ผู้เขียน หัวข้อ: พร่ำเพ้อ-พรอดรัก-ฝากรัก ถึงผู้ชายที่ชื่อซูโหย่วเผิง  (อ่าน 6221 ครั้ง)

Chomnath

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 1307
    • ดูรายละเอียด
เรียบเรียงโดย พี่หมิง...Chomnath

เนื่องใน วันครบรอบ 38 ปี : Alec Su You Peng

และ

วันครบรอบ 1 ขวบปี บ้านซูโหย่วเผิง www.baansuyoupeng.com
11 กันยายน  2011


เนื่องในวันเกิดครบรอบ 38 ปี ซูโหย่วเผิง
ตลอดการเดินทางบนเส้นทางบันเทิง
เราขออวยพรให้โหย่วเผิงประสบความสำเร็จในทุกๆด้าน
และพวกเราพร้อมที่จะก้าวไปกับคุณ
สนับสนุนคุณ รักคุณ รักคุณ และก็จะรักคุณตลอดไป


From : suyoupeng thaifans
www.baansuyoupeng.com

-------------------------------------------------------

关于苏有朋 三十八 年周岁生日
一直在影视歌圈生涯之路
我们当即庆祝苏有朋到处遍远达成名
连我们跟着你迈步前进
鼓励支持  爱你  也永远爱着你

泰国朋友影迷 向苏有朋致敬

Chomnath

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 1307
    • ดูรายละเอียด
เป็นการเขียน พร่ำเพ้อ - พรอดรัก - ฝากรัก
ได้น่ารักน่าชังค่ะ จึงหยิบยกมาดู
นึกถึงการพรอดรัก ของ Alec Love Me เพ้อเจ้อ อยู่ทุกวันเช่นกัน

อ่านดูนะค่ะว่าเธอพร่ำเพ้อ ถึงโหย่วเผิงว่างัยบ้าง
น้องป๊อปห้ามแพ้เค้านะจ๊ะ


..............นิยายเรื่องฉันและโหย่วเผิง

เด็กหญิงอายุ 7 ปี   ในปีนั้นได้รู้จัก โหย่วเผิง   
เด็กผู้มีอายุน้อยไม่เข้าใจเรื่องความรักคนหนึ่ง


การมีชีวิตในวัยเด็ก    เป็นเด็กง่ายๆไร้เดียงสา   
ตามปกติแล้วรักความสนุกสนานลืมไม่ลง
รูปของเสี่ยวหู้ตุ้ย ติดไว้ตามบนกล่องดินสอ
สติกเกอร์สุดหล่อทั้ง 3 ติดไว้ที่กระเป๋านักเรียน

ฉันไม่ประสาเรื่องความรัก ฉันไม่รู้ว่ารักหรือบ้าดาราเป็นแบบไหน
ตอนนั้นฉันพึ่ง 7 ขวบ ฉันเห็น 3 หนุ่มในนามเสี่ยวหู้ตุ้ยฉันก็เริ่มรักปรักใจแล้ว

ชั่วพริบตา จิตวิญญาณของฉันได้ถูกเขายึดครองไปหมด
บุคลิกภายนอกดูสง่างาม อบอุ่น รอยยิ้มที่เป็นธรรมชาติ
มันชั่งตราตรึง นัยตาอันแสนอ่อนนุ่มแน่วแน่

สักครู่เดียว ประทับรอยจารึกอยู่ในใจของเด็กหญิงอย่างฉันได้อย่างลึกซึ้ง
ในใจเด็กหญิงลอยขึ้นลอยขึ้นไป ซึ่งไม่เคยมีความรู้สึกอย่างนั้น
มีความหวานชื่นนิดๆๆ ใจจิตพองโตเมื่อนึกถึงเขา(หมายถึงโหย่วเผิง)
ถึงแม้จะอยู่ห่างไกล แต่คล้ายสนิทสนมมาก แถมยังมีความคุ้นเคยอีกด้วย....


