ALL About Alec SU YOU PENG | รวบรวมผลงานของ ซูโหย่วเผิง > Stage Play

29-เม.ย.-2006 ซูโหย่วเผิงและทีมงานหอมกลิ่นดอกเบญมาศมาเป็นแขกรับเชิญที่ซินลั้ง

(1/3) > >>

Chomnath:
Thanks, http://tieba.baidu.com/f?kz=97256383
http://www.tudou.com/v/rbLgq65DDA0/
http://www.tudou.com/programs/view/rbLgq65DDA0/
苏有朋携《菊花香》做客新浪
http://tieba.baidu.com/f?kz=97256383
【NEWS】韩国畅销小说《菊花香》搬上舞台－苏有朋首次出演话剧

ซูโหย่วเผิงนำเอา (จวี๋ฮัวเซียง) = หอมดอกเบญจมาศ =(ดอกเก๊กฮวย) เป็นแขกรับเชิญวงการบันเทิงซินล่าง

[NEWS] นิยายซึ่งจำหน่ายอย่างแพร่หลายชองประเทศเกาหลีชื่อ (หอมดอกเบญจมาศ) ได้ถูกนำขึ้นสู่บนเวทีละคร – นี่เป็นการแสดงละครแบบใช้คำพูดเป็นครั้งแรกของซูโหย่วเผิง

ครั้นต่อจากภาพยนตร์ ละครทีวี วงการนวทิยาย นิยมแพร่หลายในเกาหลีเป็นละลอกๆแล้ว เวทีละครพูดก็ถูกขุดกระแสนิยมขึ้นมาในประเทศเกาหลีแล้ว เมื่อวานนี้ ศูนย์กลางศิลปะละครพูดที่เมืองเซี่ยงไฮ้เกี่ยวกับการกล่าวประกาศข้างนอก ได้นำเอานวนิยายแบบเรื่องยาวชื่อ (หอมดอกเบญจมาศ) ของนักประพันธ์ผู้มึชื่อเสียงในประเทศเกาหลีนามว่า จินเหอเหริน นำขึ้นสู่เวทีละคร ได้เชื้อเชิญตาราไอดอลผู้โด่งดังชาวไต้หวัน ซูโหย่วเผิง ออกนำแสดงในตัวละครเอกคุณชาย เฉินหวี่ บทหนึ่ง นางเอก เหม่ยจู นำโดยนักแสดงวัยหนู่มรูปหล่อศูนย์กลางศิลปะละครพูดคือ อู๋จิ้ง และแสดงเป็นพระเอก วันก่อน ซูโหย่วเผิงเมื่อมาถึงเมืองเซี่ยงไฮ้จึงเข้าไปทีมงานละครเริ่มทำการฝึกซ้อม ละครเรื่องนี้จะนำออกฉายเมื่อวันที่ 9 ถึง 17 มิถุนายนที่โรงละครใหญ่ เหม่ยฉี เพื่อออกแสดง 7 รอบ

(หอมดอกเบญจมาศ) : ทำให้จิตวิญญาณแร้นแค้นเต็มไปด้วยมีชีวิตชีวา

(หอมดอกเบญจมาศ) เป็นละครนวนิยายเรื่องหนึ่งซึ่งทำให้มีจิตวิญญาณเต็มไปด้วยมีชีวิตชีวาทันที นักประพันธ์ จินเหอเหริน ได้ผ่านในละครนวนิยายแห่งความรักระหว่างคุณชาย เฉินหวี่ และเหม่ยจู เป็นผู้บอกกล่าวให้กับพวกเรา ท่ามกลางบนโลกใบนี้ของจารีตประเพณี ยังมีการรักษาพรหมจรรย์และเสียสละเพื่อความรักหลงเหลืออยู่อีกหรือ ครั้นนวนิยายอยู่ในประเทศเกาหลีนำออกตีพิมพ์แล้ว ทันทีจึงได้ดึงดูดการสะท้อนย้อนกลับแบบชนิดลมพายุบ้าหมุนขึ้นมา กลายเป็นปี 2001และปี 2002 ประเทศเกาหลีได้จำหน่ายหนังสือเรียบเรียงแบบวรรณคดีที่ได้ครองแชมป์อันดับที่หนึ่งอย่างแพร่หลาย สร้างสถิติในรอบ 3 เดือนได้จำหน่าย 70 ล้านเล่ม อยู่ในประเทศเกาหลี ในหนึ่งคนของแต่ละ 8 คนต้องมี (หอมดอกเบญจมาศ) หนึ่งเล่มต่อคน เกือบจะที่มีอยู่ในกลุ่มวัยรุ่นล้วนเคยอ่านนวนิยาย (หอมดอกเบญจมาศ) ปี 2002 นิยาย (หอมดอกเบญจมาศ) ครั้นได้ดึงดูดเข้าไปในประเทศจีน ทันทีในปีนั้นได้กลายเป็นแชมป์อันดับหนึ่งเรียบเรียงแบบวรรณคดีในห้องสมุดทั่วทั้งประเทศ อีกทั้งครองแชมป์ต่อเนื่องไปอีก 16 เดือนโดยจำหน่ายแบบตีพิมพ์เรียบเรียงหนังสือทั่วทั้งประเทศ เคยมีคนวิจารณ์แนะแนวว่า หากกล่าวถึงต้นฤดูใบไม้ผลิในหมู่บ้านบอกกล่าวแก่ผู้คนว่าอะไรคือทุนหรัพย์น้อย นั่นนิยาย (หอมดอกเบญจมาศ) กำลังบอกกล่าวแก่ผู้คนว่าอะไรคือแห่งความรักเศร้าสลดแบบโรเมนติก

วิธีการทำผลิต : ผ่านไปปีกว่าจึงค่อยนำชึ้นสู่เวทีละคร

ก่อนหน้านั้นปีเศษๆ เคยนำเอานวนิยายอินเตอร์เนตเรื่อง (ตี้อี๋ชื่อชิงมี่เจียชู่) = การกระชับความสนิทใกล้ชิดเป็นครั้งแรก ของ ผี่จื่อไฉ่ เรียบเรียงแก้ไขเละครพูดแบบต้นฉบับบทละครพูดเรื่อง (จวี๋ฮัวเซียง) = หอมดอกเบญจมาศ ของ หูเวี่ยเจี้ยง ผู้เรียบเรียงละครส่งมอบให้กับนักผลิตรายการผู้มีชื่อเสียง หลี่เซิ่งอิง ในเมืองเซี่ยงไฮ้ ครั้น หลี่เซิ่งอิง ได้อ่านต้นฉบับบทละครแล้วต่อมาจึงได้อ่านนวนิยายจนจบ มีความรู้สึกว่านวนิยายแห่งความรักนี้อันบริสุทธ์เหลือเกิน ทันใดในขณะนั้นจึงคิดอยากนำสู่บนเวทีละคร แต่บทละครเกาหลีในวันนี้ได้โด่งดังไปทั่วครึ่งซีกโลกต้องค้นหาเจอลักษณะคุณชายผู้มีความใกล้ชิดบุคคลิกอันสง่าผ่าเผยอีกทั้งการแสดงต้องแข็งกระด้าง ทั้งยังต้องเป็นนักแสดงที่มีคุณลักษณะจึงเป็นปัญหาหลักใหญ่ๆในอันดับต้นๆ ก็เพราะหนึ่งปีเศษมาซึ่งไม่มีนักแสดงผู้ใดที่เหมาะสมทั้งยังล่าช้าไม่สามารถพาเข้าแผนการในการทำงาน ปีนี้ พอดีได้ทราบว่า ซูโหย่วเผิง มีคิวว่างทั้งยังหวังว่ามีเวลาออกแสดงละครพูดมาตลอด หลี่เซิ่งอิง ชั่วพริบตาเดียวจึงเกิดประกายขึ้น : ก็คือเขา เฉิงหวี่ ในตัวละครก็คือเขา ดังนั้น ฝ่ายนักผลิตรายการกับ ซูโหย่วเผิง จึงตอบตกลงร่วมมือกัน สุดท้ายหลังจากหนึ่งปีเศษๆนี้จึงได้นำเอานวนิยายเรื่อง (หอมดอกเบญจมาศ) นำสู่บนเวทีละคร

