<a href="http://www.youtube.com/v/?v=mOEM6bD4KJY" target="_blank" class="new_win">http://www.youtube.com/v/?v=mOEM6bD4KJY</a>






16 Oct 2010 – Alec has won the "Best Supporting Actor" award at the 19th Hundred Flowers Festival, October 16th, 2010, for his role in The Message

เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่าหลังจากรางวัลช่อดอกไม้  ภาษาสากล ก็คือรางวัล  Hundred Flowers Award ซึ่งจัดขึ้นภายในวันที่ 16 ตุลาคม ของทุกปี

คิดมาตลอดว่าอยากหาเวลาเขียนเรื่องซูโหย่วเผิง  ตั้งแต่พวกเราเริ่มชอบ Idol แบบนี้  แต่ยังไม่ทราบจะลงมือเขียนได้อย่างไร

เข้า www.baansuyoupeng.com อ่านเรื่องราวของเขา อ่านในสิ่งที่ตัวเองแปล รวมไปถึงอ่านจากแฟนๆ นานาชาติได้เขียน พยายามรวบรวมข้อมูลเพื่อที่จะเรียบเรียงมาเขียน

สิ่งที่เขียนจุดเริ่มแรกคงหนีไม่พ้นผลงานการแสดงทางด้านภาพยนตร์ต่างๆ ลองมามองดูซิว่า (ซูโหย่วเผิง) ตั้งแต่เข้าสู่วงการบันเทิง ได้เดินทางถึงทุกวันนี้ เป็นงัยกันบ้าง

วันนี้เราดูพัฒนาการของ (ซูโหย่วเผิง) เขาไม่ใช่ไกวๆหู่คนนั้นเหมือนในอดีต  ใช่แล้ว ไม่ใช่เหมือนในอดีตแล้ว   เขาไว้หนวดเครา แต่งตัวฉีกแวก กล้าที่จะแต่งตัวแปลกให้พวกเรา fc ตกใจเล่น  เราเคยคุยกับเพื่อนๆที่เว็บจีน ถ้าเป็นวัยมีอายุหน่อย (รุ่นป้าๆ อาๆ) ก็จะชอบใสๆน่ารัก ภาพลักษณ์เป็นหนุ่มรูปงาม  .....แต่สาวแรกรุ่น สาววัยทำงาน ก็คงหนีไม่พ้นภาพลักษณ์ดิบๆเถื่อนๆ ...ภาษา..น้องป๊อป...คงจะประเภทตบจูบ ๆๆ ฮ่า!!

(โหย่วเผิง)กล้าปรับเปลี่ยนทำตามมโนธรรมของตัวเอง ซึ่งฉันขอทำตามหัวใจเรียกร้อง (ถ้าเป็นเสี่ยวไกว สมัยก่อนก็จะเชื่อฟัง ทำตามผู้ใหญ่บอก ทำตามคนในสังคมที่คาดหวัง)

ในงาน  2010 HUNDRED FLOWERS AWARDS เขาเหยียบย่างก้าวพรมสีแดง  ในที่สุดเขาอาศัยฝีมือการแสดงจึงได้รับรางวัลครั้งใหญ่ เราจะเห็นแต่ต้นแล้วว่า คนส่วนใหญ่สนใจ เฉินคุง สนใจเจ้าเหวย แล้วควรจำไว้ว่า ยังมีอีกหนึ่งรางวัลนักแสดงประกอบชายยอดเยี่ยม    นั่นก็คือซูโหย่วเผิง

http://tieba.baidu.com/f?kz=97256383
【NEWS】韩国畅销小说《菊花香》搬上舞台－苏有朋首次出演话剧

ซูโหย่วเผิงนำเอา (จวี๋ฮัวเซียง) = หอมดอกเบญจมาศ =(ดอกเก๊กฮวย) เป็นแขกรับเชิญวงการบันเทิงซินล่าง

[NEWS] นิยายซึ่งจำหน่ายอย่างแพร่หลายชองประเทศเกาหลีชื่อ (หอมดอกเบญจมาศ) ได้ถูกนำขึ้นสู่บนเวทีละคร – นี่เป็นการแสดงละครแบบใช้คำพูดเป็นครั้งแรกของซูโหย่วเผิง