ต่อมา เด็กหญิงได้เติบโตขึ้น จึงค่อยๆเข้าใจอย่างแจ่มชัด
อย่างนั้นหรือว่าจึงมีความรู้สึกใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ...
ในใจเด็กหญิงเสมือนมีลางความรู้สึกชนิดนั้น...
เป็นคนอย่างนี้ อยากจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของตัวเอง


ตั้งแต่เวลานั้นมา เด็กหญิงจึงจดจำชื่อคนคนนั้นได้อย่างแม่นยำ (จดจำได้เพียงโหย่วเผิง)
ราวกับนัดหมายตั้งแต่ชาติปางก่อน ลิขิตเด็กหญิงมีความรักลึกซึ้งในชาตินี้
ติดตามตามติด และทั้งรอคอย....


เด็กน้อยวัยเด็กไร้เดียงสาไม่รู้ปะสาอะไร ได้พบโหย่วเผิงอีก คืออีก 2 ปีต่อมา....

ความรักที่เก็บซ่อนไว้หวนรำลึกความทรงจำ
เก็บซ่อนอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ
เวลาเหมือนสายน้ำได้ไหลผ่านไป
เวลาไม่อาจเปลี่ยนแปลงความรู้สึกนี้จากเด็กน้อยอย่างฉัน
ซึ่งเป็นความห่วงใย เฝ้าคอย ต่อมา เด็กน้อยจึงเข้าใจแล้วว่า
ความรู้สึกชนิดนั้น เรียกว่า
"ความคิดถึง"
ไม่มีทางลืมลงได้   

Chomnath

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 1307
    • ดูรายละเอียด
คืนราตรีกลุ่มดาวหลากหลายเต็มท้องฟ้านั้น
บนหน้าจอทีวีได้เห็นหน้าคนที่ฉันเฝ้าคอยคิดถึง
องค์หญิงกำมะลอออออออออ...ใช่แล้วคือเขา ใช่เขา

บนหน้าจอทีวีเขาเหมือนคนแปลกหน้า แต่เด็กน้อยอย่างฉัน
เขาเหมือนคนเคยรู้จักกันมาก่อน

บุคลิกภายนอกหล่อสง่าเหมือนเดิม
ท่าทางสุภาพ อ่อนโยนไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป
นัยตามีความสนิทสนมรักใคร่อ่อนโยน
ยิ้มอย่างนิดๆ ดูอบอุ่น ไปถึงใบหน้าของเขา

นี้หรืออานุภาพของความรัก
ฉันเห็นเขาเพียงอยู่บนจอทีวี ทำให้ฉันหลงไหลได้มากขนาดนั้น
ความรักที่ฉันเก็บซ่อนไว้มานานแบบเงียบๆ
ได้หลั่งน้ำตาออกมา มันคุ้มค่ากับการรอคอย
ฉันคิดว่านี้คือวาสนา  ในใจฉันเฝ้าหวังว่าซักวันฉันจะพบเขาบนจออีกครั้ง
เรื่ององค์หญิงกำมะลอทำให้ความฝันฉันเป็นจริง

ก่อนหน้านั้นในใจฉันเร่ร่อนไปทั่ว
และในวันนี้หัวใจฉันได้หยุดตรงนี้ที่เขา
จิตใจได้ปรับสภาพกลับมาดังเดิม
ฉันเชื่อว่านี้คือบุพเพสันนิวาส  ตั้งแต่นั้นมา

จากเด็กหญิ วัยเยาว์ได้กล่าวคำอำลา
มุ่งเดินไปฤดูกาลจินตนาการแห่งความฝัน.....

จากที่ฉันเฝ้าตามหา รอคอย สมัยเสี่ยวหู้ตุ้ย
ฉันไม่ได้เจอเขาอีก นับตั้งแต่องค์หญิงกำมะลอปรากฎ
ทำให้ฉันได้เห็น โหย่วเผิงคนที่ฉันรู้จักมามากกว่า 9 ปีแล้ว....


ช่วงเวลา 9 ปี เสมือนอาชาไนยม้าขาวได้ผ่านช่องว่างแห่งกาลเวลา
วันเวลาได้เยือนเข้าสู่วัยสาว ตลอดการเดินทางมา
หลงเหลือไว้คือ นั่นก็คือความทรงจำ
ที่จริงแล้ว เด็กน้อยได้เข้าใจ เวลา 9 ปี
ไม่ใช่นับว่าเป็นเวลาที่ยาวนานนัก
แต่มาพูดถึงชีวิตเกี่ยวกับเด็กสาวอายุ 16 ปี
ก็ยังไม่ใช่เป็นเวลาช่วนสั้นๆ

ค่อยๆเดินไปสู่เส้นทางแห่งรักของฉัน
คนวัยรุ่นนับจำนวนเท่าไร่ซึ่งไร้เดียงสาและบ้าหลง
คนที่เติบใหญ่เท่าไรถูกผูกมัดและพบอุปสรรค
หากไม่มีโหย่วเผิง เด็กสาวอย่างฉันจะไม่รู้จักวิธีการเดินหนทางนี้

ช่วงเวลา 9 ปี เด็กสาวอย่างฉันมองเห็นว่า
โหย่วเผิงคือผู้อุปถัมภ์ เป็นทั้งพ่อ เป็นทั้งพี่ชาย และญาติ
ทำให้เด็กสาวอย่างฉันผ่านอุปสรรคต่างๆได้
เอาโหย่วเผิงเป็นแบบอย่างในการดำรงตน

ฉันเคยท้อแท้ในชีวิต หวาดกลัวกับอุปสรรค
แต่ฉันได้รับยาวิเศษเป็นที่ปลุกเร้า กระตุ้นเตือน
ยาวิเศษตัวนี้คือ หนังสือซิงซุนเตอฉางสั่ว
เพื่อให้เด็กสาวอย่างฉันมีใจมุ่งมั่นต่อสู้ลุกขึ้นมา
ฉันบอกกับตัวเองว่า "ฉันต้องการได้รับผลคะแนดีเด่นแบบเดียวกับโหย่วเผิง
มิเช่นนั้นฉันจะไม่มีความภูมิใจที่จะเรียกตัวเองว่าแฟนคลับซูโหย่วเผิง"


ในวันนี้ เด็กสาวอย่างฉันได้เรียนหนังสืออยู่ห้องเรียนที่ 1
อยู่โรงเรียนที่ดีที่สุดที่มณฑลซันตง(หรือซันตุง)
เพราะโหย่วเผิงคือแรงบันดาลใจ
โหย่วเผิงคือสิ่งที่ทำให้ฉันมีแรงขับเคลื่อนกระทำในสิ่งที่ฝันไว้ให้บังเกิดขึ้นมา

Chomnath

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 1307
    • ดูรายละเอียด
อายุวัย 16 ปีเป็นช่วงจินตนาการสูงส่ง ได้แต่ฝัน เพ้อ ถึงคนที่ตัวเองรัก
ฉันชอบเวลากลางคืนเพราะเงียบสงบสามารถฟังเสียงร้องเพลงจากโหย่วเผิง
ฟัง mp3 ฟังวนเวียนไปมาที่ข้างหู ช่างเพราะจับจิตจับใจยิ่ง

พอเจอเพลงเศร้าๆ ฉันก็เศร้าตามนึกถึงใบหน้าเศร้าสร้อยของโหย่วเผิง
น้ำตาก็ซึมออกมา (มันบ้าจริงๆ 555) น้ำเสียงของโหย่วเผิงเหมือนเสียงสวรรค์
สะกดให้ฉันเคลิ้ม นอนหลับฝันดี และเรียนหนังสือได้อย่างโปร่งโล่งสมอง

กี่ครั้งแล้วที่เป็นเช่นนี้ แบบนี้ไม่เรียกว่าเพ้อเจ้อ หรือฝันไฝ่ก็ไม่รู้ว่างัยนะ
ที่รักจ๊ะ โหย่วเผิงจ๋า ที่รักของฉัน ความรู้สึกประหลาดแบบนี้ ความคิดถึง
ที่แสนทรมานเช่นนี้หรืออาจเป็นความรู้สึกอันแสนหวาน ทุกลมหายใจเข้าออกเป็นเพียงคุณ

ฉันเห็นโหย่วเผิงมายืนอยู่ตรงหน้า ยิ้มให้ฉัน มองดูฉัน
ฉันทั้งดีใจและตกใจ หัวใจหยุดเต้น แต่แล้วมันก็เป็นแค่ฝัน
และในทันใดนั้นเขาก็สลายหายไป.................
หลงเหลือไว้แค่ความเงียบเหงาวังเวง (โธ่เด็กน้อยผู้น่าสงสาร)

วันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า มีแต่ จินตนการ
ความฝันครั้งแล้วครั้งเล่านั้น
การตะโกนเรียกและความคิดถึงครั้งแล้วครั้งเล่า

ตัวโหย่วเผิงมองไม่เห็นเลย ไม่ได้ยินด้วย
หรืออาจจะไม่ได้รับรู้ความรู้สึกเลยก็เป็นไปได้....

“วาสนาอยากจะเห็นหน้าเพียงครั้งเดียว”   
เด็กสาวหวังว่าสักวันฝันนั้นจะกลายเป็นจริง

กาลเวลา กีดกั้นความคิดถึงไม่ขาดสาย
เวลาเดือนปีเล่า พร่ำเพ้อ - พรอดรัก - ฝากรัก ไม่หมดไม่สิ้น
รักอย่างลึกซึ้ง รักจนชั่วนิรันดร์.........

รักโหย่วเผิงมา 9 ปี (7 ปัจจุบัน 16) เรื่องในโลกนี้ซับซ้อนสับสันวุ่นวาย
คาดคะเนไม่ได้ ทุกอย่างล้วนอนิจัง แต่ฉันแล้วเกี่ยวกับโหย่วผิง ทุกอย่าง นิรันดร

เริ่มแรกรู้จักโหย่วเผิง นิสัยฉันก็เพ้อมาตลอด  กลายเป็นนิสัยเคยชินอย่างหนึ่ง
...ใช่แล้ว นิสัยเคยชินแล้ว ทุกวินาที มีแต่เสียงเพลงของเขาเป็นเพื่อนติดตาม

นิสัยเคยชินแล้ว เห็นรูปโหย่วเผิงติดอยู่ที่ร้านถ่ายรูป ร้านแว่นตาใหญ่ๆ
ฉันล้วนต้องเข้าไปดูๆๆ นิสัยเคยชินแล้ว จินตนาการแห่งความฝันยิ่งนับวันยิ่งสูง
และมีแต่นึกถึง คิดถึงเกี่ยวกับโหย่วเผิงอยู่ร่ำไป.....


การพร่ำเพ้อ - พรอดรัก - ฝากรัก และนึกคิดถึงอย่างหลงใหลมาหลายปี   
ขณะเวลาเดียวกันยังนำมาให้เด็กสาวอย่างฉันรู้สึกเจ็บปวดใจ ร้าวรานจิตใจ
ว่าฉันรักและหลงเขาขนาดนี้เขารับรู้มั้ยนะ


ฉันอยากจะบอกโหย่วเผิงว่า

“ไม่ร้องขอเป็นเมียหลวงเมียน้อยหรือข้ารับใช้
เพียงขอได้เป็นหญ้าอ่อน ดอกไม้ริมทาง หนึ่งดอก
อยู่หน้าต่างของคุณ หรือว่าเพียงเป็นดาวตกดวงหนึ่งซึ่งสไลด์ลื่น
ผ่านต่อหน้าคุณ ถึงแม้ว่าชั่วเดี๋ยวเดียวผ่านไป
ขอเพียงแต่ฉันกับคุณมี บุพเพสันนิวาส ได้เห็นหน้าสักครั้ง ก็เพียงพอแล้ว"


อย่างไรก็ตามพรุ่งนี้ของคุณ ฉันจะแอบเอากายไว้ที่ไหน
โหย่วเผิง ฉันขอร้องคุณได้มั้ย ดินแดนอันยาวไกลแสนไกล
มีเด็กสาวคนหนึ่งอายุน้อยกว่าคุณ 15 ปี 5 เดือน 20 วัน


ขออวยพรคุณ รักคุณอย่างลึกซึ้ง.....

เรื่องคิดถึงพร่ำเพ้อ - พรอดรัก - ฝากรัก ไปจนชั่วนิรันดร์

ในใจมีแต่พระเอก ที่ชื่อ ซูโหย่วเผิง ผู้เพอร์เฟคสมบูรณ์ที่สุดในจักรวาลลลลลลลลล...

Chomnath

  • Global Moderator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 1307
    • ดูรายละเอียด
comment.. ....

บทความข้างบน โพสต์เมื่อวันที่ 15 มกราคม 2010
นานแล้วค่ะ เราอ่านแล้วประทับใจเก็บมาจากเพื่อนที่ไป๋ตูอีกที

เพ้อเจ้อได้น่ารักน่าหยิกค่ะ เด็กสาววัย 16 ตอนนี้เธอเรียนอยู่มหาลัยแล้วค่ะ
เป็นแฟนคลับที่ดีคนหนึ่ง เธอเอาโหย่วเผิงเป็นตัวอย่างในการเรียนหนังสือ
เอาโหย่วเผิงเป็นแรงบันดาลใจในการดำเนินชีวิตประจำวัน

ฝันที่บอกว่าอยากเจอโหย่วเผิงซักครั้งในชีวิต
13-14 ก.พ. 2010 งานราตรีตรุษจีน ความฝันเธอเป็นจริงแล้วค่ะ 

ช่วงนั้นแฟนคลับโหย่วเผิง และแฟนคลับเสี่ยวหู่ตุ้ยต่างเขียนความรู้สึกที่ตัวเองได้สัมผัส
แต่ละคนเขียนได้ดีค่ะ อ่านแล้วมีประโยชน์กับพวกเราอย่างมาก
เรา.... เลือกแปลให้อ่านไปแล้วในบางส่วนค่ะ


ps. ถ้าโหย่วเผิงได้อ่านที่สาวน้อยคนนี้เขียน คงยิ้มหน้าบานค่ะ

Alec Love Me

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 13250
    • ดูรายละเอียด
<a href="http://www.youtube.com/v/?v=nAbVyvYVRUI" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/?v=nAbVyvYVRUI</a>

อยากมอบเพลงนี้ให้สาวน้อยวัย 16
กับสาวน้อยวัย 18 อยู่มหาลัยปี 1 แล้ว
และสาวเหลือน้อย 555555+ วัยพอดิบพอดีกับ สุดที่รัก จ๊ะ

ฟังครั้งแรกมันช่างเหมาะกับตัวเองจัง 55555+
ยิ่งได้อ่านบทความเด็กสาววัย 16 มีความรู้สึกว่า
ไอ้ที่เราเพ้อเจ้ออยู่ทุกวัน ก็ยังมีคนเหมือนกับเราอยู่อีกหลายๆๆคน


เนื้อเพลง : ในฝัน

หากฝันว่าฉันและเธอ
ละเมอความรักร่วมกัน
ทุกๆวันแสนสุขฤทัย
หากความรักนั้นหนักเหลือ
แนบเนื้อเชื้อรักดังไฟ
ฉันขอตายบนตักนาง
หากเราได้รักร่วมกัน
ผูกพันกระสันต์แน่นเหนียว
ขอรักเดียวไม่จืดและจาง
หากเป็นดั่งเช่นที่หมาย
จะตายฉันไม่ขอห่าง
ขอรักนางเนื้อนวลแน่นอน

**มอบใจและกาย
ทุกสิ่งมั่นหมาย
ถึงตัวตายไม่คลายรักก่อน
สู้ทนอ้อนวอน
ยอมฝันแม้ยามหลับนอน
ทนกอดหมอนนานมา

***หากฝันฉันไม่หลอกหลอน
ตื่นนอนคงพบหน้าน้อง
สมดังปองใจปรารถนา
หากเป็นดังเช่นที่หมาย
จะตายฉัน ไม่นำพา
ขอบูชาน้องนางแน่นอน

Alec Love Me

  • Administrator
  • Hero Member
  • *****
  • กระทู้: 13250
    • ดูรายละเอียด


ในฝันนั้น ขอเป็นฉันได้ไม๊จ๊ะ....ที่รัก

หากฝันฉันไม่หลอกหลอน

ตื่นนอนคงพบหน้าน้อง

สมดังปองใจปรารถนา

หากเป็นดังเช่นที่หมาย

จะตายฉัน ไม่นำพา

ขอบูชาน้องนางแน่นอน