ซูโหย่วเผิง : การแสดงละครพูดเป็นความฝันของผมมาตลอด

ตั้งแต่ ซูโหย่วเผิง ได้เข้าสู่วงการคณะเสี่ยวหู่ตุ้ยมาจนถึงบัดนี้ อาทิเช่น อยู่ด้านวงการภาพยนตร์ ละครทีวี นักร้องล้วนได้รับผลงานอันองอาจทั้งสิ้นแล้ว ทำให้ละครพูดเรื่องแรกของตัวเอง เขาเฝ้ารอคอยความหวังอย่างสูงสุด หลายปีดีดักนี้ ตั้งแต่คณะเสี่ยวหู่ตุ้ยจนถึง (หวนจูเก๋อๆ) = เจ้าหญิงกำมะลอ ผมได้ทดลองมาอย่างมากมาย ยังได้รับผลงานอยู่บ้าง แต่ละครพูดแต่ไหนมาไม่เคยแสดงมา ดังนั้นจึงคิดอยากทดลองการท้าทายเรื่องใหม่ๆนี้ จริงๆแล้ว ตั้งแต่เล็กเกี่ยวกับละครพูดผมจึงมึความมุ่งหวัง สามารถอยู่บนเวทีละครแสดงละครพูด เป็นความไฝ่ฝันของผมมาตลอด โดยบังเอิญ ไม่กี่ปีมานี้ ในผลงานด้านแสดง ซูโหย่วเผิง อยู่ในหนังอาทิเช่น (ฉิงติ้งไอ้ฉินไห่) = ทะเลพิณความรักอันมั่นคง (หยางเหมินหู่เจี้ยง) + ขุนศึกตระกูลหยาง (ม๋อซู่ฉีหยวน) = บุพเพพิศดารมายากล (เตียวหมางกงจู่) = เจ้าหญิงจอมซน และ ดาราเกาหลี ไช่หลิน อันชีเสวี้ยน จางนาลา ต่างร่วมมือแสดงในต่างประเทศแล้วแยกย้ายจากกัน กลายเป็นปัจจุบันได้ร่วมมือกับนักแสดงเกาหลีของนักแสดงชายชาวจีนพ้นทะเลมากที่สุด อยู่ในประเทศเกาหลีค่อนข้างมีลักษณะเท่สง่า ครั้งนี้ได้อยู่ในละคร (หอมดอกเบญจมาศ) แสดงเป็นชาวเกาหลี เกี่ยวกับความเข้าใจและมั่นใจของตัวบุคคล ซูโหย่วเผิง เชื่อว่าอาศัยประสบการณ์และชำนาญ กลางเดือนเมษายน ซูโหย่วเผิง อยู่ในวันขั้นตอนดำเนินการที่ยุ่งเหยิงอลหม่านได้หาเวลาว่างเป็นการเฉพาะล่วงหน้าเพื่อมาเมืองเซี่ยงไฮ้ เช่นผู้กำกับและนักแสดงซึ่งเป็นพนักงานสร้างละครมาถกเถียงวิจารณ์ฉบับบทละคร เพื่อเป็นการตระเตรียมฝึกซ้อมอย่างเป็นทางการ ก่อนที่จะมานี้ ซูโหย่วเผิง ยังทำตามที่เขาอ่านนวนิยาย ฉบับบทละครจนจบแล้ว เกี่ยวกับความเข้าใจอารมณ์ของตัวบุคคล เพื่อถ่ายรูปลักษณะของคุณชาย เฉิงหวี่ หนึ่งชุดแล้ว เพื่อนำไปให้ผู้กำกับ เหลยกั๋วหัว พิจารณาดู การเอาการเอางานของเขา ได้ชนะใจถึงผู้กำกับและทีมงานละครอื่นๆได้รับการสรรเสริญ

เหลยกั๋วหัว : นิยายเรื่องนี้,อ่านจนปวดร้าวใจ

ผู้กำกับผู้มีชื่อเสียง เหลยกั๋วหัว กำกับละครเพิ่งได้รับความสำเร็จอาศัยนักประพันธ์ชาวไอช์แลนด์ ฟอกซ์นี่ มีชื่อเดียวร่วมกับนวนิยายซึ่งแก้ไขเรียบเรียงบทละครพูด (หนิวเหมิง) = ตัวเหลือบ ละครเรื่องนี้เคยสะเทือนต่อชิ้นผลงานประพันธ์ซึ่งเต็มไปด้วยตริตรองแยกแยะคติธรรมของท่านผู้อ่านในประเทศจีนหนึ่งชั่วอายุคน ในการฝึกซ้อมแต่ละครั้งทำให้ เหลยกั๋วหัว มีความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องอย่างหนึ่ง เมื่อก้าวออกจากละครเรื่อง (หนิวเหมิง) = ตัวเหลือบ หลังจากได้อ่าน (หอมดอกเบญจมาศ) จนจบ เหลยกั๋วหัว จึงมีความรู้สึกแบบนี้อีก : นี่คือบทกวีแห่งความรักซึ่งงเต็มไปด้วยพลังและอ้อมค้อมหนึ่งบท นี่ไม่เพียงแต่เป็นความรักระหว่างชายหญิง แต่เป็นสิ่งหนึ่งเกี่ยวกับความรักแห่งชีวิตมนุษยชาติในอนาคต ขั้นตอนในการอ่านดู จิตใจของผมจึงมีปฎิกิริยาเจ็บปวดเลือนรางอยู่ ดั่งเช่นความเสียใจแบบนี้ กล่าวอย่างแจ่มแจ้งกำลังของใจ นวนิยายแห่งความรักอย่างนี้กล่าวได้ว่าเป็นความเศร้าสลดแบบสวยงาม กล่าวได้ว่าแป็นการให้อย่างไม่เกรงกลัว กอดอุ้มเพื่อสร้างปลุกเร้าอารมณ์แบบนี้ เหลยกั๋วหัวกับคู่แสดงประกอบของเธอ คุณสมบัติการ เรียบเรียงละครอันลึกซึ้งศูนย์กลางศิลปะละครพูดเมืองเซี่ยงไฮ้ ก็คือหนึ่งในละครเรียบเรียงเรื่อง (หนิงเหมิง) ก่อนหน้านั้นดาราหลิวหย่งได้มาฝึกซ้อม ทั้งยังมุ่งไปฉบับบทละครดำเนินการเพิ่มการฝึกซ้อมไปอีกก้าวหนึ่ง เมื่อสนหนาถึงแบบอย่างการแสดงที่ยังมาไม่ถึง เธอมีความมั่นใจแสดงกล่าวว่า : “คนที่มีอยู่ในลานเวทีละครล้วนอยู่ในสมองของผมแล้ว รูปธรรมอุปนิสัยทั้งหมดคืออันบริสุทธิ์ สะอาดเรียบง่าย ยังคงเป็นเต็มไปด้วยหรงพลัง”

Chomnath:
ละครพูดเรื่อง (หอมดอกเบญจมาศ) เปิดแสดงในเร็วๆนี้ ซูโหย่วเผิงแสดงเป็นพระเอก

มิน่าจึงมีสมาคมแถลงการณ์ละครพูดเช่น (หอมดอกเบญจมาศ) แบบนี้จึงดึงดูดแฟนละครอันมหาศาล เมื่อวาน ซูโหย่วเผิง อยู่ศูนย์กลางละครพูดที่เมืองเซี่ยงไฮ้เพื่อละครพูดเรื่องแรกของตัวเองร้องตะโกนโบกธงไปมา ความไฝ่ฝันในวัยรุ่นหนึ่งปีเต็มๆ ตามความข้าใจ เขาได้ทำตามความเข้าใจเกี่ยวกับบทบาทของตัวเองถ่ายรูปเอกลักษณ์หนึ่งชุดให้ผู้กำกับ เหลยกั๋วหัว ตรวจเช็คดู เริ่มตั้งแต่วันที่ 4 พฤษภาคมเข้าทีมงานฝึกซ้อมอย่างเป็นทางการ วันที่ 9 ถึง 17 มิถุนายน ละครเรื่องนี้จะนำเข้าโรงละครใหญ่เหม่ยฉีออกการแสดง 7 รอบ

(หอมดอกเบญจมาศ) คือนวนิยายซึ่งนิยมแพร่หลายในประเทศเกาหลีปี 2000 เล่าขันนิยายแห่งความรักเรื่องหนึ่ง เฉิงหวี่ พบกันแบบเลือนรางช่างบังเอิญดำเนินกระจาย (หอมดอกเบญจมาศ) ใหม่สดของ เหม่ยจู พวกเขารักกันทั้งผ่านประสบการณ์คดเคี้ยววกวนก่อตั้งเป็นครอบครัวขึ้นมา เมื่อความรักได้ก่อผลึกเป็นก้อนแล้ว สิ่งที่หมดหนทางก็ติดตามมา

นวนิยายในเกาหลีซึ่งเศร้าสลดอันยาวนาน ซูโหย่วเผิง ได้ร่วมแสดงกับนักแสดงเกาหลีหลายครั้ง ทั้งสองจึงกลายเป็นแสดงละครพูดเรื่อง (หอมดอกเบญจมาศ) ลานเวทีสมาคมแถลงการณ์ จังหวะหลังฉากสายตารูปเอกลักษณ์ของซูโหย่วเผิง เซ่อๆทื่อๆ สติอารมณ์อับจนข้นแค้น เกี่ยวกับเรื่องนี้เขากลับภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก “ ไม่เหมือนตัวข้าใช่ไหม ความรู้นี้ตอบว่าใช่เลย “

ตามที่เข้าใจ ละครพูดเคยเป็นความไฝ่ฝันในตอนวัยรุ่นของ ซูโหย่วเผิง “เมื่อตอนวัยรุ่น ผมอยู่ไทเปเคยชมละครพูดสร้างแบบต้นฉ)บับ รู้สึกคนทำละครมีคุณลักษณะนักศิลปะอย่างมาก นึกไม่ถึง หลายปีมานี้ผมไม่เพียงแต่ไม่มีวาสนาต่อละครพูดมาตลอด ยังไม่ทันระวังได้เดินก้าวสู่เส้นทางทางละครไอดอล ปีที่แล้วครึ่งปีหลังผมจึงมีเวลาว่าง ทันใดจึงรู้สึกค้นพบว่าตลอดที่แล้วมาล้วนวิ่งเพื่อหาเงิน ตรงกันข้ามได้เลินเล่อชีวิตสิ่งที่ตัวเองชื่นชอบ โดยเฉพาะคิดอยากแสดงเมื่อตอนวัยรุ่นมัความไฝ่ฝันอันนี้”

แน่นอน วิธีแบบละครชนิดนี้ได้กล่าวเกี่ยวกับตัวเขาแล้วสุดท้ายยังเป็นเรื่องคนแปลกหน้าหรือไม่คุ้นเคยกัน “เมื่อเพิ่งรับงานรู้สึกไม่สบายใจ แต่ในเมื่อพวกเรามีคณะทัมงานที่แสนดี ผมจึงมีความเชื่อมั่น แน่นอนผมยังต้องเรียนศึกษาอีกมาก อาจเป็นคำกล่าวประโยคบนเวทีเป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลาอันมากไปทำการบ้าน ยีงมีอีก เงื่อนไขเกี่ยวกับการแสดงบนเวทีเละครยิ่งต้องคุยอวด คำพูดรูปธรรมยิ่งต้องสมบูรณ์ ผมต้องขยันขันแข็งเรียนมากๆอีกหน่อย”

เขาบอกเขาชอบนิยายแห่งความรักน่าเศร้าสลดใจ เพียงแต่ว่าเกี่ยวกับ เฉิงหวี่ บทบาทการแสดงของตัวเอง ซูโหย่วเผิง เปิดเผยตัวเองยังเทียบตัวเขาไม่ติด “อุปนิสัยพระเอกนางเอกยังแตกต่างอย่างมาก นางเอกคือผู้กำกับ กิ่งใบอันหยาบกระด้าง เกี่ยวกับอารมณ์ไม่มีความรู้สึกเร็วไว แล้วอารมณ์ของ เฉิงหวี่ ต้องดื้อรั้นหน่อย เขายังสามารถรอคอยเธอถึง 7 ปี แต่ผมไม่ใช่ ผมเห็นว่าในด้านอารมณ์เป็นความสำคัญซึ่งกันและกันมาก ใช้เวลาหลายปีนี้คะยั้นคะยอด้านอารมณ์ช่วงหนึ่งผมก็ทำได้ แต่ใช้เวลาหลายปีดีดักนี้แล้วไม่มีความหวังสักนิดรอคอยบุคคลหนึ่ง ผมไม่มีความยิ่งใหญ่อันนี้ ผมจะไม่ชอบผู้หญิงที่มีลักษณะแข็งกระด้างเกินไป แน่นอน นี่ก็คือจุดเด่นสวยงามที่สุดของนิยายเรื่องนี้

อาศัยผู้กำกับแนะนำ ในเรื่อง (หอมดอกเบญจมาศ) สิ่งที่เร้าใจอารมณ์ของคนจัดฉากดังนี้ : นางเอกก้าวเดินไปบนบรรได ชีวิตจะต้องละจากไปทันที แล้วตอนนี้ ซูโหย่วเผิง ยังนั่งอยู่บนที่นั่งของท่านผู้ชมแถวแรกๆ ร้องทำนองเพลงไดเดิ้ลของละครพูด แต่ว่า เนื่องจากละครพูดปัจจุบันนี้ยังไม่มีเปิดแสดงเป็นทางการ เมื่อถึงคราวออกแสดงอย่างเป็นทางการ ซูโหย่วเผิง ต้องร้องเพลงหลายเพลง อยู่ในฉากร้องเพลงเหล่านั้นยังไม่แน่นอน แต่ว่าทำนองเพลงไม่เพียงแต่มีขอบจำกัดเป็นชิ้นผลงานวรรณกรรมของตัวเขาเอง แล้วยังต้องมีความเหมาะสมกับอารมณ์ของละคร

Chomnath:
4月29日《菊花香》主创人员做客搜狐聊天记录
视频下载地址：mms://61.135.145.41/sh/juhuaxiang20060429.wmv

วันที่ 29 เมษายน (หอมดอกเบญจมาศ) ผู้ผลิตรายการเป็นแขกรับเชิญของบันเทิง โซวหูเพื่ออัดเทปร่วมสนทนาคุยกัน

ผู้ดำเนินรายการ : วันนี้รู้สึกดีใจมากๆที่สามารถอันเขิญพระเอกนางเอกในละครเรื่อง (หอมดอกเบญจมาศ) ยังมีท่านผู้กำกับเป็นแขกรับเชิญของพวกเราในบันเทิงโซวหูอยู่ในห้องรับแขกสนทนาคุยกัน ก่อนอื่นขอเรียนเชิญแขกทุกท่านทำการทักทายให้แก่พวกเราแฟนอินเตอร์เนต วันนี้ช่วงบ่ายเพิ่งเปิดทำการสมาคมแถลงการณ์ของ (หอมดอกเบญจมาศ) เรียนเชิญที้งสามท่านต่างแนะนำตัวเอง

ซูโหย่วเผิง : ในวันที่ 9 มิถุนายน เริ่มที่ศูนย์กลางละครพูดในเมืองเซี่ยงไฮ้ ละครพูดเรื่องนี้เรียกว่า (หอมดอกเบญจมาศ) เป็นการเรียบเรียงแก้ไขจากนักประพันธ์ชาวเกาหลีท่านหนึ่งชื่อ จินเหอเหริน ของนักประพันธ์ชื่อเดียวกับละคร ผมอยู่ในละครแสดงเป็น เฉิงหวี่ ละครเรื่องนี้จะเริ่มแสดงอยู่ในโรงละครเหม่ยฉี ตอนนี้กำลังทำงานฉบับบบทละครเพื่อให้งานสมบูรณ์สวยงามยิ่งขึ้น วิจารณ์รูปเอกลักษณ์อยู่บ้าง

ทำงานตัวอื่นรวมทั้งถ่ายรูปบ้าง พวกเราจึงอยู่ในการเริ่มอบรมอารมณ์รัก

ผู้ดำเนินรายการ : คุณรู้สีกคู่แสดงเป็นอย่างไรบ้าง

ซูโหย่วเผิง ; เพราะตั้งแต่เริ่มต้นมาทุกครล้วนไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน ไม่ใช่แบบคุ้นเคยกัน แต่บุคคลข้างกายของผมบอกผมอย่างต่อเนื่องว่า นางเอกเป็นนัแสดงสายอาชีพอย่างมาก เป็นนางเอกที่สวยเด่นมากๆ

อู๋จิ้ง : นี่เป็นครั้งแรกซึ่งฉันได้เห็น ซูโหย่วเผิง รู้สึกอารมณ์ดีมากๆ เพราะเขาเป็นตารารุ่นใหญ่คนหนึ่ง แต่ไม่มีการวางก้ามสักนิด อ่อนน้อมถ่อมตนมากๆ เป็นคนยังไงก็ได้ อยู่ด้วยกันกับผู้กำกับสนทนาคุยบทฉบับละครอย่างถูกอารมณ์เป็นอย่างมาก รู้สึกทั้งสามคนเมื่ออยู่ด้วยกันจึงมีความรู้สึกที่งมีวาสนาต่อกัน บางครั้งผู้กำกับเมื่อคุยถึงฉบับบทละครพวกเราล้วนต้องน้ำตาไหลพลางหนังขึ้นเป็นปุ่มพลาง เพราะนิยายเรื่องนี้น่าสังเวชใจ เป็นนิยายที่ดีมากๆเรื่องหนึ่ง

ซูโหย่วเผิง : เริ่มต้นคือนักประพันธ์ (หอมดอกเบญจมาศ) เป็นอาจารย์ หูเวี่ย อยู่กรุงปักกิ่งของพวกเรา เริ่มต้นจึงหยิบได้ฉบับบทละครที่ผ่านการเรียบเรียงแก้ไขฉบับพิมพ์ลิขสิทธิ์ของนวนิยายเล่มนี้ ตอนนั้นจึงเห็นว่าตัวผมและลักษณะท่าทางอันสง่าของ เฉิงหวี่ ในละครเรื่องนี้มีบางส่วนชนิดที่คล้ายคลึงกัน ต่อมาช่างมีเกียรติศูนย์ละครพูดที่เมืองเซี่ยงไฮ้ของอาจารย์หลี่ก็เห็นด้วยได้ช่วยเหลือวิ่งขั้นตอนระยะทางที่หลงเหลืออยู่ให้กับพวกเรา ต่อจากนั้นทำให้พวกเราสามารถดำเนินการอย่างราบลื่น

เหลยกั๋วหัว : ฉันรู้สึกได้คัดเลือกละครเรื่องนี้เกี่ยวกับ ซูโหย่วเผิง ยังคงความเหมาะสมเป็นอย่างมาก จากท่าทางอันสง่าของเขายังสามารถทำให้เขาได้ใกล้ชิดกับบุคคลคนนี้มากยิ่งขึ้นกับความบริสุทธิ์และเห็นพ้องด้วยอย่างหนึ่ง รวมทั้การเห็นด้วยกับงอารมณ์ความรัก เกี่ยวกับความรู้สึกที่เห็นด้วยกับชตาชีวิตของตัวบุคคล รวมทั้งนิยายเรื่องนี้ยังคงเขียนอย่างสละสลวยมากขึ้น ผมรู้สึกในนวนิยายได้เปิดโปรงฉากๆของการอ้อมค้อมน่าสังเวชเป็นอย่างมาก ได้ปลุกเร้าใจให้แก่ทุกคน ดังนั้นเมื่อพูดถึงละครนี้เดี๋ยวต้องคิดถึงน่าฉงนสนเท่ห์อย่างหนึ่ง น่าฉงนสนเท่ห์อันนี้ก็คือวันนี้ซึ่งพวกเราได้ครอบครองในฉบับบทละครเล่มนี้ความบริสุทธิ์แห่งความรักของพระเอกนางเอก สิ่งของที่ไม่เสียดายของชตาชึวิตแบบนี้ไม่ใช่ความรักหญิงชายที่มีผิวบอบบางเท่านั้น เมื่อได้ทะลุผ่านขั้นตอนความรักนี้อาจรู้สึกถึงชีวิตที่เป็นรักชั่วนิรันดร

ซูโหย่วเผิง : อยู่ในนิยายแห่งความรักอันนี้ผู้กำกับได้ขุดคุ้ยถึงสิ่งของบนผิวลึกมากยิ่งขึ้น รวมทั้งเป็นการสิ้นสุดของชีวิตยังมีชีวิตใหม่อีกหนึ่งชีวิตจึงได้เริ่มขึ้น ในละครเรื่องนี้มีมากกว่านี้ ยิ่งเข้าลึกถึงอันมีคุณค่าต่อการถกเถียงค้นหาหลักคำพูดหัวข้อใหญ่ๆซึ่งมีอยุ๋ในนั้น เพียงแต่มิใช่เป็นความรักทั่วไปเท่านั้น

ผู้ดำเนินรายการ : แรงกดดันย่อมต้องมีอยู่บ้าง แต่ผมรู้สึกสามารถท้าทายแรงกดดันความสำเร็จจึงเป็นโอกาสที่แสนดีเพื่อจะไปยืนยัน ผมไม่เพียงแต่เป็นนักแสดงไอดอลในมโนภาพของพวกคุณเท่านั้นเอง

เหลยกั๋วหัว : ฉันดีใจมากได้ร่วมแสดงด้วยกันกับซูโหย่วเผิง ผมรู้สึกมากล่าวถึงในด้านดาราคนหนึ่ง มากล่าวถึงในด้านนักแสดง ยังเป็นนักศิลปะแสดงบุคคลด้วย มองผิวเผินนักศิลปะคนหนึ่งต้องกลมกลืนเข้าด้วยกัน ดาราสากลระดับโลกของประเทศอังกฤษมากมายล้วนกลับคืนสู่เวทีการแสดง โหย่วเผิงหวังว่าตนเองอยู่ในขั้นตอนชิวิตศิลปะการแสดงแบบใหม่ๆถึงจะมีการก้าวหน้าขึ้น แล้วการก้าวหน้าอันนี้คือมาจากละครนี้ จากระหว่างศิลปะชนิดเดียวกันของความแตกต่างกันอันนี้ได้รับถึงท่านผู้ชมอีกแบบหนึ่งการยอมรับในตัวเขา แล้วนี่คือความกล้าหาญชนิดหนึ่ง อาจจะไม่ได้กลับมาอีก แต่ในที่สุดผมรู้สึกนี่คือโรงเรียนเตรียมทหารตะวันตก ฉันรู้สึกเขาเท่มาก เมื่อบุคคลอยู่ในเวลาที่ต้องการปล่อยวางมากที่สุดมิใช่อยู่ในลานฝึกซ้อมและที่ทำงาน อาจจะอยู่บนเครื่องลู่วิ่งโปรดปล่อยอารมณ์ อารมณ์เร้าใจของผมก็ไม่ตึงเครียดอีก ฉันเชื่อว่าเวทีการแสดงอันนี้เป็นของฉัน ฉันเห็นว่าเขาต้องทำได้ เพราะว่า ความรู้สึกช่วงระหว่างกลาง ฉันรู้สึกเขาเป็นบุคคลหนึ่งที่มีอารมณ์เร้าใจมากๆ เพราะนักแสดงมีความรู้สึกธาตุแท้ที่แตกต่างกันอย่างมากมาย มีบางคนคือมีความรู้สึกหลักธรรมใจเป็นอย่างมาก อาจจะอยู่ในเวลาถ่ายละครช่างง่ายดายไปวิจัยค้นคว้าความรู้สึกอีกชนิดหนึ่ง มันควรมีนัแสดงที่มีความรู้สึกต่อละครเวทีแสดงเนื้อแท้นี้

ซูโหย่วเผิง : ผมเป็นคนที่บ้าคลั่ง เพียงแต่ทุกคนต่างไม่ทราบกัน

อู๋จิ้ง : อีกทั้งผู้กำกับของพวกเราช่างร้ายกาจสามารถปลุกเร้าอารมณ์ของนักแสดง เมื่อเป็นเวลาที่สำคัญมากๆนำเอาอารมณ์ที่เร้าใจทั้งหมดประกายฉายแววออกมา

ซูโหย่วเผิง : อีกทั้งปลุกปั่นเร้าใจเป็นอย่างมาก

เหลยกั๋วหัว : มีละครฉากหนึ่งต้องเก่งจริงๆอย่างแน่นอน เมื่อครั้งแรกได้สู่ขอความรักจากเหม่ยจู พวกเราจากกลางอากาศตีลังกาหนึ่งรอบ เขาได้ล้อมชิงช้าตัวนี้เพื่อก้าววิ่งจริงๆ รู้สึกว่าโลกใบนี้กับความรักที่มีอยู่เป็นของเขาแล้ว ทั้งไม่เหมือนในมโนภาพของพวกเราผูกมัดสู่ขอความรักต่อหน้าของเขาเท่านั้นเอง คือมุ่งไปยังโลกใบนี้บอกกล่าวความรักส่วนหนึ่งเป็นของฉันแล้ว การก้าววิ่งอย่างนั้นเป็นการออกกำลังกายต่อร่างกาย ต่อมาเมื่อได้กอดเขาแล้วจึงเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญอีก ฉันรู้สึกต้นสายธารชีวิตจริงๆคือสิ่งของเหล่านี้ เต๊นต์สีขาวหล่นลงมาจากท้องฟ้าทั้งหมดหล่นลงบนพื้น การสมยอมครั้งแรกของพวกคุณไม่ใช่อยู่บนเตียง คืออยู่บนเต๊นต์สีขาว จึงเป็นสิ่งของที่ลวงตาแบบนี้ช่างน่ารักสวยงามมากๆ ขณะผ้าสีขาวเหล่านั้นพาดอยู่บนตัวเธอผู้คนจะมีช่องว่างมโนภาพอันยิ่งใหญ่

Chomnath:
ซูโหย่วเผิง : นวนิยายแบบดั้งเดิมวิธีบรรยายตรงไปตรงมามาก น้อยมากมีการคำประโยคพรรณนา พรรณนาบรรยากาศหรือสิ่งแวดล้อมของมัน ทะลุผ่านผู้กำกับได้กระทำนักศิลปะละครเวทีละครแสดงอันยาวนาน สักเดี๋ยวเดียวมีความรู้สึกว่าบรรยากาศของละครแต่ละรอบคืออะไร มีความปราถนาใดไปแสดงออกมา ทั้งไม่ใช่เปิดเผยง่ายดายสุดๆเท่านั้น อยู่ในด้านตะวันตก เหม่ยจูคือศิษย์พี่สาวของผม ศิษย์พี่สาวไม่สนใจผม ผมได้แต่รอคอยถึง 7 ปี ผมจะอยู่สถานที่นี้รอคอยเธอตลอด แล้วหลังจาก 7 ปีต่อมาจึงค่อยเข้าใจ ความรักซึ่งถูกยอมรับได้มาโดยไม่ใช่ง่ายดาย เพียงแต่เหมือนในนวนิยายกล่าวเช่นนี้คือไม่มีความหมายใหม่ๆ ผมรู้สึกว่าต้องทำก็ต้องให้โดยไม่ได้ตั้งใจ ก็เหมือนผู้กำกับคิดถึงสิ่งของอันมากมายแบบนั้น ละครเวทีแสดงคือการสร้างผลิตที่เป็นกลุ่มคณะอย่างหนึ่ง ก็คือศิลปะกลุ่มคณะอย่างหนึ่ง แต่ละจังหวะล้วนเป็นวิชาสายอาชีพมากๆ ผมก็จากในการพรรณนาของผู้กำกับ ผมเห็นว่าผู้กำกับคือเรื่องอันสวยงามมากคนหนึ่ง ด้านความรักยังคงมีความไฝ่ฝันที่แสนหวานเรื่องหนึ่ง

เหลยกั๋วหัว : ฉันรู้สึกหลายสิ่งเกิดจากความเคารพและศรัทธา โดยเฉพาะเกี่ยวกับชีวิตและความรักที่เห็นด้วย บางครั้งพวกเรานำเอาชีวิตและความรักแสดงตามอำเภอใจเกินไปอย่างชัดเจน ฉันได้สร้างฉากเวทีเหล่านี้ฉันหวังว่ามันอุดมไปด้วยแบบอย่างพิธี คนวัยหนุ่มสาวที่มีอยู่เพื่อพิธีแบบอย่างแล้วเกิดกระตุ้นเร้าใจ ทันใดรู้สึกแบบอย่างพิธีแบบนี้ไม่สามารถทำตามอำเภอใจอีก ชั่วพริบตาชีวิตจึงมีสิ่งที่ครอบครองจึงสวยหรูมากแล้ว ฉันรู้สึกนี่เป็นความสำคัญมากทีเดียว ในบทละครเล่มนี้จะปรากฎมีช่องว่างสองช่องสับเปลี่ยนแทนกัน เมื่อเหม่ยจูทราบว่าหลังจากตนเองเป็นโรคมะเร็ง เธอไม่ใช่เป็นคนเห็นแก่ตัว เธอเลือกทางความตาย เธอนำลูกของตนเอง การต่อชีวิตก้อนเลือดเนื้อแห่งความรักเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ดังนั้นจึงละทิ้งชีวิตของตนเอง สุขภาพแข็งแรงของลูกและก้อนเลือดเนื้อของความรักเป็นสิ่งสำคัญมากทีเดียว ดังนั้นจึงได้เขียนจดหมายหรือบัตรสนเท่ห์โดยไม่ขาดสาย ฉันจะอยู่ในจดหมายสนเท่ห์ฉบับนี้ทำเก่งที่สุดหรือ สถานีวิทยุเมื่ออ่านจดหมายฉบับนี้แล้ว ความในใจที่มีอยู่กลายเป็นเสียงโอ้อวด เสียงสองเสียงทับซ้อนรวมด้วยกัน ความตายไม่ใช่เป็นของบุคคลเดียว แต่ความตายเป็นของคนที่มีอยู่ในโลก เมื่อคนรักตกอยู่ในแห่งความตายฉันรู้สึกต้องเสียใจเพื่อคุณ นี่ถึงจะเป็นความรักของความหมายอย่างแท้จริง ความรักล้วนไม่ใช่แสนหวาน ฉันรู้สึกความรักเป็นการอุทิศและผู้ให้รวมทั้งใจกลมกลืนกันของความโหดร้ายแบบนั้น ยากต่อการลืมลงแห่งความรักไม่ใช่เป็นมโนภาพของผู้ใดที่จะได้รับ

ผู้ดำเนินรายการ : พวกเราถูกผู้กำกับกล่าวถึงจึงมีความกระตุ้นเร้าใจอารมณ์ พูดถึงนักแสดงต่างทำกิจกรรมซึ่งการและกัน สามารถวิจารณ์คุณค่าบทบาทของฝ่ายตรงข้ามท่ามกลาขั้นตอนการแสดงสักหน่อยหรือไม่

อู๋จิ้ง : เพราะโหย่วเผิง เพิ่งไปที่เซี่ยงไฮ้เวลาก็ไม่นาน อาจเป็นเวลาช่วงต่อไปใช้เวลาอันมากขึ้น พวกเราต้องเข้าใจซึ่งกันและกัน รวมทั้งอยู่ในกลุ่มคณะท่ามกลางการฝึกซ้อม อยู่ท่ามกลางลานฝึกซ้อมเป็นไปได้การสมาคมจริงๆอย่างนี้ต้องมากขึ้น ฉันรู้สึกเขาแสดงดีทีดึยว

ผู้ดำเนินรายการ : เชื่อว่าพระเอกนางเอกต้องแสดงถึงค่อนรักใคร่สนิทต้องใช้เวลาช่วงหนึ่งในการอบรมอารมณ์ของตนเอง

ซูโหย่วเผิง : ผมรอคอยทั้งคณะทีมละครมาตลอดเหมือนความรู้สึกของครอบครัวใหญ่ ไม่ว่าจากเวลาครั้งก่อนต่อมายังคงได้ออกการแสดง ผมรู้สึกระหว่างอยู่กับผู้กำกับและบุคลากรทุกคนล้วนมีความเชื่อมั่นทั้งกายใจ จึงจะทำเอาสิ่งนี้ให้ดี

อู๋จิ้ง : ฉันรู้สึกโหย่วเผิง ในด้านฉบับบทละครทั้งเล่มและละครทั้งเรื่องมีอารมณืร้อนรนใจพุ่งสูงขึ้น ฉันสามารถรู้สึกถึงอันน้ำใสใจจริงเต็มหัวอกเพื่อไปเข้าสู่ท่ามกลางอันบทบาทนี้ ฉันก็หวังว่าพวกเราละครทั้งคณะทุกคนขออยู่ด้วยกัน พวกเราเป็นกลุ่มทั้งคณะ เป็นครอบครัวใหญ่หนึ่ง เพื่อเป้าหมายอันร่วมกันโดยขยันฝึกซ้อมแล้วไม่ขี้เกียจ

เหลยกั๋วหัว : อาจจะยังต้องมีสิ่งแรงเสน่ห์ยิ่งกว่านี้ ซูโหย่วเผิง มีจุดเด่นมากทีเดียวของเขา เขามีแฟนหนังและแฟนเพลงของตนเอง นวนิยายของมันเองในระหว่างละครนี้ก็ประทานให้ความรู้สึกเศร้าเสียใจอันนี้ซึ่งมีอยู่ในนั้น สามรถนำจุดเด่นเอาออกมา อยู่จุดสถานที่มีแสงแพรวพราวขยายกว้างใหญ่โตขึ้น เมื่อใช้เพลงกวีเพื่อมาพรรณนาละครอาจจะต้องเปลี่ยนแปลงสละสลวยมากยิ่งขึ้น หรือว่าสถานที่อันนี้จะเทียบกับวันธรรมดาทำการร้องเพลงยังต้องกระตุ้นเร้าใจ เป็นไปได้ในละครเรื่องนี้มีสถานที่ 5 จุดสูงๆล้วนทำให้คุณขยายแสงสีตระการตาใหญ่โตขึ้น การจัดลำดับต้นถึงท้ายอย่างนั้นก็ทำให้หลงไหลมากทีเดียวแล้ว ต้องทำให้คนรู้สึกเร้าใจเป็นอย่างมาก

ซูโหย่วเผิง ; พวกเราจะอยู่บางที่บ้างเข้าแทรกทำนองเพลงบางส่วน อาจจะไม่ใช่การแต่งต้นฉบับ แต่จากทุกคนที่คุ้นหูในเนื้อเพลงของทำนองเพลงและเนื้อร้องและจิตนีกคิดของพวกเราล้วนกลมกลืนเข้ากับทำนองเพลง

ผู้ดำเนินรายการ : คุณรู้สึกครั้งนี้ได้แสดงเรื่อง (หอมดอกเบญจมาศ) ในการเป็นพระเอก รู้สึกกับคุณมีจุดอะไรที่มีส่วมร่วมบ้างไหม

ซูโหย่วเผิง : ผมรู้สึกเกี่ยวกับลักษณะท่าทางของความรัก พระเอกคนนี้อยู่ในนวนิยายนี้ยังเป็นแบบอย่างที่สมบูรณ์แบบ เฉิงหวี่ บุคคลผู้นี้อยู่ในละครจะเล่าก็คือยังต้องให้ทุกคนด้านทัศนะดติแห่งความรัก ไม่ว่าเลือกทางเสียสละ เลือกทางที่รอคอย เลือกทางที่ไม่เสียใจในภายหลังล้วนเกี่ยวกับลักษณะที่แตกต่างแห่งความรัก เฉิงหวี่ อยู่ในเรื่องละครรอเวลา 7 ปีช่างไม่ใช่ง่ายดายซึ่งได้ตัว เหม่ยจู มา เป็นเรื่องทิฎิ เป็นเรื่องหลงไหล อีกทั้งอยู่คอยเวลาถึง 7 ปีนี้ไม่มีการติดต่อหาซึ่งกันและกันเลย ผมรู้สึกความรักเป็นเรื่องราวที่กวดขัน ควรต้องจริงจังไปเฝ้าดู

ผู้ดำเนินรายการ : เมื่อก่อน อู๋จิ้ง เคยแสดงละครพูดมาหลายเรื่อง ครั้งนี้ได้รับละครนี้มีอะไรที่เป็นแรงกดดันบ้างไหม

อู๋จิ้ง ; ฉันรู้สึกว่าเป็นการดี ขณะที่ฉันอ่านนิยายนี้ ดูนิยายแล้วฉันก็รู้สึกตัวเองได้กลมกลืนเข้าเป็นคนๆเดียวกัน ฉันสามารถตามเธอสิ่งที่ชื่นชอบ ตามเธอเศร้าเสียใจ ถ้าหากเปลี่ยนเป็นตัวฉันฉันก็จะเลือกทางเส้นนี้ ทำเพื่อลูกของพวกเรา เสียสละตัวเอง ฉันรู้สึกกับบุคคลผู้นี้ยังคงเป็นสนิทใกล้ชิดกัน เป็นจิตวิญญาณที่ใกล้ชิดกัน หลังจากได้หยิบอ่านหนังสือฉบับบทละครหล่อหลอมสร้างบทบาทตัวนี้ยังต้องเข้ากับผู้กำกับ หรือกลุ่มคณะนักแสดงที่แตกต่างร่วมกัน เพราะกับนักแสดงที่แตกต่างกันร่วมด้วยกันจะมีแลกเปลี่ยนกันที่แตกต่างกัน เกิดขึ้นวิธีคิดที่ใหม่ๆอยู่บ้าง แต่มากล่าวถึงกลุ่มคณะทั้งวงฉันรู้สึกตัวเองจะเปิดผ่านความขยันของตัวเองนำบทบาทนี้หล่อหลมสร้างอย่างดียิ่ง ฉันก็หวังว่าท่านผู้ชมด้านบทบาทอันนี้ของฉันจะภาคภูมิใจ

Chomnath:
ผู้ดำเนินรายการ : แท้จริงแล้วนวนิยาย่รื่องนี้เป็นนิยายที่ขนาดยาวมาก ต้องย่อหดเข้มข้นอยู่บนเวทีการแสดงโดยใช้เวลาช่วงสั้นๆมาแสดงออก จะต้องผ่านแบบวิธีอย่างไรบ้าง

เหลยกั๋วหัว : บนความเป็นจริงแล้วจากนวนิยายขนาดยาวแก้ไขเป็นชิ้นงานประพันธ์ละครที่แสดงเรื่องหนึ่ง มีจุดหนึ่งเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง สามารถบุคคลบางคนซึ่งเป็นฉากสำคัญมากที่สุดและโชคชตาบุคคลสิ่งของรวบรวมมากสุดนำนิยายย่อหดเข้มข้นเกี่ยวกับความเกี่ยวข้องระหว่างฉากหนึ่งไปสู่อีกฉากหนึ่ง พวกเราก็อยู่ในระหว่างการค้นหาซึ่งได้เกี่ยวข้องกัน นักประพันธ์ตั้งเติมเป็นบุคคลหนึ่งซึ่งเป็นนักประพันธ์ที่จัดงานเวทีแสดงไม่เป็นเป็นนักเขียนละครทีวี หรือการรับงานภาพยนตร์แบบง่ายๆ เพราะวิธีแบบแสดงออกอย่างนี้คือจะไม่เหมือนกันเลย แต่ว่าพวกเราเมื่อมาดูนวนิยายเรื่องนี้อีกความรู้สึกของพวกเราจะแตกต่างกัน จะนำบุคคลที่เกี่ยวข้องนำเอาในเรื่องนวนิยายที่ยืดยาวดึงให้ห่างออกมา 7 ปีต่อมา อยู่ระหว่างท่านทั้งสองได้พบกันอีกครั้งและพิธีแต่งงานกลายเป็นละครฉากหนึ่ง ต่อมาอีกฉากหนึ่งคือลูกผู้อยู่ข้างหลังและเป็นโรคมะเร็ง ฉากที่สี่ก็คือความตายและเกิดใหม่อีก ดังนั้นจึงนำเอาละครกลายเป็นเวทีแสดงละครอย่างรวดเร็ว

แฟนอินเตอร์เนต : เดือนมิถุนาย ละครชุดนี้นอยู่ที่เมืองเซี่ยงไฮ้ออกแสดง ต่อจากนั้นจะไปเมืองอื่นออกแสดงหรือไม่

เหลยกั๋วหัว : ฉันก็หวังว่าจะจัดละครชุดนี้อย่าปล่อยให้ละครสูญหายไปแบบง่ายๆ ก็หวังว่าจะต้องไปเมืองอื่นออกแสดงอีก

ผู้ดำเนินรายการ ; เมื่อเร็วๆนี้ซูโหย่วเผิง นอกเหนือจากการวางแผนแสดงละครบนเวทีแล้ว ยังมีแผนงานอะไรอื่นอีกไหม

ซูโหย่วเผิง : ที่จริงผมไม่มีความกล้าหาญอย่างนี้ ถึงแม้อยู่บนเวทีแสดงประสบการณ์มีมากเหลือล้น แต่ท้ายสุดอันนี้เป็นเขตชายแดนอันใหม่ ผมกอดอุ้มสภาพจิตใจฝึกฝนเรียนรู้ที่ผ่านมา ผมรู้สึกต้องทำให้ดีอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลาแสดงไม่ดีจะไม่แย่อีกหรือ

เหลยกั๋วหัว : ฉันรู้สึกนี่เป็นสภาพจิตใจที่สุกงอมมากทีเดียว นี่คือความรู้สึกที่มีรับผิดชอบอย่างหนึ่ง

ผู้ดำเนินรายการ : เรื่องราวที่แตกต่างกันทำให้คุณดีใจหรือเศร้าเสียใจแม้กระทั่งจะรู้สึกใจเจ็บปวด เมื่ออยู่ในเวลาการแสดงจะรู้สึกอารมณ์รักใคร่เหน็ดเหนื่อมากๆบ้างหรือไม่

อู๋จิ้ง : ฉันคิดว่าอาจจะมีเวลาช่วงหนึ่งถึงจะมีประสบการณ์อย่างหนึ่ง หลังจากขณะที่ฉันเข้ามาแล้วจึงค่อยเข้าสู่วงการละคร มีบางครั้งตัวเองรู้สึกหายใจอึดอัด หายใจหยุดชั่วขณะหนึ่ง มีบางครั้งจะกระทบถึงการดำรงชีพของฉัน

เหลยกั๋วหัว : ฉันรู้สึกต้องเป็นแน่ๆ มันโหดร้ายเหลือเกิน เมื่อเข้าถึงโรงละครประสบการณ์ที่มีความรู้สึกอย่างนั้นล้วนแตกต่างกันไป ฉันรู้สึกละครเรื่องนี้ถึงช่วงสุดท้าย พวกเขาย่อมต้องเจ็บปวด ฉันเห็นว่าขณะที่คุณนำเอาบทบาทนี้และพรสวรรค์ส่วนหนึ่งของตัวเองหลอมเป็นหนึ่งเดียวกัน คุณไม่มีวิธีใดไปแยกแยะให้ใส

อู๋จิ้ง : ฉันเป็นอย่างนี้เสมอ เมื่อฉันมีประสบการณ์ความเจ็บปวดขณะที่ฉันล้มลงที่ต่ำสุด

ซูโย่วเผิง ; อย่างน้อยในช่วงเวลานี้ย่อมเป็นได้ ถึงเวลาแต่ละฉากจัดละครมีประสบการณ์อันนี้ล้วนกลับมาซ้ำๆอีกครั้ง หรือแย่กว่านี้

ผู้ดำเนินรายการ ; ในชีวิตของตัวคุณเองด้านแต่งงานกับมีบุตรคุณมีวิธีมองอย่างไรบ้าง

ซูโหย่วเผิง : พวกเราซึมซาบละครนี้ให้ความฝันแก่คนรุ่นใหม่ ก็คือเอาชีวิตความเป็นจริงเป็นไปไม่ได้จะมีความรักสมบูรณ์อย่างนี้ ถึงแม้ว่าตัวผมเองเป็นนักแสดง แต่ผมรูสึกผู้กำกับก็ให้ความฝันแก่ผม เป็นไปได้ละครเรื่องนี้ให้ผมเป็นผู้กำกับ ฉากสู่ขอความรักบางส่วนจะไม่สามารถทำจนเป็นสวยงามโรเมนติกแบบนี้ ผมไม่เหมือนผู้กำกับมีทรรศนะแบบความสุขอย่างนี้ ซึมซาบขั้นตอนอันนี้ก็จะทำให้ผมไปเสพสุขความฝันอันนี้ ในชีวิตความเป็นจริงจะไม่มีผ่านประสบการณ์ขั้นตอนอันนี้

สหายอินเตอร์เนต : คุณรู้สึกได้รับละครเรื่องนี้เกี่ยวกับรายรับมากสุดของคุณคืออะไร

ซูโหย่วเผิง ; ก็คือสบายใจ ก็คือความฝันที่สมบูรณ์ สมัยก่อนรู้สึกกลุ่มคณะจัดละครเหล่านี้โหดร้ายมาก เมื่อสิบกว่าปีก่อนก็อยู่ที่ไทเปเคยชมโรงละครพูดเวทีแสดงอยู่บ้างเมื่อเทียบกับโรงละครนั้นใหญ่กว่า เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งผมไปที่หลังเวทีไปมองดูผู้กำกับ มองดูการเรียบเรียงละคร ผมรู้สึกผู้ทำคณะละครจึงต้องมีอารมณ์พิเศษอย่างหนึ่ง คุณไม่รู้สึกผู้กำกับเป็นผู้กำกับไหม เมื่อผมวัยเด็กน่าเคารพนับถือมาก ตอนนั้นยังอยู่วงคณะไกวๆหู่ ตอนนั้นผมก้าวเดินเส้นทางคือเส้นทางไอดอลแบบมาตรฐาน เป็นไฝ่ทรงคุณธรรมแบบนั้น แต่แฝงด้วยความสำนีกของผมด้านในน่าเคารพคนอย่างนี้ จึงรู้สึกว่านักศิลปะจัดละครเหล่านี้มีกบฎต่อสติอารมณ์ ชีวิตก็คือทำตามใจชอบ วันนี้จิตวิญญาณมาแล้ว ทุกคนถกเถียงฉบับบทละคร จนถึงโต้รุ่ง แต่วางอยู่ตามซอกมุมไม่มีทางปรากฎให้พบเห็น สุดท้ายตอนนี้ได้เข้าสู่วงการสิบกว่าปีแล้ว ผมรู้สึก เพียรพยายาม ถึงเวลานั้นสามารถทำเรื่องสิ่งที่อยากทำของตัวเองบ้างอย่างแท้จริง ก่อนหน้านั้นทำงานอย่างต่อเนื่อง หรือมีฉบับบทละครทีวีบ้างซึ่งไม่ชื่นชอบ แต่เพื่อการดำรงชีพหรือเป้าหมายอื่นๆที่ควรกระทำ หรือในจิตใจไม่มีความชื่นชอบอย่างนั้น แต่ถึงวันนี้ได้เวลาทำเรื่องสิ่งที่อยากทำ จริงๆผมจากครึ่งปีหลังปีที่แล้วล้วนเป็นเวลาที่พักผ่อน ลักษณะสภาพปรับปรุงและเตือนสติ ทางเลือกละครพูดตรั้งนี้เป็นงานของผมกลับมาทำใหม่อีกครั้งเกี่ยวกับความหมายของผมก็เป็นอย่างนี้

ผู้ดำเนินรายการ ; เชื่อว่าคุณกับอู๋จิ้ง และผู้กำกับเหลยร่วมมือกันจะกระทบสะเทือนแผนงานก้ววต่อไปของคุณไหม

ซูโหย่วเผิง : ถูกต้อง ยากที่จะลืมลง

เหลยกั๋วหัว : เป็นไปได้การสัมผัสจริงๆคือหลังจัดจากละครเสร็จสิ้น

ซูโหย่วเผิง : ผู้กำกับเมื่อวานได้ปล่อยคำพูดออกมาเป็นพิเศษ เมื่อเร็วๆนี้ไม่กี่วันนอนน้อยมาก ก่อนหน้านั้นผมเพิ่งมาจากไหเปเพื่อย้ายบ้าน ทุกครั้งเมื่อมาถึงทุกคนก็ประชุมอย่างเร่งด่วน ได้ไปคณะละครในนั้นมองดูละครพูดอยู่บ้าง เมื่อวานตอนเช้ายังนอนอยู่ ผู้กำกับอยู่ที่ห้องทำงานโทรมาต้องการพบคุณ ผมจึงเร่งรีบวิ่งข้ามไป นึกว่าอยากเล่าอะไรเรื่องรุนแรง ผู้กำกับจึงพูดขึ้นว่าผมเมื่อผมเวลาฝึกซ้อมช่างร้ายกาจนัก คุณต้องเตรียมตัวเตรียมใจ สมัยก่อนมีนักแสดงถูกผมด่าจนร้องไห้ ก่อนอื่นต้องข่มขวัญก่อน ผมพูดไม่มีปัญหา เรื่องใหญ่เกินควรผมก็ร้องไห้

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป