กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้1
Online Interviews & Updates / 25 พฤษภาคม 2024 สร้างจากมุมมองของหวังซีจือ
« กระทู้ล่าสุด โดย prattana เมื่อ กันยายน 30, 2025, 12:04:34 pm »以“王羲之”视角打
สร้างจากมุมมองของหวังซีจือ
0.00 我是王羲之 ข้าคือ หวังซีจือ
0.02 时任会稽内史 เคยดำรงตำแหน่งเจ้าเมืองไคว่จี
0.03 世人称我为书圣 ผู้คนเรียกข้าว่า ปราชญ์อักษรศิลป์
0.05 那篇兰亭酒后写就的兰亭序 บันทึกหลานถิงซวี่ที่เขียนหลังดื่มสุราในงานหลานถิงเล่มนั้น
*บันทึกหลานถิงซวี่ คือบันทึกการชุมนุมของกวีเลื่องชื่อ ณ ศาลากล้วยไม้
0.07 被誉为天下第一行书 ได้รับยกย่องว่าเป็น ลายพู่กันแบบสิงซูที่สวยงามที่สุดในใต้หล้า
0.10 然而书写之日 ทว่าในวันที่เขียน
0.11 我却心情沉重 ข้ากลับรู้สึกหดหู่ในใจ
0.12 我借上巳节 “修禊” 之名 ข้าอาศัยเทศกาลซิวซี่
*เทศกาลซิวซี่ หมายถึงพิธีชำระบาปในฤดูใบไม้ผลิ
0.14 邀名流雅娶兰亭 เชิญชนชั้นสูงและผู้มีชื่อเสียงมาร่วมงานชุมนุมหลานถิง
*หลานถิง หมายถึงศาลากล้วยไม้
0.16 实为调和朝中纷争 ความจริงแล้วทำไปเพื่อไกล่เกลี่ยความขัดแย้งในราชสำนัก
0.18 可惜调停失败 น่าเสียดายที่ความพยายามนั้นล้มเหลว
0.19 这或许 บางที
0.20 是我笔下情绪由乐转悲的根源 นี่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้อารมณ์ในลายมือของข้าแปรเปลี่ยนจากสุขเป็นเศร้า
0.23 我自梦中醒来 ข้าตื่นขึ้นจากความฝัน
0.24 坐卧于陌生亭中 มานั่งอยู่ในศาลาที่ไม่คุ้นเคย
0.27 几位衣冠各异之人同样惊疑 ร่วมกับอีกหลายคนที่แต่งกายแตกต่างกัน แต่ความรู้สึกตื่นตะลึงและสงสัยเฉกเช่นเดียวกัน
0.29 他们竟来自不同朝代 พวกเขามาจากยุคสมัยที่แตกต่างกัน
0.31 虞世南 อวี๋ซื่อหนาน
0.32 褚遂良 ฉู่ซุ่ยเหลียง
0.32 冯承素 เฝิงเฉิงซู
0.33 柳公权 หลิ่วกงฉวน
0.34 董其昌 ต่งฉีชาง
0.35 他们认出我时 เมื่อพวกเขาจำข้าได้
0.36 激动之情溢于言表 ความตื่นเต้นก็แสดงออกมาอย่างชัดเจน
0.37 董其昌提议重现兰亭雅集 ต้งฉีชางเสนอให้จัดงานชุมนุมหลานถิงอีกครั้ง
0.40 我像当年一样吟诗作赋 ข้าก็แต่งบทกวีเช่นเดียวกับในปีนั้น
0.42 众人见我兴致正浓 ทุกคนเมื่อเห็นข้ามีอารมณ์ร่วม
0.43 纷纷催促提笔 จึงเร่งให้ข้าตวัดพู่กัน
0.44 可笔尖触及纸面 ทว่าทันทีที่ปลายพู่กันแตะกระดาษ
0.46 想重现永和九年时 ข้าหวังจะถ่ายทอดบรรยากาศแห่งปีหย่งเหอที่เก้าอีกครั้ง
0.48 一种陌生滞涩感扼住手腕 กลับมีความรู้สึกฝืดเคืองแปลกประหลาดรั้งข้อมือไว้
0.50 笔锋流转间全无那天的酣畅 ลายเส้นพู่กันไม่อาจลื่นไหลเหมือนอย่างวันนั้น
0.53 我颓然掷笔 ข้าจึงวางพู่กันอย่างหมดอารมณ์
0.54 虞世南他们低声议论 อวี๋ซื่อหนานและคนอื่นพากันวิพากษ์เสียงเบา
0.55 归咎于纸笔不对 โทษว่าเพราะกระดาษกับพู่กันไม่เข้ากัน
0.57 而我心中明白 แต่ข้ารู้ดีแก่ใจ
0.58 是天时地利人和 ว่าทุกอย่างถูกที่ถูกเวลาแล้ว
1.00 缺了那一点灵犀 ขาดเพียงจิตวิญญาณร่วมเท่านั้น
1.01 乾隆君臣带着八幅墨宝走出 ฮ่องเต้เฉียนหลงและเหล่าขุนเดินออกมาพร้อมกับแปดผลงานลายพู่กัน
1.04 可其中并无我的真迹 แต่ในนั้นกลับไม่มีผลงานต้นฉบับของข้าเลย
1.05 董其昌道出真相 ต่งฉีชางเปิดเผยความจริงว่า
1.07 是被唐太宗带进墓里了 มันถูกฮ่องเต้ถังไท่จงนำไปฝังในหลุมศพแล้ว
1.10 我如遭雷击 ข้ารู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า
1.11 永和九年的兰亭序消失了 บันทึกหลานถิงซวี่ แห่งปีหย่งเหอที่เก้า ได้หายสาบสูญไปแล้ว
1.13 而我再也写不出了 และข้าก็ไม่อาจเขียนมันขึ้นมาได้อีก
1.16 我走近石柱 ข้าเดินเข้าไปใกล้เสาหิน
1.17 细看八副墨宝 พิศดูผลงานลายพู่กันทั้งแปดอย่างละเอียด
1.19 它们或雍容或潇洒形态各异 ทั้งงดงามและพลิ้วไหวแตกต่างกันไป
1.21 那是超越形骸的精神血脉 นั่นคือสายเลือดทางจิตวิญญาณที่เหนือกว่ารูปทรงภายนอก
1.23 一种前所未有的明悟涌上心头 ความกระจ่างที่ไม่เคยมีมาก่อนพลันบังเกิดขึ้น
1.26 我蓦然转身放声大笑 ข้าจึงหันกลับไปหัวเราะลั่น
1.27 心境已然通透 จู่ๆ จิตใจก็พลันปลอดโปร่ง
1.29 能否写出兰亭序 จะเขียนบันทึกหลานถิงสวี่ได้อีกหรือไม่
1.31 已经不重要了 ไม่สำคัญอีกแล้ว
1.32 兰亭真迹虽死 แม้ต้นฉบับหลานถิงจะหายสาบสูญ
1.34 可你们 แต่พวกเจ้า…
1.35 领悟了书法的奥义 เข้าใจแก่นแท้ของศิลปะการเขียนอักษรแล้ว
1.37 不在于形而在于心 มันไม่ได้ขึ้นอยู่ที่รูปทรง แต่คือเรื่องของจิตใจ
1.39 王羲之的兰亭虽死 แม้หลานถิงของหวังซีจือจะสิ้นไป
1.42 可你们的兰亭 แต่ “หลานถิง” ของพวกเจ้า
1.44 还活着 ยังดำรงอยู่
1.45 乾隆声音传来定名 เสียงฮ่องเต้เฉียนหลงดังขึ้นเพื่อตั้งชื่อ
1.47 没有书圣的兰亭 หลานถิงที่ไร้ซึ่งปราชญ์อักษรศิลป์
1.50 叫不得兰亭 ไม่อาจเรียกว่าหลานถิงได้
1.52 便叫 เช่นนั้นก็ให้ชื่อว่า…
1.53 坐石临流亭吧 ศาลานหินริมน้ำเถิด
1.56 我望向无法看见我的帝王 ข้ามองไปยังฮ่องเต้ที่มองไม่เห็นข้า
1.58 露出释然微笑 แล้วยิ้มออกมาอย่างปล่อยวาง
1.59 只要品行端正 ตราบใดที่ประพฤติตนอย่างซื่อสัตย์และมีคุณธรรม
2.01 用心执笔 ใช้ใจตวัดพู่กัน
2.03 处处皆是兰亭 ทุกที่ล้วนเป็นหลานถิงได้
สร้างจากมุมมองของหวังซีจือ
0.00 我是王羲之 ข้าคือ หวังซีจือ
0.02 时任会稽内史 เคยดำรงตำแหน่งเจ้าเมืองไคว่จี
0.03 世人称我为书圣 ผู้คนเรียกข้าว่า ปราชญ์อักษรศิลป์
0.05 那篇兰亭酒后写就的兰亭序 บันทึกหลานถิงซวี่ที่เขียนหลังดื่มสุราในงานหลานถิงเล่มนั้น
*บันทึกหลานถิงซวี่ คือบันทึกการชุมนุมของกวีเลื่องชื่อ ณ ศาลากล้วยไม้
0.07 被誉为天下第一行书 ได้รับยกย่องว่าเป็น ลายพู่กันแบบสิงซูที่สวยงามที่สุดในใต้หล้า
0.10 然而书写之日 ทว่าในวันที่เขียน
0.11 我却心情沉重 ข้ากลับรู้สึกหดหู่ในใจ
0.12 我借上巳节 “修禊” 之名 ข้าอาศัยเทศกาลซิวซี่
*เทศกาลซิวซี่ หมายถึงพิธีชำระบาปในฤดูใบไม้ผลิ
0.14 邀名流雅娶兰亭 เชิญชนชั้นสูงและผู้มีชื่อเสียงมาร่วมงานชุมนุมหลานถิง
*หลานถิง หมายถึงศาลากล้วยไม้
0.16 实为调和朝中纷争 ความจริงแล้วทำไปเพื่อไกล่เกลี่ยความขัดแย้งในราชสำนัก
0.18 可惜调停失败 น่าเสียดายที่ความพยายามนั้นล้มเหลว
0.19 这或许 บางที
0.20 是我笔下情绪由乐转悲的根源 นี่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้อารมณ์ในลายมือของข้าแปรเปลี่ยนจากสุขเป็นเศร้า
0.23 我自梦中醒来 ข้าตื่นขึ้นจากความฝัน
0.24 坐卧于陌生亭中 มานั่งอยู่ในศาลาที่ไม่คุ้นเคย
0.27 几位衣冠各异之人同样惊疑 ร่วมกับอีกหลายคนที่แต่งกายแตกต่างกัน แต่ความรู้สึกตื่นตะลึงและสงสัยเฉกเช่นเดียวกัน
0.29 他们竟来自不同朝代 พวกเขามาจากยุคสมัยที่แตกต่างกัน
0.31 虞世南 อวี๋ซื่อหนาน
0.32 褚遂良 ฉู่ซุ่ยเหลียง
0.32 冯承素 เฝิงเฉิงซู
0.33 柳公权 หลิ่วกงฉวน
0.34 董其昌 ต่งฉีชาง
0.35 他们认出我时 เมื่อพวกเขาจำข้าได้
0.36 激动之情溢于言表 ความตื่นเต้นก็แสดงออกมาอย่างชัดเจน
0.37 董其昌提议重现兰亭雅集 ต้งฉีชางเสนอให้จัดงานชุมนุมหลานถิงอีกครั้ง
0.40 我像当年一样吟诗作赋 ข้าก็แต่งบทกวีเช่นเดียวกับในปีนั้น
0.42 众人见我兴致正浓 ทุกคนเมื่อเห็นข้ามีอารมณ์ร่วม
0.43 纷纷催促提笔 จึงเร่งให้ข้าตวัดพู่กัน
0.44 可笔尖触及纸面 ทว่าทันทีที่ปลายพู่กันแตะกระดาษ
0.46 想重现永和九年时 ข้าหวังจะถ่ายทอดบรรยากาศแห่งปีหย่งเหอที่เก้าอีกครั้ง
0.48 一种陌生滞涩感扼住手腕 กลับมีความรู้สึกฝืดเคืองแปลกประหลาดรั้งข้อมือไว้
0.50 笔锋流转间全无那天的酣畅 ลายเส้นพู่กันไม่อาจลื่นไหลเหมือนอย่างวันนั้น
0.53 我颓然掷笔 ข้าจึงวางพู่กันอย่างหมดอารมณ์
0.54 虞世南他们低声议论 อวี๋ซื่อหนานและคนอื่นพากันวิพากษ์เสียงเบา
0.55 归咎于纸笔不对 โทษว่าเพราะกระดาษกับพู่กันไม่เข้ากัน
0.57 而我心中明白 แต่ข้ารู้ดีแก่ใจ
0.58 是天时地利人和 ว่าทุกอย่างถูกที่ถูกเวลาแล้ว
1.00 缺了那一点灵犀 ขาดเพียงจิตวิญญาณร่วมเท่านั้น
1.01 乾隆君臣带着八幅墨宝走出 ฮ่องเต้เฉียนหลงและเหล่าขุนเดินออกมาพร้อมกับแปดผลงานลายพู่กัน
1.04 可其中并无我的真迹 แต่ในนั้นกลับไม่มีผลงานต้นฉบับของข้าเลย
1.05 董其昌道出真相 ต่งฉีชางเปิดเผยความจริงว่า
1.07 是被唐太宗带进墓里了 มันถูกฮ่องเต้ถังไท่จงนำไปฝังในหลุมศพแล้ว
1.10 我如遭雷击 ข้ารู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า
1.11 永和九年的兰亭序消失了 บันทึกหลานถิงซวี่ แห่งปีหย่งเหอที่เก้า ได้หายสาบสูญไปแล้ว
1.13 而我再也写不出了 และข้าก็ไม่อาจเขียนมันขึ้นมาได้อีก
1.16 我走近石柱 ข้าเดินเข้าไปใกล้เสาหิน
1.17 细看八副墨宝 พิศดูผลงานลายพู่กันทั้งแปดอย่างละเอียด
1.19 它们或雍容或潇洒形态各异 ทั้งงดงามและพลิ้วไหวแตกต่างกันไป
1.21 那是超越形骸的精神血脉 นั่นคือสายเลือดทางจิตวิญญาณที่เหนือกว่ารูปทรงภายนอก
1.23 一种前所未有的明悟涌上心头 ความกระจ่างที่ไม่เคยมีมาก่อนพลันบังเกิดขึ้น
1.26 我蓦然转身放声大笑 ข้าจึงหันกลับไปหัวเราะลั่น
1.27 心境已然通透 จู่ๆ จิตใจก็พลันปลอดโปร่ง
1.29 能否写出兰亭序 จะเขียนบันทึกหลานถิงสวี่ได้อีกหรือไม่
1.31 已经不重要了 ไม่สำคัญอีกแล้ว
1.32 兰亭真迹虽死 แม้ต้นฉบับหลานถิงจะหายสาบสูญ
1.34 可你们 แต่พวกเจ้า…
1.35 领悟了书法的奥义 เข้าใจแก่นแท้ของศิลปะการเขียนอักษรแล้ว
1.37 不在于形而在于心 มันไม่ได้ขึ้นอยู่ที่รูปทรง แต่คือเรื่องของจิตใจ
1.39 王羲之的兰亭虽死 แม้หลานถิงของหวังซีจือจะสิ้นไป
1.42 可你们的兰亭 แต่ “หลานถิง” ของพวกเจ้า
1.44 还活着 ยังดำรงอยู่
1.45 乾隆声音传来定名 เสียงฮ่องเต้เฉียนหลงดังขึ้นเพื่อตั้งชื่อ
1.47 没有书圣的兰亭 หลานถิงที่ไร้ซึ่งปราชญ์อักษรศิลป์
1.50 叫不得兰亭 ไม่อาจเรียกว่าหลานถิงได้
1.52 便叫 เช่นนั้นก็ให้ชื่อว่า…
1.53 坐石临流亭吧 ศาลานหินริมน้ำเถิด
1.56 我望向无法看见我的帝王 ข้ามองไปยังฮ่องเต้ที่มองไม่เห็นข้า
1.58 露出释然微笑 แล้วยิ้มออกมาอย่างปล่อยวาง
1.59 只要品行端正 ตราบใดที่ประพฤติตนอย่างซื่อสัตย์และมีคุณธรรม
2.01 用心执笔 ใช้ใจตวัดพู่กัน
2.03 处处皆是兰亭 ทุกที่ล้วนเป็นหลานถิงได้
