   ทำไมล่ะ

Alec Love Me:
2.21   ก็เป็นซีรีย์สมัยราชวงศ์ชิงเหมือนกันนะ
2.22   ทำไมถึงไม่สามารถทำให้คุณตกหลุมรักเขาได้
2.24   เพราะสมัยที่มีซีรีย์เรื่ององค์หญิงกำมะลอ
2.25   นักแสดงหญิงที่รู้สึกสนใจก็คือแม่นมหยง
2.29   คุณจะบอกว่าพอนักแสดงหลักๆปรากฏตัวขึ้น
2.32   ความสนใจที่คุณมีให้แม่นมหยงเนี่ย
2.33   ยังมีมากกว่าความสนใจที่จะมีต่อซูโหย่วเผิงอีกหรอ
2.35   อันดับแรก ตอนนั้นคนที่ฉันสนใจมากที่สุดก็คือแม่นมหยง
2.37   แล้วอันดับสองที่รู้สึกชื่นชอบก็คือเสี่ยวเยี่ยนจื่อ ที่แสดงโดยเจ้าเวย
2.39   อื้ม น่ารักมาก
2.40   งั้นอันดับสามก็เรียงมาถึงซูโหย่วเผิงแล้วใช่มั้ย
2.42   เอ่อ...ก็...
2.43   “ก็ค่อนข้าง” ชอบซูโหย่วเผิงน่ะนะ
2.45   ยังไม่ถึงอันดับสามน่ะ แค่ถึงอันดับ “ก็ค่อนข้าง” เท่านั้นแหละ
2.47   เพราะเสี่ยวเยี่ยนจื่อตอนนั้น
2.48   บทมันออกแนวยื้อแย่งกันเกินไปจริงๆนะ
2.49   ผมเข้าใจ ทั้งหมดนี้ผมเข้าใจดี
2.50   แต่ฉันคิดว่าในเวลาต่อมา บทบาท “อันนั้น” ของคุณในภาพยนตร์เรื่อง The Message
2.53   (ตัวหนังสือสีขาวขอบดำตัวใหญ่ๆ) ผมรู้นะ ว่าฝีปากของคุณค่อนข้างหนัก
2.56   บทบาท “อันนั้น” ในภาพยนตร์เรื่อง The Message
2.57   คุณก็ยังไม่มีปัญญาสร้างชนวนความรักได้เลยใช่มั้ย
2.59   ใช่ ก็คือไม่มีทางสร้างความรู้สึกแบบฉากอารมณ์ดูดดื่มกับเขาได้
3.03   ในภาพยนตร์เรื่อง The Message ก็แสดงออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม แต่...
3.05   บทแบบนั้นก็ไม่ใช่ที่จะเอามาทำให้คนหลงรักน่ะนะ
3.07   แต่อย่างน้อยก็ทำให้ทุกคนรู้สึกได้ว่าเขาตีบทแตกนะ
3.10   ใช่ ในตอนที่รับบทในภาพยนตร์เรื่อง The Message
3.12   บทในเรื่อง The Message คงจะเป็นบทที่คุณชื่นชอบล่ะสินะ
3.14   ผมก็รูสึกว่า...พอได้
3.16   ผมนี่พังแบบยับเยินไปเลยอ่ะ
3.18   ผมว่ามานี่แล้วถูกกลั่นแกล้งก็ถูกต้องละล่ะ
3.20   ทนไม่ไหวแล้วอ่ะ
3.21   ผมจำได้ว่าสมัยภาพยนตร์เรื่อง The Message
3.22   เขาพร้อมด้วยหวงเสี่ยวหมิงและหลี่ปิงปิงก็ได้มาที่รายการคังซีของเราใช่มั้ย
3.24   มา   ใช่ครับ
 3.25   แล้วตอนนั้นพวกเราปฏิบัติต่อคุณ OK หรือเปล่า
3.28   ผมรู้สึกขอบคุณเป็นล้นพ้นเลยนะ จริงๆแล้วน่ะ
3.29   นั่นน่ะสิ
3.30   ผมยังเอาไปบอกกับเหว่ยจงเลย
3.31   บอกกับพี่เหว่ยจง
3.32    (ตัวหนังสือสีฟ้าใต้ภาพ) หวังเหว่ยจง
3.32   ดีมาก
3.33   เพราะที่ผมถ่ายทำในครั้งนั้น ผมก็ทำตัวไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่กับเขาจริงๆ
3.35   แล้วเมื่อกี๊พอเข้าสตูดิโอมาถึงจะรู้ว่า
3.36   ที่แท้กิริยาท่าทางทั้งหมดทั้งมวลนั่น ผมจะบอกว่า...ผมผิดไปแล้ว
3.38   คุณถ่ายรายการใหม่ร่วมกับพี่เหว่ยจงหรอครับ
3.41   ใช่ครับ พวกเราไปทำวิจัยเชิงสำรวจกันที่เซี่ยงไฮ้น่ะครับ
3.43   สำรวจความรู้ความเข้าใจโดยวิธีถาม-ตอบใช่หรือเปล่าครับ       ใช่ครับใช่…
3.45   ทุกๆท่านต่างก็หาประสบการณ์ที่เป็นโอกาสในพัฒนาบางสิ่งบางอย่างที่นอกเหนือจากเรื่องงาน
3.48   เพราะขนาดซูโหย่วเผิงเองก็ยังออกไปถือศีลเลยนะ
3.52   ฉะนั้นตอนนี้ซูโหย่วเผิงนั่งสมาธิที เขาสามารถลอยขึ้นมาเหนือพื้นดินราวๆ 30 เซนติเมตร
3.53   (ตัวหนังสือสีขาวขอบฟ้าในกรอบ) ซูโหย่วเผิงเลือกที่จะอาศัยช่วงเวลาหลังจากการทำงานเพื่อไปนั่งบำเพ็ญเพียรถึงประเทศอินเดีย?
3.56   เก่งปานนี้
3.57   (ตัวหนังสือสีขาวขอบดำตัวใหญ่ๆ) คือคุณจะสื่อว่ามันเป็นความผิดพลาดทางเทคนิคของการนั่งบำเพ็ญใช่หรือเปล่า
4.01   เดี๋ยวอีกสักพักเราคงจะต้องเชิญให้เขาออกมาสาธิตในเรื่องนี้แฮะ
4.04   แล้วก็ เหมือนว่าคุณหลิน อีเฉินก็ไปลอนดอนมานะ
4.07   อ้อ ใช่ค่ะ
4.08   คุณไปอยู่นานแค่ไหนแล้ว
4.09   พอจบเทอมแรกก็กลับมาค่ะ

Alec Love Me:
4.10   แล้วเดี๋ยวก็ต้องกลับไปอีก
4.11   ก็คือแกล้งทำเป็นออกทัศนศึกษาต่างประเทศป๊ะ
4.14   ไม่ใช่ทัศนศึกษานะ
4.15   เธอสอบเข้าได้จริงๆ
4.16   ไปเรียนหนังสือจริงๆ   จริงๆครับ
4.18   ข่าวปลอมน่ะ   พวกคุณก็เชื่อกันเหรอเนี่ย
4.20   (ตัวหนังสือสีเขียว)
4.21   คุณมีเรียนด้วยมั้ย
4.22   มีค่ะ... มีเรียนด้วย
4.24   ไม่ได้เหมือนกับคนทั่วๆไปที่เรียนภาษาอังกฤษไปงั้นๆ
4.26   เสร็จแล้วก็ไปเดินเที่ยวกันหรอกหรอ
4.29   ก็เรียนภาษาอังกฤษเหมือนกันนะ
4.30   แต่คิดว่าเรียนแค่ภาษาอังกฤษมันดูสิ้นเปลืองไปหน่อย ก็เลย...
4.32   คุณก็เลยเรียนอย่างอื่นด้วย?
4.34   ก็เลยเก็บวิชาการแสดงผ่านจอโทรทัศน์ไปด้วย
4.35   Screen Active
4.35   (ข้อความสีขาวขอบฟ้า) หลินอีเฉิน นอกจากจะไปทัศนศึกษาเพื่อฝึกภาษาอังกฤษเพิ่มแล้ว เธอยังไม่ลืมที่จะเสริมทักษะการแสดงของตัวเองให้เก่งขึ้นด้วย?
4.37   เพื่อการแสดงในภาพยนตร์?