ครั้นต่อจากภาพยนตร์ ละครทีวี วงการนวทิยาย นิยมแพร่หลายในเกาหลีเป็นละลอกๆแล้ว เวทีละครพูดก็ถูกขุดกระแสนิยมขึ้นมาในประเทศเกาหลีแล้ว เมื่อวานนี้ ศูนย์กลางศิลปะละครพูดที่เมืองเซี่ยงไฮ้เกี่ยวกับการกล่าวประกาศข้างนอก ได้นำเอานวนิยายแบบเรื่องยาวชื่อ (หอมดอกเบญจมาศ) ของนักประพันธ์ผู้มึชื่อเสียงในประเทศเกาหลีนามว่า จินเหอเหริน นำขึ้นสู่เวทีละคร ได้เชื้อเชิญตาราไอดอลผู้โด่งดังชาวไต้หวัน ซูโหย่วเผิง ออกนำแสดงในตัวละครเอกคุณชาย เฉินหวี่ บทหนึ่ง นางเอก เหม่ยจู นำโดยนักแสดงวัยหนู่มรูปหล่อศูนย์กลางศิลปะละครพูดคือ อู๋จิ้ง และแสดงเป็นพระเอก วันก่อน ซูโหย่วเผิงเมื่อมาถึงเมืองเซี่ยงไฮ้จึงเข้าไปทีมงานละครเริ่มทำการฝึกซ้อม ละครเรื่องนี้จะนำออกฉายเมื่อวันที่ 9 ถึง 17 มิถุนายนที่โรงละครใหญ่ เหม่ยฉี เพื่อออกแสดง 7 รอบ

(หอมดอกเบญจมาศ) : ทำให้จิตวิญญาณแร้นแค้นเต็มไปด้วยมีชีวิตชีวา

(หอมดอกเบญจมาศ) เป็นละครนวนิยายเรื่องหนึ่งซึ่งทำให้มีจิตวิญญาณเต็มไปด้วยมีชีวิตชีวาทันที นักประพันธ์ จินเหอเหริน ได้ผ่านในละครนวนิยายแห่งความรักระหว่างคุณชาย เฉินหวี่ และเหม่ยจู เป็นผู้บอกกล่าวให้กับพวกเรา ท่ามกลางบนโลกใบนี้ของจารีตประเพณี ยังมีการรักษาพรหมจรรย์และเสียสละเพื่อความรักหลงเหลืออยู่อีกหรือ ครั้นนวนิยายอยู่ในประเทศเกาหลีนำออกตีพิมพ์แล้ว ทันทีจึงได้ดึงดูดการสะท้อนย้อนกลับแบบชนิดลมพายุบ้าหมุนขึ้นมา กลายเป็นปี 2001และปี 2002 ประเทศเกาหลีได้จำหน่ายหนังสือเรียบเรียงแบบวรรณคดีที่ได้ครองแชมป์อันดับที่หนึ่งอย่างแพร่หลาย สร้างสถิติในรอบ 3 เดือนได้จำหน่าย 70 ล้านเล่ม อยู่ในประเทศเกาหลี ในหนึ่งคนของแต่ละ 8 คนต้องมี (หอมดอกเบญจมาศ) หนึ่งเล่มต่อคน เกือบจะที่มีอยู่ในกลุ่มวัยรุ่นล้วนเคยอ่านนวนิยาย (หอมดอกเบญจมาศ) ปี 2002 นิยาย (หอมดอกเบญจมาศ) ครั้นได้ดึงดูดเข้าไปในประเทศจีน ทันทีในปีนั้นได้กลายเป็นแชมป์อันดับหนึ่งเรียบเรียงแบบวรรณคดีในห้องสมุดทั่วทั้งประเทศ อีกทั้งครองแชมป์ต่อเนื่องไปอีก 16 เดือนโดยจำหน่ายแบบตีพิมพ์เรียบเรียงหนังสือทั่วทั้งประเทศ เคยมีคนวิจารณ์แนะแนวว่า หากกล่าวถึงต้นฤดูใบไม้ผลิในหมู่บ้านบอกกล่าวแก่ผู้คนว่าอะไรคือทุนหรัพย์น้อย นั่นนิยาย (หอมดอกเบญจมาศ) กำลังบอกกล่าวแก่ผู้คนว่าอะไรคือแห่งความรักเศร้าสลดแบบโรเมนติก

วิธีการทำผลิต : ผ่านไปปีกว่าจึงค่อยนำชึ้นสู่เวทีละคร

ก่อนหน้านั้นปีเศษๆ เคยนำเอานวนิยายอินเตอร์เนตเรื่อง (ตี้อี๋ชื่อชิงมี่เจียชู่) = การกระชับความสนิทใกล้ชิดเป็นครั้งแรก ของ ผี่จื่อไฉ่ เรียบเรียงแก้ไขเละครพูดแบบต้นฉบับบทละครพูดเรื่อง (จวี๋ฮัวเซียง) = หอมดอกเบญจมาศ ของ หูเวี่ยเจี้ยง ผู้เรียบเรียงละครส่งมอบให้กับนักผลิตรายการผู้มีชื่อเสียง หลี่เซิ่งอิง ในเมืองเซี่ยงไฮ้ ครั้น หลี่เซิ่งอิง ได้อ่านต้นฉบับบทละครแล้วต่อมาจึงได้อ่านนวนิยายจนจบ มีความรู้สึกว่านวนิยายแห่งความรักนี้อันบริสุทธ์เหลือเกิน ทันใดในขณะนั้นจึงคิดอยากนำสู่บนเวทีละคร แต่บทละครเกาหลีในวันนี้ได้โด่งดังไปทั่วครึ่งซีกโลกต้องค้นหาเจอลักษณะคุณชายผู้มีความใกล้ชิดบุคคลิกอันสง่าผ่าเผยอีกทั้งการแสดงต้องแข็งกระด้าง ทั้งยังต้องเป็นนักแสดงที่มีคุณลักษณะจึงเป็นปัญหาหลักใหญ่ๆในอันดับต้นๆ ก็เพราะหนึ่งปีเศษมาซึ่งไม่มีนักแสดงผู้ใดที่เหมาะสมทั้งยังล่าช้าไม่สามารถพาเข้าแผนการในการทำงาน ปีนี้ พอดีได้ทราบว่า ซูโหย่วเผิง มีคิวว่างทั้งยังหวังว่ามีเวลาออกแสดงละครพูดมาตลอด หลี่เซิ่งอิง ชั่วพริบตาเดียวจึงเกิดประกายขึ้น : ก็คือเขา เฉิงหวี่ ในตัวละครก็คือเขา ดังนั้น ฝ่ายนักผลิตรายการกับ ซูโหย่วเผิง จึงตอบตกลงร่วมมือกัน สุดท้ายหลังจากหนึ่งปีเศษๆนี้จึงได้นำเอานวนิยายเรื่อง (หอมดอกเบญจมาศ) นำสู่บนเวทีละคร

ซูโหย่วเผิง : การแสดงละครพูดเป็นความฝันของผมมาตลอด

ตั้งแต่ ซูโหย่วเผิง ได้เข้าสู่วงการคณะเสี่ยวหู่ตุ้ยมาจนถึงบัดนี้ อาทิเช่น อยู่ด้านวงการภาพยนตร์ ละครทีวี นักร้องล้วนได้รับผลงานอันองอาจทั้งสิ้นแล้ว ทำให้ละครพูดเรื่องแรกของตัวเอง เขาเฝ้ารอคอยความหวังอย่างสูงสุด หลายปีดีดักนี้ ตั้งแต่คณะเสี่ยวหู่ตุ้ยจนถึง (หวนจูเก๋อๆ) = เจ้าหญิงกำมะลอ ผมได้ทดลองมาอย่างมากมาย ยังได้รับผลงานอยู่บ้าง แต่ละครพูดแต่ไหนมาไม่เคยแสดงมา ดังนั้นจึงคิดอยากทดลองการท้าทายเรื่องใหม่ๆนี้ จริงๆแล้ว ตั้งแต่เล็กเกี่ยวกับละครพูดผมจึงมึความมุ่งหวัง สามารถอยู่บนเวทีละครแสดงละครพูด เป็นความไฝ่ฝันของผมมาตลอด โดยบังเอิญ ไม่กี่ปีมานี้ ในผลงานด้านแสดง ซูโหย่วเผิง อยู่ในหนังอาทิเช่น (ฉิงติ้งไอ้ฉินไห่) = ทะเลพิณความรักอันมั่นคง (หยางเหมินหู่เจี้ยง) + ขุนศึกตระกูลหยาง (ม๋อซู่ฉีหยวน) = บุพเพพิศดารมายากล (เตียวหมางกงจู่) = เจ้าหญิงจอมซน และ ดาราเกาหลี ไช่หลิน อันชีเสวี้ยน จางนาลา ต่างร่วมมือแสดงในต่างประเทศแล้วแยกย้ายจากกัน กลายเป็นปัจจุบันได้ร่วมมือกับนักแสดงเกาหลีของนักแสดงชายชาวจีนพ้นทะเลมากที่สุด อยู่ในประเทศเกาหลีค่อนข้างมีลักษณะเท่สง่า ครั้งนี้ได้อยู่ในละคร (หอมดอกเบญจมาศ) แสดงเป็นชาวเกาหลี เกี่ยวกับความเข้าใจและมั่นใจของตัวบุคคล ซูโหย่วเผิง เชื่อว่าอาศัยประสบการณ์และชำนาญ กลางเดือนเมษายน ซูโหย่วเผิง อยู่ในวันขั้นตอนดำเนินการที่ยุ่งเหยิงอลหม่านได้หาเวลาว่างเป็นการเฉพาะล่วงหน้าเพื่อมาเมืองเซี่ยงไฮ้ เช่นผู้กำกับและนักแสดงซึ่งเป็นพนักงานสร้างละครมาถกเถียงวิจารณ์ฉบับบทละคร เพื่อเป็นการตระเตรียมฝึกซ้อมอย่างเป็นทางการ ก่อนที่จะมานี้ ซูโหย่วเผิง ยังทำตามที่เขาอ่านนวนิยาย ฉบับบทละครจนจบแล้ว เกี่ยวกับความเข้าใจอารมณ์ของตัวบุคคล เพื่อถ่ายรูปลักษณะของคุณชาย เฉิงหวี่ หนึ่งชุดแล้ว เพื่อนำไปให้ผู้กำกับ เหลยกั๋วหัว พิจารณาดู การเอาการเอางานของเขา ได้ชนะใจถึงผู้กำกับและทีมงานละครอื่นๆได้รับการสรรเสริญ

เหลยกั๋วหัว : นิยายเรื่องนี้,อ่านจนปวดร้าวใจ

ผู้กำกับผู้มีชื่อเสียง เหลยกั๋วหัว กำกับละครเพิ่งได้รับความสำเร็จอาศัยนักประพันธ์ชาวไอช์แลนด์ ฟอกซ์นี่ มีชื่อเดียวร่วมกับนวนิยายซึ่งแก้ไขเรียบเรียงบทละครพูด (หนิวเหมิง) = ตัวเหลือบ ละครเรื่องนี้เคยสะเทือนต่อชิ้นผลงานประพันธ์ซึ่งเต็มไปด้วยตริตรองแยกแยะคติธรรมของท่านผู้อ่านในประเทศจีนหนึ่งชั่วอายุคน ในการฝึกซ้อมแต่ละครั้งทำให้ เหลยกั๋วหัว มีความรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องอย่างหนึ่ง เมื่อก้าวออกจากละครเรื่อง (หนิวเหมิง) = ตัวเหลือบ หลังจากได้อ่าน (หอมดอกเบญจมาศ) จนจบ เหลยกั๋วหัว จึงมีความรู้สึกแบบนี้อีก : นี่คือบทกวีแห่งความรักซึ่งงเต็มไปด้วยพลังและอ้อมค้อมหนึ่งบท นี่ไม่เพียงแต่เป็นความรักระหว่างชายหญิง แต่เป็นสิ่งหนึ่งเกี่ยวกับความรักแห่งชีวิตมนุษยชาติในอนาคต ขั้นตอนในการอ่านดู จิตใจของผมจึงมีปฎิกิริยาเจ็บปวดเลือนรางอยู่ ดั่งเช่นความเสียใจแบบนี้ กล่าวอย่างแจ่มแจ้งกำลังของใจ นวนิยายแห่งความรักอย่างนี้กล่าวได้ว่าเป็นความเศร้าสลดแบบสวยงาม กล่าวได้ว่าแป็นการให้อย่างไม่เกรงกลัว กอดอุ้มเพื่อสร้างปลุกเร้าอารมณ์แบบนี้ เหลยกั๋วหัวกับคู่แสดงประกอบของเธอ คุณสมบัติการ เรียบเรียงละครอันลึกซึ้งศูนย์กลางศิลปะละครพูดเมืองเซี่ยงไฮ้ ก็คือหนึ่งในละครเรียบเรียงเรื่อง (หนิงเหมิง) ก่อนหน้านั้นดาราหลิวหย่งได้มาฝึกซ้อม ทั้งยังมุ่งไปฉบับบทละครดำเนินการเพิ่มการฝึกซ้อมไปอีกก้าวหนึ่ง เมื่อสนหนาถึงแบบอย่างการแสดงที่ยังมาไม่ถึง เธอมีความมั่นใจแสดงกล่าวว่า : “คนที่มีอยู่ในลานเวทีละครล้วนอยู่ในสมองของผมแล้ว รูปธรรมอุปนิสัยทั้งหมดคืออันบริสุทธิ์ สะอาดเรียบง่าย ยังคงเป็นเต็มไปด้วยหรงพลัง”

It was a dark afternoon, can’t recall reason for not attending class and everyone is playing basketball. I got a pass dribbled, avoid, bounced and slice shot, the ball went round the rim a fell. I dashed out shooting at 45 degree from the white line and board sliced (technique I’m good at) scoring every try no matter the distance. First drop of rain hit my reached out hand, we continue playing regardless of the heavy rain. It’s hard to score as the ball and board is slippery with the heavy rain covering our visions. We’re the only group left playing whole heartedly at the court. I couldn’t border that I’m an idol or how others look at me at that time. I’m no different from other naive high school students studying and playing hard. I keep telling myself not to loose the game!

We cleaned up at the basins wiping ourselves with our singlet and dressed up shabbily and walk towards the dark bricked Hainan lane opposite the jungle like zoo. Scent of after rain was carried by the light breeze.

Everyone needs to submit a recent photo (with shop’s stamp) to register for up coming examination. I got mine done recently nearby with a very short hair cut like the rest. Some shaved bald to avoid the hot weather and hair management. No one cares about images other than revisions. From level 4 classroom, I need to pass by the rugby field to get to the basketball court. Rugby players are spotted training with tires tied to their back at this time. Everyone is trying very hard including myself- walking towards the court!

If decided to stay back for revisions after school, I’ll eat in to avoid time wastage eating out of school. I’ll order beef noodle (10bucks) with fried tofu skin (5 bucks my favorite) and braised egg (5 bucks). No additional beef as it’s costly (30 bucks). Most would eat in or while walking back to class to salvage more time. There’s rumors about spotting roaches and small insects are spotted in the noodle which I didn’t encountered but we’ll do anything for extra revision time. If the guys with the same hobby are in class we’ll gather for a game regardless of running out of time. In the eyes of others we’re hopeless, time is as precious as blood and we’re wasting it brushing up some basketball techniques. We’ll be chased away from the lighted court by night class students taking physical classes. A few students will stay back in class for revisions and dim lights from classes will be spotted. Finding a dark corner down the field to rest and stare into the dark, the stillness might cause some disturbance to the empty mind. Feels like loosing the ball due to poor technique, game over. Time, books and examinations can’t be lost, not even staring into the dark night. Got to face it, examinations, family, friends, fans and the world. “Obedient tiger” will never let anyone down.



If I were to reflect with present mind set, maybe there’ll be chain questions as why to take examinations, study and get pressurized which will affect my results. I was lucky to heed other’s advise to focus and not think much, to live for myself and not others. Its hard to define what’s best, matters become history as time pass and there’s no IF in history. I suddenly recalled that I ever wrote [Be Yourself, Happiness Is Most Important] in my autograph book then as encouragement and to feel optimistic. I top almost last as results are bad during 1st & 2nd year. As I’m good at Mathematics and English I thought there’s not much difference, simple revisions might get me through. The Mathematics teacher didn’t teach by the text book, and started off with logics (between P & Q). I was careless not to follow through and wasn’t able to catch up which was a set back to me, I was worried then. I’ll ask others for notes, main points and solving methods during tests. But I received cold shoulder regardless of my special status. Good results is more recognized in Jianzhong. I got no close friend in class and I didn’t try to build up friendships. I couldn’t attend classes due to my schedules, a lot thinks that I deserved it for bad results. It’s a scary loneliness with no sympathize, all eyes awaits your retribution.

I was praised by the teacher (Zhang Fengying) for good results (12th in class) at a monthly test. But a mate commented “I would be shameful to my parents if I can’t even beat Su Youpeng”, which drew a scar deep inside me. In other’s eyes Su Youpeng means [A useless bump who hates studying], title-Obedient Tiger locked a heavy weight on my waist which can’t be loosen and good results is the only key to it. I kept visualizing walking on the street and was pointed by a mother telling her child not to be like “Obedient Tiger whose only a good looking star without knowledge and future”! It kept haunting till I decided to study hard to shake off this nightmare. I can forgo fame and promotions for studies, I thought of giving up activities like taking photos, recordings, attend shows for new album [Singsing De Gu Shi] by the Little Tiger band then for studies like any normal students then.

There’s a student (technical student in Tai Da now) whom I thought of looking down on me, it inspired me to impersonate his walking(a little hunch back), writings and taking him as an example. I tried talking and befriend him during after school or playing ball and took him as an imaginative enemy so as to outdo him. I started revising from 2nd day of Chinese new year(winter holiday) to prepare for examinations when school reopens. As everyone would rush to check and compare results at the school office. I’m there this time, my result-class top 10 surprised lots of students who can’t make fun of me. I’ve proved to all and it changed views on me totally in class and I’m proud of it. Although once is not everything, but it gave me confident. Examinations are not that tough and friends are not that smart as what I thought. Stress doubles up trying to avoid, I tried very hard even knowing that I can’t catch up with it but I didn’t care much. Lin Hengyu (shops with me a lot along Zhonghua lane) kept telling me that “ During 1st & 2nd year you’re singing and we’re not serious, you didn’t lose us”. Upon hearing this again during 3rd year I felt that he’s trying to calm me down, until final term then I realized that nobody is especially terrifying we’re all at the same starting point. Some students were rooted to the classroom, they revised before meals and even during change of period developing sense of slacken and phobia to others. Some would compare privately on who spent more time on revision while some would lie that they can’t concentrate or didn’t revise or act blur trying to mislead others by saying its no point revising extra for a game of basketball.

Upon knowing such commotion the teacher kept telling us to take other classes as opponents and achieve real victory with full class passing rate. To be exact, my simple aim is to prove that I can get to a good school too. Benefit of studying, my ambitions, most interested subject etc…such questions didn’t cross my mind then. There’s relocation of classes during 2nd year promotion. Like others I thought that the guys selecting medical and technical stream are smarter. I was chased by the in charge for the selection form(1 week’s grace) which is still in my drawer on the 7th day. Not knowing which subject to select, I scouted for advise from a few close friends in class, and finally selected medical like others, which is the 3rd group with an additional subject thinking I’ll be able to cope as my results are good then. Thinking back now, actually I was rush and careless to fill up the form.

There’s 20 over days of emptiness before release of examination results, I was rather tensed and thought about my future although I did well during the examination. Upon receiving the results I got them analyzed on which school I’m eligible to op, I found out that Taida, Qingda and Jiaoda accept the same aggregate as mine. I’m not trying to plan or choose for my future, I did just to fill up the ambition form beautifully. To be able to study in Taida even at the lower stream, people would think that I got good grades which I mind a lot. Actually electronic stream of Qingda and Jiaoda are not bad as well. My has no ambition except for examination then.

ญ:        :เอาล่ะ พวกเราอยากจะทราบว่า ผู้ที่จะออกมาในวันนี้   คุณกับเขามีความเกี่ยวข้องอย่างไร

หลี่เหวย   ;เขานับว่าเป็นผู้ทรงคุณค่าท่านหนึ่งที่ล่อลวง
              ให้ผมเข้าสู่เส้นทางที่ไม่ถูกต้อง

ญ          :คำพูดมีปัญหา ล่อลวงและยังเป็นทางที่ไม่ถูกต้อง แต่ว่าเขาก็เป็นผู้ทรงคุณค่า
              เอาล่ะเรามาดูทางด้านคุณหวงจื่อเจียว

หวงจื่อเจียว : ผมกับเขาหรอ อื่มผมกับเขานั้นดุเดือดมาก ผมกับเขาก่อนเคยรักผู้หญิงคนเดียวกัน
                 อั้นมาตั้งนานแล้วไม่อยากจะพูด

ช             : แต่อันนี้ก็ไม่ถือว่าเป็นเรื่องแปลกไม่เหนือความคาดหมายนี่
                 คุณรักผู้หญิงมากมายขนาดนั้น มันมักจะชนกัน

หวงจื่อเจียว : ไม่ สิ่งที่เหนือความคาดหมายนั้นอยู่ตรงไหนคุณรู้ไหม
                 พวกเรารักเธอในเวลาเดียวกัน  และผมยังแย่งชนะเขา

ช             :อันนี้เหนือความคาดหมายจริงๆ

ญ            :อันนี้เหนือความคาดหมายที่สุด

หวงจื่อเจียว:เดี๋ยวอีกสักครู่จะบอกกับคุณ

ญ            : เอาล่ะ ตอนนี้คุณอย่าพึ่งพูด  เดี๋ยวเขาโกรธจนไม่อยากจะออกมา
                โอเค มา...หลิวเอ่อจิน

หลิวเอ่อจิน  : แค้นมีเหตุ หนี้มีเจ้า วันนี้มาเพื่อจะคิดบัญชีกับเขา


ญ        :ที่จริงฉันรู้สึกว่า รายการของเรานั้นดีมากๆ ให้เพื่อนมิตรสหายมาพบปะ
และยังสามารถให้พวกเขาได้คืนหนี้สินกัน

ช           :ใช่ สิ่งที่ควรคือก็ต้องทวงคืน

ญ          :สิ่งที่ควรยืมก็ยืม โอเค ฉันไม่เข้าใจว่าคนเหล่านี้หล่อขนาดนี้
              ทำไมถึงมีความเกี่ยวข้องกับเขาได้ ต่อไปซืออี้หนัน

ซือ อี้หนัน :ส่วนผมนั้น ความเกี่ยวข้องผมกับเขานั้นไม่เหมือนกัน ก่อนนี้
              ผมนอนร่วมเตียงกับเขาประจำ และเขากินก็กินของบ้านผม นอนก็ของบ้านผม
              ซักล้างก็ของบ้านผม แต่สุดท้ายเขาตอบแทนผมอย่างนี้ ผมไม่ยอมและจะขอความยุติธรรม

ช           :ความรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเป็นเสมือนคนใช้ในบ้านคุณ จางล่อจิน

จาง ล่อจิน :กับคำว่า “หลังดื่มพูดความจริง” ก็คือพูดในสิ่งที่เป็นจริง สิ่งที่ผมจะบอกก็คือ
               ในวันนี้ผมสามารถอยู่ตรงนี้แฉเขาในภาพที่หลังดื่มเหล้าแล้วสภาพที่ไม่อยาก ให้ใครรับรู้

ญ           :ธรรมดาแล้วรายการอย่างนี้จะมีเพื่อนมากมาย ก็คือคนที่ออกรายการจะบอกว่า
               ฉันอยากจะให้เพื่อนที่มาเใครเป็นใคร และเพื่อนที่ฉันไม่อยากให้มาเป็นใครเป็นใคร
               จางล่อจิน ที่จริงคุณตกอยู่ในกลุ่มที่เพื่อนไม่อยากจะให้มา

จางล่อจิน  :ที่จริงก่อนหน้านี้นั้น เคยหาสี่ห้าคนมาแล้ว แต่แล้วก็เหลือเพียงพวกที่อ้วน
               จนบังเวทีมิดเลย หรือว่าคนนั้น จนวันนี้ไม่รู้ว่าหาถึงไหน สุดท้ายเลยเชิญผมมา