4.39   เพื่อในอนาคตน่ะค่ะ ในระยะยาวซักหน่อย
4.42   เพราะฉะนั้นทักษะภาษาอังกฤษของคุณในตอนนี้ก็คงจะไหลลื่นมากๆเลยน่ะสิ
4.43   ไม่เลยค่ะ
4.44   คุณรู้มั้ยว่าพอไปเรียนที่นั่นก็รู้สึกว่าทักษะของตัวเองถดถอยลง
4.46   ต่อมาพอไปถามคนอื่นดู
4.47   เขาบอกเป็นเพราะว่าทุกคนที่นี่ล้วนเป็นเจ้าของภาษากันหมดเลย
4.50   ผู้พูดภาษาอังกฤษที่เป็นเจ้าของภาษา
4.52   เพราะแบบนั้นก็เลยกลายเป็นว่า
4.53   อะไรนะ      จะรู้สึกว่า
4.54   ภาษาอังกฤษสำเนียงอังกฤษ
4.55   British
4.55   ใช่ค่ะ
4.56   ไม่มีอะไรหรอก ผมอยากให้เธอพูดเยอะขึ้นอีกซักสองสามประโยค
4.58   คุณไปเรียนหนังสือที่นั่นนานแค่ไหนแล้วคะ
5.00   พึ่งจะเรียนไปแค่เทอมเดียวก็ประมาณสามเดือนเอง
5.02   คุณจะบอกว่าที่กลับมานี่คือช่วงปิดเรียนใช่มั้ยครับ
5.04   คริสต์มาส ใช่ค่ะ
5.05   Christmas   ใครพูดภาษาอังกฤษประโยคนี้ไม่ได้บ้างล่ะ
5.08   Christmas eve
5.10   Christmas ใช่ค่ะ
5.11   ไม่อย่างนั้นคุณจะพูดยังไงล่ะ
5.12   เปล่า ฉันแค่อยากจะแกล้งเธอเล่นๆ
5.13   เธอแค่อยากจะพูดว่า Christmas น่ะ ไม่ได้หรือไง
5.15   ที่นี่มีแต่คนจีนทั้งนั้นเลย
5.16   ฉันไม่จำเป็นจะต้องหลุดคำภาษาอังกฤษออกมาตลอดอย่างนี้
5.18   สรุปคือ คุณปิดเทอมแล้ว
5.19   แล้วเดี๋ยวก็จะต้องกลับไปเรียนอีกในภาคเรียนที่ 2
5.20   ใช่ค่ะ...
5.21   งั้นตอนนี้คุณก็รับงานได้แค่ตอนปิดเรียนเท่านั้นใช่มั้ยครับ
5.23   ใช่ค่ะ
5.25   คุณคิดว่าคุณจะต้องเรียนไปจนสิ้นสุดที่ระดับไหนครับ
5.28   ระดับการศึกษา... ของมันเนี่ย... เรียนแค่ปีเดียวก็จบแล้วค่ะ
5.30   ถ้าหากสามารถคว้าใบปริญญาได้อย่างราบรื่นน่ะนะ
5.32   งั้นก็ดีมากๆเลยน่ะสิ   ใช่ค่ะ
5.34   เพราะทุกคนกำลังกดดันเธออยู่ว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน
5.35   จริงด้วย      ใช่
5.37   เพราะฉะนั้น คุณคิดว่าคู่หมั้นของเธอ
5.39   มีได้บินไปหาเธอถึงลอนดอนมั้ย
5.41   ฉันคิดว่าพวกเขาทั้งสองคงบินไปพร้อมกันเลยนะ
5.44   ทุกคนต่างก็มีงานมีการที่จะต้องทำน่นะคะ
5.46   น่าจะไม่ต้องก็ได้
5.47   ไม่มีทางอยู่ที่นั่นตลอดแน่นอน
5.48   แต่เขาก็น่าจะหาโอกาสในช่วงวันหยุด
5.50   บินไปอยู่เป็นเพื่อนคุณซักระยะแหละใช่มั้ยคะ
5.52   ถ้าไม่มีเลยก็คงจะแปลกมากๆน่ะนะคะ
5.54   เมื่อครั้งก่อนที่หลินอีเฉินมาที่รายการคังซีของเรา
5.55   ก็ได้ทำให้เรารู้สึกความซื่อสัตย์และตรงไปตรงมามากๆ
5.58   ดังนั้น ในตอนที่เธออยู่กับแฟนหนุ่มของเธอ
6.00   คุณคิดว่าจะมีการงอนง้อกันเกิดขึ้นมั้ย
6.02   ฉันคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่งอนง้อเป็นนะ
6.04   แต่เมื่อก่อน กับพวกเราก็คุยแต่เรื่องบำรุงร่างกาย
6.06   อะไรทำนองนั้นนะ
6.08   ต่อมาฉันก็ได้ติดตามข่าวบางอย่างของเธอนะ
6.10   ฉันพบว่าเธอเหมือนจะ
6.11   นับวันยิ่งมีนิสัยชอบความชัดเจนขึ้นเรื่อยๆเลย
6.13   ฉันเป็นแบบนั้นมาโดยตลอดเลยหรอ
6.15   ไม่ แต่ก่อนที่คุณเป็นนักแสดง แล้วพอเราคุยด้วย
6.17   ก็รู้สึกเหมือนกับ มีม่านมากั้นอยู่ ชั้นหนึ่ง
6.20   หลังจากนั้น ดูเธอในตอนนี้เหมือนจะค่อยๆมีความรู้สึกของคนขึ้นมาแล้ว
6.22   สรุปแล้ว เมื่อก่อนที่คุณมารายการคังซี คุณได้มีความรู้สึกที่ค่อนข้างจะระมัดระวังตัวด้วยมั้ยครับ
6.25   ม่านชั้นที่ว่า มันเป็นสิ่งที่จำเป็นไม่ใช่หรอ
6.26   ในบางครั้งน่ะ
6.27   จริงหรอ
6.28   ใช่ๆ... เธอพูดอะไรก็ถูกต้องหมดแหละ
6.31   ผมคิดว่าซูโหย่วเผิงก็... ยังโอเคนะ
6.32   อืมใช่
6.33   ขนาดเขายังไม่ต้องป้องกัน
6.33   ซูโหย่วเผิงนี่ พวกเราแค่ไม่กล้าถามมากเท่านั้นเอง
6.35   แบบว่า กลัวเขาอดไม่ไหวจนพูดออกมามากเกิน
6.38   ผมค่อนข้างกังวล
6.40   อย่างเจ๊หลางนี่ก็เปิดเผยหมดนี่นา
6.42   ไม่มีม่านมาปิดบังอะไรทั้งสิ้น
6.44   ไม่มีระยะห่างอะไรเลย
6.45   อากาศดีมาก   บรรยากาศตรงหน้าดีมาก
6.46   ใช่ค่ะ   ฉันคิดว่ามันคือการมองว่าการทำงานของคุณมันอยู่ในมุมมองไหน
6.52   ฉันคิดว่ามุมมองมักจะไม่ค่อยเหมือนกัน
6.54   คุณคิดว่าคุณทะเลาะกับหลางจูอวิ๋นแล้วจะชนะยาก
6.55   ทะเลาะหรอ
6.56   ไม่กล้าหรอก
5.56   แค่ความคิดในหัวที่คิดจะทะเลาะด้วย
6.58   ฉันก็ยังไม่กล้ามีเลย

Alec Love Me:
6.59   ใครจะทะเลาะกับฉันเหรอ
7.01   เป็นเพราะท่าทางของคุณดูเหมือนจะทะเลาะกับคนเก่ง
7.02   อภิปรายเป็นไง
7.03   ก็ไม่ใช่หรอก น่าจะเป็นแบบว่า...
7.05   ในขณะที่ยืนอยู่บนตรรกะชีวิต
7.06   ยืนอยู่บนตรรกะชีวิต!
7.07   ในเวลาที่บีบจนฉันไม่ไหวขึ้นมาจริงๆ
7.08   ฉันก็จะต้องยกเหตุผลขึ้นมาพูดน่ะสิ
7.10   ผมรู้สึกว่า
7.11   จนถึงวันนี้ ผมก็เหมือนจะยังไม่เคยพูดคำว่า
7.13   “ยืนอยู่บนตรรกะชีวิต” คำๆนี้ออกมาเลยจริงๆ
7.14   นี่ไม่ใช่ภาษาที่มนุษย์จะพูด
7.15   ซูโหย่วเผิงคุณเคยพูดคำว่า “ยืนอยู่บนตรรกะชีวิต” หรือเปล่า
7.16   “ยืนอยู่บนเก้าอี้” น่ะเคย
7.20   คุณเคยพูดในภาพยนตร์บ้างไหม ประมาณว่า
7.22   “เรื่องนี้หากนำมายืนอยู่บนตรรกะชีวิตแล้วคุณก็ควรจะยอมรับผิดนะ”
7.24   ผมพูดความจริงได้ไหมเจ๊หลาง
7.26   พูดสิ
7.27   อ๋อไม่เคยครับ
7.29   เมื่อสักครู่พวกคุณได้ยินประโยคนี้แล้ว
7.30   ฉันจะไม่ได้พูดมันออกมาหรอก
7.31   แต่ฉันรู้สึกว่าในใจก็จะคิดประมาณนั้นนะ
7.33   เพราะว่ามนุษย์ก็ต้องมีการโต้เถียงโต้แย้งกันบ้าง
7.35   แต่ฉันคิดว่า
7.36   เมื่อคุณยืนอยู่บนตรรกะชีวิตแล้ว
7.37   ทุกคนอยู่ร่วมกัน...
7.38   เธอขึ้นไปยืนบนตรรกะชีวิตอีกแล้ว
7.40   รอบที่สองแล้ว...
7.41   เพราะฉะนั้น คุณเลยขึ้นไปยืนอยู่บนนั้นบ่อยๆใช่ไหมคะ
7.43   ยืนจนไปหมวดคำไหนในพจนานุกรมแล้วเนี่ย
7.46   ยืนหลายคนนี่อันตรายมาก
7.46   ไม่หรอก เพราะว่าคำว่าตรรกะเนี่ยมันกว้างและราบเรียบมาก
7.49   มันกว้างมาก เพราะฉะนั้นเมื่อขึ้นไปยืนแล้วจึงไม่ล้มลงมา
7.51   เธอไม่สามารถยืนบนขอบๆของคำว่า เอ่อร์ ได้
7.52   เพราะจะเดี๋ยวจะล้มหน้าหงายลงมาได้ง่าย
7.53    ถ้าหากเป็นคำว่า เหลี่ยว ล่ะก็
7.54   มีความเป็นไปได้สูงเลยล่ะที่จะล้มหน้าหงาย
7.56   เอ๋ ถ้าหากเป็นคนที่มีศิลปะในการพูดดีอย่างคุณ
7.57   แล้วลองมาโต้วาทีกับเธอเนี่ย
7.58   ฉันคิดว่าคุณไม่น่าจะแพ้นะ
8.00   เพียงแค่การปะทะของคุณมันไม่ได้แรงมากซะเท่าไหร่
8.02   เป็นเพราะว่า
8.04   เพราะอาซิ้มน่ากลัวมากไง
8.05   อาซิ้มไม่กลัวใครเลยนี่นา
8.07   เพราะแววตาพิฆาตของเธอ
8.09   มันโหดกว่าของคุณมาก   ผมรู้
8.12   แล้วเสียงของเธอก็ใหญ่เสียด้วย
8.14   เสียงใหญ่อันนั้นมาจากการฝึกภาพยนตร์
8.16   ช่วยไม่ได้
8.17   คุณว่าคุณไม่อาจทนต่อ
8.18   การแสดงสีหน้าในกองถ่ายของพวกนักแสดงได้ใช่ไหมคะ
8.19   ไม่ค่ะ การแสดงสีหน้าถือเป็นลักษณะนิสัยส่วนตัว
8.21   เธอบอกเธอเคยเห็นนักแสดงนำปัดข้าวของในกองถ่ายทิ้งระเนระนาด
8.24   จากนั้นก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปห้ามปรามนักแสดงนำคนนั้น
8.26   เธอก็เลยเข้าไปปราม
8.27   เพราะกลัวว่าเขาคนนั้นจะกลายร่าง
8.29   ฉันอยากจะฟังเรื่องนี้จัง
8.30   โอเค งั้นทุกคนเชิญนั่งดีกว่า
8.31   ให้เจ๊หลางยืนคนเดียวก็พอ
8.32   เซ็งจัง มีแค่ฉันยืนอยู่คนเดียว
8.34   นี่ไม่ใช่ยืนอยู่บนตรรกะชีวิตนะ
8.36   เธอกำลังยืนอยู่บนพื้นนี่แหละ OK
8.38   งั้นให้เธอยืนบนเก้าอี้เลยดีกว่า
8.39   จะต้องยืนจริงๆใช่ไหมเนี่ย
8.40   แน่นอนสิครับ
8.41   เปล่าหรอก ก็คือกลัวที่กองถ่าย
8.43   เพราะว่ากองถ่ายที่เราไปมันค่อนข้างไกล
8.45   ดังนั้นการเดินทางของพวกเราก็เลยไม่ค่อยจะสะดวกนัก
8.47   ถ่ายทำที่ไต้หวันน่ะเหรอครับ
8.47   ที่ไต้หวันค่ะ ที่ไต้หวัน
8.48   วันนั้นเนี่ย ก็คือว่า
8.50   แน่นอน รถไฟอาจจะมาถึงเลท
8.52   เพราะการไปที่นั่นโดยรถไฟเป็นอะไรที่ใกล้ที่สุดแล้ว
8.53   สะดวกที่สุดแล้ว
8.54   ก็ยังมาเลทซะได้
8.55   เลยกลายเป็นว่า
8.56   ที่พวกเราถ่ายกันเสร็จไปก่อนหน้าแล้วเนี่ยจะต้องมารอ
8.58   นักแสดงหนึ่งคนในนั้น
8.59   ทุกคนต่างก็รอ

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป